Ivan Sonck

Runners World, maart 2007, pagina 75. De column van Ivan Sonck:

Hoe zou het met Koen Fillet zijn? De bekende radiopresentator liep in de voorbereiding op de marathon van New York een meniscusletsel op, maar verbeet de pijn en het ongemak en reisde vol blijde verwachting naar de Verenigde Staten af. Althans, zo liet hij het voorkomen. In werkelijkheid had hij al geruime tijd een kruis gemaakt over zijn debuutmarathon, maar dat was een goed bewaard geheim gebleven.

Toen de ware toedracht aan het licht kwam, voelde half tv-kijkend Vlaanderen zich bekocht. Het regende lezersbrieven en boze mails. Ach, denk ik nu, hadden we toch niet vooral een beetje blij moeten zijn dat deze erudiete man met een aangeboren afkeer van alles wat nog maar aan bewegen en lichamelijke inspanning doet denken, eindelijk het licht heeft gezien?

Ik zou Ivan willen antwoorden, maar ik ken zijn emailadres niet. Ik zou hem willen zeggen dat ik net terug ben van 35' lopen. Dat mijn schema deze week nog een loopje van 20' en eentje van 40' voorziet, en dat ik vast van plan ben om me zo snel als het kan in te schrijven voor de 20km van Brussel. Morgen dus.

Ik wil hem zeggen dat het geen televisiebevlieging is geweest, dat ik een ander mens ben geworden en dat ik beweeg omdat ik ervan geniet. Hij heeft vast een snedigere tijd in zijn benen dan ik, dus we zullen niet starten in hetzelfde vak. Maar wie weten komen we elkaar tegen op 27 mei in het Jubelpark.

Steviger

De platenlijstjes van Steven en Frank zijn binnengekomen. Frank kiest ondermeer Egg Cream, uit Set The Twilight Reeling en voor Street Hassle, omdat Bruce Springsteen daarop meedoet.

Steven gaat onderandere voor Kill Your Sons, waarin Lou Reed het heeft over de elektroshocks die hij als puber heeft doorstaan. Zijn ouders dachten dat homoseksualiteit daarmee genezen kon worden. Heavy, zowel tekstueel als muzikaal.

Ik heb vannamiddag CD's bij elkaar gezocht en één zaak is duidelijk: een uur is te kort om Lou Reeds 65ste verjaardag te vieren.

(De foto is van Pieter Baert.)

Lou 65

Net met Raymond overlegd welke Lou Reednummers we zullen draaien tijdens de verjaardagsspecial die we dinsdag gaan opnemen.

Zelf val ik nogal voor de ballads, ik hoopte dat Raymond voor het stevigere werk zou kiezen. Kwestie van evenwichten. Niet dus. Pale Blue Eyes, Candy Says, Magician, stuk voor stuk ook op mijn lijstje, en allemaal ingetogen.

Maar kom, het is nog wachten op de inbreng van Steven en Frank. Laat ons hopen op enig gitaargeweld.

27 mei

Brief gekregen van de 20km door Brussel, naar eigen zeggen the most beautiful race in the heart of Europe.

Dat ze me hopen terug te zien op zondag 27 mei. Dat ik een reservatienummer heb, omdat ik vorige keer zo'n fijne deelnemer was. En dat mijn tijd toen 2u19m48s was.

Vanaf 1 maart kan er weer worden ingeschreven. Ik ga dat doen, misschien kan ik dit jaar zonder pijn lopen en wat van die tijd afknabbelen.

Fout gepland

Ik had deze week eigenlijk vier keer moeten lopen, telkens met een looploze dag ertussen. Ik heb daar niet diep genoeg over nagedacht, ik kan niet anders dan Paul zijn schema met voeten treden.

Gisteren, zaterdag, heb ik een half uur gelopen, dat was mijn derde training. Ik heb dus twee mogelijkheden: ofwel loop ik vandaag mijn vierde training, zonder looploze tussendag. Ofwel hou ik het deze week bij drie trainingen.

