Resolutie

Files na half negen 's avonds zijn tegen de rechten van de mens. Daar moeten blauwhelmen op afgestuurd worden.

Het Laatste Uur 004 - Dorst

Evenals een moede hinde
naar het klare water smacht,
schreeuwt mijn ziel om God te vinden,
die ik ademloos verwacht.

Met mijn excuses voor de merkwaardige inleiding tot het programma. Een katholieke opvoeding, je schudt dat niet zomaar van je af. Voor wie verdere bijbelstudie wil verrichten: Evenals een moede hinde is gebaseerd op psalm 42.
Ik heb altijd gedacht dat regel drie van het lied alsvolgt gaat: "Dorst mijn ziel om God te vinden". Het blijkt Schreeuwt te zijn. Wat een beetje jammer is, maar het blijft een lied dat uitstekend in het thema dorst past.
We zijn vertrokken:

1 Ambians - Zjef Vanuytsel
(Luc Dufourmont) Heft aan de luit, want zij die de statistieken bijhouden bevestigen ons: na vier weken Het Laatste Uur zijn vier artiesten/groepen erin geslaagd twee keer de platenlijst binnen te sluipen. Zjef Vanuytsel is een van die vier.

2 Invitation to the blues - Tom Waits
(Louis Van Dievel) Iemand stelde The Piano Has Been Drinking voor. Nog iemand stelde The Piano Has Been Drinking voor. En nog iemand stelde The Piano enzovoort voor. En toen kwam er iemand af met Warm Beer & Cold Women, ook een bruikbaar voorstel. Maar Louis was eerst. En Louis heeft recht van spreken wegens zelf ook the battle with the booze uitgevochten. Tom Waits puurt liedjes uit die ellende, Louis Van Dievel heeft er een boek over geschreven.



3 Streams of whiskey - Shane MacGowan
(Geert S. Simonis) Dit dateert uit zijn tijd bij de Pogues, maar ik kies een live-uitvoering met de Popes. Omwille van de strontzatte woorden die Shane MacGowan vooraf stamelt. En hieronder een klein stukje uit TV6. Herinnert u zich TV6 nog? Shane ook niet.



4 Cool water - The Sons of the Pioneers
Bob Nolan heeft deze parel geschreven. Zijn nakomelingen houden een website bij waar je vele tientallen versies kan beluisteren. Ik vind die van The Sons of the Pioneers, waar Nolan zelf lid van was, veruit het mooist. En die van Roland, maar de familie Nolan schijnt hem niet te kennen. De Muppets ontbreken ook in hun lijst.



5 Drinking song - Loudon Wainwright III
(Lieven Verstraete) Lieven kwam hier vrijdagmiddag mee af, ruim laat, en de plaat bleek niet te vinden in de diverse VRT-platenkasten. Terwijl ze gewoon thuis op het schap staat. Heen en weer rijden? Of toch maar de nieuwe versie draaien uit Recovery, de net verschenen CD waarop Loudon Wainwright een aantal liedjes van zijn eerste platen herneemt?

6 Always better with Coke - Aretha Franklin
Dat is nogal wat anders dan (zingt) carglass herstelt, carglass vervangt, hé mannen.

7 Trink, Brüderlein, trink - Othello und seine musikalischen Pechvögel
(Eddy Bilkin) Een luisteraar van HLU laat weten dat het beroemde "Eins, zwei, saufen" geen Duits is. Een negationist! was mijn eerste gedacht, maar nee, hij heeft gelijk. Een eenvoudige zoekopdracht in Google bevestigt dat, de hits zijn op één na nederlandstalig. Het correcte citaat is: "In München steht ein Hofbräuhaus/Eins, zwei, g'suffa/Da läuft so manches Fäßchen aus/Eins, zwei, g'suffa". G'suffa is geen Duits, maar Münchens.



8 A fine day for a parade - Fountains of Wayne
(Dominique Wittevrongel) Dank u, Dominique.

9 Happy hour - Ted Hawkins
(Marc De Proft) Dank u, Marc. En die angst was nergens voor nodig. Ted Hawkins is in de gevangenis gesukkeld omdat hij de lederen vest van een klasgenoot had gestolen.

10 God loves a drunk - Richard Thompson
(Marc Reugebrink) Dat petje! Dat onderhemdje!



11 Jesus bring me water - The Five Blind Boys of Mississippi
En toen begon de zondvloed, den deugeniet.

12 Thunder on the mountain - Bob Dylan
(Rolly Smeets) Merkwaardige zin en hij was me nog nooit opgevallen: I sucked the milk out of a thousand cows. We moeten volle vier minuten wachten tot die woorden vallen, maar ondertussen hebben we vintage Dylan gehoord. Of gezien.

13 Nooit meer drinken - RVHG
(Tom Hermans) Het toeval wil dat Raymond uitgerekend vorige vrijdag in de Ancienne Belgique de volledige LP Nooit Meer Drinken heeft uitgevoerd.