In het eerste geval recupereer ik te weinig, in het tweede train ik te weinig.

De Wilde Week, aflevering Henk

De Wilde Week, de podcast van Wilde Geruchten, biedt geregeld een blik achter de schermen, maar deze keer gaan we héél erg ver.
Het is de producer zelve, Henk De Corte, die het zaakje aan elkaar praat. Waarom? Dat legt hij zelf uit. Hoe? Uitstekend! Een revelatie, en dàt aan de vooravond van de nieuwe Radio 1...

Jalousie de métier (nu met gerepareerde link!)

Interviewtechnisch zijn Pauw en Witteman zowat het beste wat er in ons taalgebied te vinden is. Dinsdag was het om duimen en vingers bij af te likken. Ze hadden Bram Moszkowicz te gast, advocaat van Willem Holleeder, ontvoerder van Heineken.

Er is vanalles aan de hand met die meneer Moszkowicz. Hij wordt een maffiamaatje genoemd, hij wordt bewaakt door de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging van het Korps Landelijke Politiediensten omdat hij doodsbedreigingen heeft gekregen, hij wordt beschuldigd van belangenvermenging, kortom: voer voor P&W.

Aanleiding voor het gesprek was de persconferentie waarop Moszkowicz aankondigde niet langer de raadsman van Holleeder te zijn. Maar eigenlijk doet dat er niet toe: het is spannende televisie, zelfs als je niks afweet van de zaak Moszkowicz.

Kijk en geniet van de manier waarop P&W hem benaderen én van de wijze waarop Moszkowicz ze pareert. In prachtig, statig nederlands. Die man zou advocaat moeten worden.

-update- Dedju, dedju, de link werkt niet. Ik laat hem toch staan, in de hoop dat ze het bij de VARA straks ook merken en hem herstellen. En anders zal u het van mij moeten aannemen: voorlopig hét televisiemoment van het jaar.

--upupdate-- Link werkt! Dankzij JanFrans.

Sorry he

Tom trok een wat zorgelijk gezicht toen hij vroeg wat er met mijn blog aan de hand is. Verwaarloosd is het woord dat zich opdringt.

Dat komt omdat ik hiermee bezig ben. (Ik ken zijn reputatie, maar dat het zo erg is, daar schrik ik toch even van.) En met de vernieuwing hiervan. En Annemie zit op een heel verre plek, dus dit moet ik helemaal alleen doen. Oeps nee, niet helemaal alleen: Tom helpt. En Sven en Jan en Henk en An en Erik.

De Wilde Week, aflevering Frieda

De Wilde Week van 12 tot 16 februari, de podcast van Wilde Geruchten, gaat over het controversiële logo van Scouts en Gidsen, bedrog in het pashokje, de dubbelganger van Guy Verhofstadt, slinkse manieren om binnen te geraken in De Laatste Show, de frêle schouders van Jill Peeters, de hoed van Jan Demol, lichaamsdelen van Lieven Vandenhaute die gespitst kunnen worden en nog een paar andere dingen.

Exclusief

Elk jaar rond deze tijd leidt de uitnodiging voor de Nacht van Exclusief tot hilariteit ten huize Fillet. Jaaa, ge moet daar naartoe gaan papa! Maar papa peinst er niet over.

Ik tik de brief over, zodat u kan meegenieten.

...Voor hen die zich al van in de voormiddag kunnen vrijmaken begint het feest om 9u30 in het Sheraton Brussels Airport Hotel met een sprankelende ontvangst en een navenante prijzenregen. En zoals bij vorige edities kan je met een opwindende droombolide (Ferrari, Bentley, Excalibur, Aston Martin, Lamborghini, Mercedes SLR, MacLaren, Maybach...), een originele oldtimer of een aparte-wagen-zonder-meer thuis worden opgehaald.

Waarna een hartverwarmende ontvangst volgt om 12u op het Albertplein, een spectaculaire droomlocatie midden in het hart van Knokke. Daar word je immers, net als vorig jaar, ontvangen in de niet minder fabuleuze "Ossip Zadkine" tent. Met aansluitend een korte rondrit door Knokke onder gemotoriseerde politiebegeleiding.

Tenslotte wordt om 12u45 opnieuw in de voornoemde "Ossip Zadkine" tent onze inmiddels legendarische lunch geserveerd, terwijl wervelende showbizz-verrassingsacts voor de nodige supplementaire sfeer zorgen.
Het eigenlijke feest gaat uiteindelijk om 19u van start in het casino.

Sprankelende, navenante, opwindende, originele, hartverwarmende, spectaculaire, fabuleuze, legendarische, wervelende en supplementaire sfeer. Ik word moe alleen al van het lezen van al dat bijvoeglijk genaamwoord. In het verslag van De Rode Loper zal u mij niet opmerken.

Hudson River Wind Meditations

Lou Reed heeft een myspacepagina en daar streamt Wind Coda, een nummer van zijn nieuwe CD die verschijnt op 9 april. Luistert en huivert.

(Als het hier teveel een Reedblog wordt, geef een gil en ik stop.)

Columbus

Al drie volle dagen staat mijn spiksplinternieuwe tweedehandse fiets ongebruikt in het kot. Het regent, en het blijft regenen begot. Er zitten geen spatborden op, en ik wil hem niet vuil maken. Ik ga vanavond bidden tot de heilige Frank en de heilige Sabine. Desnoods breng ik hen morgen op de Reyerslaan kleine offergaven.

Voor de kenners: Columbus, aluminium 7005 T6 en een hoop versnellingen. Geen trippel, dus om de Mont Ventoux op te geraken zal ik nog een investering moeten doen.

Ik citeer

Daar de regering van de Verenigde Staten van Amerika niet, in geen enkel opzicht, is gebaseerd op het christelijke geloof; daar deze regering als zodanig geen enkele vijandschap koestert tegen de wetten, het geloof of de rust van muzelmannen; en daar genoemde Staten nimmer een oorlog zijn aangevangen of een daad van vijandigheid hebben begaan tegen een mohammedaanse natie, verklaren beide partijen dat geen enkel voorwendsel dat zou voortspruiten uit godsdienstige opvattingen ooit zal leiden tot een onderbreking van de harmonieuze betrekkingen tussen de landen.

Dit is een fragment uit het verdrag dat de USA in 1796 hebben gesloten met de Pasha van Tripoli. De Senaat stemde unaniem voor, president John Adams ondertekende, en de moderne lezer knippert met zijn ogen.

Ik ben op deze tekst gestuit in God als misvatting van Richard Dawkins. Als u denkt dat de wereld er beter aan toe zou zijn zonder zelfmoordterroristen, kruistochten, zonder het Israelisch-Palestijns conflict, etnische zuiveringen in de Balkan, onlusten in Noord-Ierland, eremoorden, zonder godsdiensten kortom, dan moet u dat boek lezen. En als u dat niét vindt ook.

2 maart, Lou Reed-dag

Ik bekende het een paar dagen geleden: Metal Machine Music had ik nog nooit gehoord. Terwijl ik dit schrijf luister ik ernaar. Laat ons zeggen: interessant. Je moet dat eens gehoord hebben. A propos, ik moet mijn schoonbroer zijn cirkelzaag nog eens gaan lenen om de houtvoorraad aan te vullen.

Een uur radio gaat veel te kort zijn om op 2 maart Lou Reeds 65ste verjaardag te vieren. Ik schat dat ik daarin een nummer of tien kwijt geraak. Hoe langer ik erover nadenk, hoe harder ik ga twijfelen. Moet ik de dingen draaien die iedereen kent? Perfect Day, Sweet Jane, Walk on the Wild Side, Viscious? Of zoek ik rariteiten? Demootjes, nummers van voor de Velvet Underground, concertopnames? Laat ik RvhG horen die White Light/White Heat covert? En September Song? En iets van Nico?

Ik was eerlijk gezegd niet echt een Reedkenner. Het betert. Nu ik me in zijn repertoire verdiep, ontdek ik parels waar ik geen weet van had. Transformer en Berlin en de Bananenplaat en New York, die kende ik uiteraard. Maar Coney Island Baby, dat is goéd man. Magic and Loss, Legendary Hearts, hoe is het mogelijk dat ik zonder kon leven? Uit al die platen wil ik tijdens die verjaardagsuitzending stukjes laten horen. Het zal niet lukken, laat ons daarvan uitgaan.

De Wilde Week, aflevering Eva en Maria

De Wilde Week, de podcast van Wilde Geruchten, gaat deze week over de gitaar van Axl Peleman, zoetgevooisde wapenhandelaars, David Lynch, de gitaar van Wouter Buyst en nog een paar andere dingen.

Lou Reed

Op 2 maart wordt Lou Reed 65. Ter dezer gelegenheid ben ik een radiospecial in elkaar aan het knutselen, dus heb ik bij de VRT-audiotheek al zijn CD's opgevraagd. Dat is een forse stapel, tussen "Lou Reed" uit '72 en "The Raven" uit '03 zitten twintig platen. En dan tel ik de live-opnames niet eens mee.

Groot was mijn ontgoocheling toen ik daarnet, thuisgekomen, ontdekte dat "Metal Machine Music" ontbreekt. Ik heb die legendarisch noiseplaat nog nooit gehoord, ik ken enkel haar reputatie: onbeluisterbaar. Lou's verjaardagsspecial leek me dé gelegenheid om dat gat in mijn cultuur dicht te spijkeren.

MMM is een dubbel-LP zonder eind, de groef op kant vier loopt over in zichzelf, zodat de muziek blijft doorgaan tot je de pickup-arm van de plaat afhaalt. Er staat enkel feedback op, geen ritmes, geen melodie, enkel lawaai. Lou Reed heeft erover gezegd "Well, anyone who gets to side four is dumber than I am."

Dat MMM in mijn stapel ontbreekt kan enkel betekenen dat iemand anders ze heeft ontleend. Wie? Zjakki? Bart?

Laat thuis

Trein naar huis. Overstappen in Mechelen. Twintig minuten wachten op aansluiting, dus ruim de tijd om na te denken. Tiens, ben ik vanmorgen niet met de auto vertrokken? Terug naar Brussel. Auto inderdaad op VRT-parking. Laat thuis.

De krant van Freddy

Freddy Van Gaever droomt van een rechtse krant. Zijn partij, het Blok, ziet dat niet zitten maar Van Gaever zet door. In de Nederlandse Volkskrant kunnen we lezen hoe hij zijn redactie gaat organiseren.

"Redacteuren gaan thuis werken, ze mailen hun stukken naar een coördinator. Als uw artikel er om zes uur nog niet is en de coördinator hoort van uw vrouw dat u eerder die dag uw been hebt gebroken, dan liggen er reservestukken klaar."

Hihi. Arme coördinator. Die reservestukken, zijn die voor dat been, of betreft het reserve-actualiteit voor in de krant? Merkwaardig dat zo'n man vliegtuigen in de lucht kan houden.

Zijn krant gaat Ons Vrij Vlaanderen heten. Altijd éérst domeinnamen registreren en dàn je naam bekend maken, meneer Van Gaever. Noch onsvrijvlaanderen.be, noch onsvrijvlaanderen.org of onsvrijvlaanderen.net zijn geregistreerd.

Bommel

Luisterspelen, heerlijk. De NPS is gisteren begonnen met de uitzending van vierhonderdveertig afleveringen van de verhalen van Heer Bommel. Op de Concertzender, enkel via de kabel te ontvangen, en op de Nederlandse Radio 1, ook al niet bij ons te beluisteren. Midden in de nacht bovendien.

Gelukkig leven wij in het internettijdperk. Bommel is te podcasten.

Onnutte talenten

Ik ken iemand die de kleur van M&M's kan proeven. Echt. Ge zijt daar dus niks mee, he.

Planning

Dankzij Paul kan ik weer drie weken voort: week een 25'/20'/25', week twee 30'/20'/30', week drie 25'/20'/20'/25', met als alternatieve training wekelijks een flinke fietstocht er bovenop.

Vandaag was het fietsdag. Voor het laatst op mijn gewone herenfiets. Volgend weekend ga ik Geert zijn koersfiets overkopen en dan vliég ik van Brussel naar huis.

Boekenwinkel, de merkwaardigste

Als u nog eens in Parijs komt, en u houdt zelfs maar een heel klein beetje van boeken, dan moet, moét u langslopen bij Shakespeare & Co. Rue de la Bûcherie 37, Rive Gauche, vlakbij de Notre Dame.

Het is een stapelplaats, een boekenhol, de merkwaardigste boekenwinkel ter wereld. Het boek dat je zoekt zal je er niet vinden, maar de boeken vinden er jou.

Tussen de schappen liggen matrassen, want de winkel is tegelijkertijd een goedkoop schrijvershotel. Wie er wil overnachten moet in ruil klussen opknappen of de winkel openhouden en een korte biografie in het gastenboek achterlaten.

Ik had pech, de eigenaar, George Whitman, liet zich niet zien toen ik er was. Hij is 93 en behalve gastvij en belezen ook nog wreed en opvliegend en communist en niet erg proper. Getuige daarvan dit filmpje - sorry, film, hij duurt een klein uurtje.

Blijf kijken tot het eind, want in de laatste drie minuten knipt Whitman op vrij spectaculaire wijze zijn haar.

Loopweek

Het drie-wekenschema dat Paul me bezorgde is achter de rug. Heb ik me er aan gehouden? Min of meer. De eerste week heb ik een tikkeltje teveel gelopen. De tweede week sloeg ik een looptraining over. En de derde week kwam het fietsen er niet van.

Het algemene gevoel was dat ik teveel gewicht meesleur. De kilo's die erbij kwamen toen ik met knieproblemen stillag, verdwijnen slechts met honderden grammetjes. Ik durf voorlopig niet concreter worden.

Zogauw Paul nieuwe richtlijnen geeft, hoort u ervan.

Harp

Mag ik vier dagen na de feiten nog even op De Slimste Mens terugkomen? Naar mijn mening heeft Gunther Lamoot een eervolle vermelding verdiend. In zijn laatste aflevering flaterde hij in de fotoronde, maar hij bedacht wel langs zijn neus weg het prachtige neologisme eierharp.

De Wilde Week, aflevering Krisje

De Wilde Week gaat deze week over Mexico en reizen* daar naartoe, over papegaaiensmokkel, de B.B.B.B., bedreigde fenomenen in de textielsector, verkeersrampen en hun invloed op onze woordenschat, de Beverense Frieda Kahlo, Marie Popelin, de duivel versus de Vrouwenraad en nog een paar dingen.

Maar abonneer u toch, in plaats van hier altijd te liggen klikken.

(*) De winnares van de Mexicoreis blijkt een oude bekende te zijn. Erelid 327 van de Koninklijke Academie voor Jongens & Wetenschap.

Presenteerdt

De vaak interessante typografieblog type for you linkt naar een een filmpje waarin je een Nederlandse letterkunstenaar aan het werk ziet. Heel mooi, maar even loopt er grammaticaal iets mis.



Verbetert hij zichzelf? En mag dat als je kalligrafeert? Hoor me bezig, ik ben zelf ook niet erg dt-vast.