Voilàkes. We kunnen naar ons bedje. Volgende week is het thema "Tijd". Time van Pink Floyd is alreeds geclaimd, en het heeft ook geen zin meer om XTC, Kommil Foo en Domenico Modungo voor te stellen, die staan al op het redactiebord. Maar voor de rest kan u uw gang gaan. Stuur uw bijdrage naar hetlaatsteuur@radio1.be. Er bestaan een HLU-podcast en een HLU-webpagina die ik zeer aanbevelenswaardig acht. Maar ik ben niet echt objectief in deze.

Wilco for president

De muziek ligt voor het oprapen op het wereldwijdeweb, je hoeft je maar te bukken. Wilco geeft een live-versie weg van I Shall be Released, samen met de Fleet Foxes. Je moet in ruil beloven dat je zal gaan stemmen. Wordt bedoeld: voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ik denk dat u iets gaat beloven dat u niet kan waarmaken.

Appendix

Linda Asselbergs heeft in de Weekend Knack een stuk geschreven over de weg zoeken en die dan niet vinden, of slechts met heel veel moeite. Dat is een probleem dat ik herken: ik heb een alinea of drie, vier nodig om terecht te komen waar ik terecht wou komen.

Ik was tien en het voelde alsof er een slang in mijn buik zat. Accute appendicitis, onmiddellijk naar het ziekenhuis. Maak je geen zorgen, die appendix is een lichaamsdeel dat nergens voor dient, zei de dokter, we halen hem eruit. Mijn mama en mijn papa geloofden het, we lieten de dokter zijn werk doen. Tegenwoordig is zo'n blindedarmoperatie iets van niks, Linda, maar toen, diep in de jaren zeventig, moest je er veertien dagen voor in het ziekenhuis blijven.

Ik deelde een tweepersoonskamer met een oude man in een streepjespyjama, die verhalen vertelde over reusachtige karpers in de Turnhoutse Vaart en hoe je die eruit kan vissen. Hij vertelde over de mussen die hij ving en hoe je die moet schoonmaken en bakken. Reken vijf mussen per persoon, herinner ik me. Louis heette hij, maar ik mocht Popeye zeggen. Daar leek hij op als hij zijn tanden uitdeed. Toen hij uitverteld was over zijn karpers en zijn mussen gingen we tafelvoetballen in de televisiezaal. Ik mocht winnen. Weinigen kunnen beweren dat ze Popeye verslagen hebben, maar ik dus wel. En ondertussen zaten mijn klasgenootjes de zijrivieren van Maas en Schelde uit het hoofd te leren. Ik heb aan de dokter gevraagd of ik nog een weekje langer mocht blijven.

Ik dwaal af. Maar dat is niet erg, want ging jouw stuk niet precies daarover: afdwalen, worstelen met plattegrondjes en wegbeschrijvingen, ergens naartoe willen maar de weg niet vinden? Hoe groter de omweg die ik maak, hoe rechter ik op mijn doel afsteven. Hoe terzijder ik schrijf, hoe terzaker ik kom.

Mijn terzake, Linda, is de functie van de appendix. De encyclopedie geeft de dokter gelijk: "voor zover bekend heeft het wormvormig aanhangsel van de blinde darm geen functie in het menselijk lichaam". Ik wens dat te betwisten. Sinds mijn verblijf in het ziekenhuis ben ik twee dingen kwijt: die appendix én het noorden. Ik maak omwegen, ik kronkel door de stad, ik slaag er niet meer in recht op mijn doel af te stevenen. Ik denk dat er een verband is. Heb jij je appendix nog, Linda? Indien niet, lijkt het me bewezen: de appendix is de zetel der oriëntatie.

Mississippi

Vrijelijk te downloaden op de website van The Guardian: Mississippi van Bob Dylan. Het enige wat ze in ruil vragen is een email-adres. Wie geen zin heeft om dat te geven, moet wachten tot 6 oktober. Dan verschijnt The Bootleg Series Vol 8: Tell Tale Signs. Daar komt Mississippi uit.

Op bobdylan.com staat al langer Dreaming of you ter download. Ook gratis.

The Bootleg Series Vol 8 is in zijn eenvoudigste vorm een dubbelCD. Maar er is ook een superdeluxe editie met drie CD's. Dat steekt mijn ogen uit, maar 130 dollar is wel erg veel geld. En als je online bestelt maak je kans op die poster hierboven, van Theme Time Radio Hour. Hebzucht. Hebzucht.

Het Laatste Uur 003 - De Koebel

Het is zondagnacht. Slechts een handvol fijnproevers is nog wakker. Op Radio 1 begint Het Laatste Uur. Dat gaat zo:

1. Honky tonk women - Rolling Stones
(Frank Vander Linden) De aandachtige luisteraar annex Stoneskenner zal opmerken dat dit een versie van Honky Tonk Women is met een afwijkende tekst. "Strolling on the boulevards of Paris, as naked as the day that I will die. The sailors, they're so charming there in Paris, but I just can't seem to send you off my mind".

2. Cavern - Liquid Liquid
(Luc Janssen) Week na week heb ik teveel muziek voor het aantal minuten dat voorradig is tussen 23 en 24 uur. Ik heb dus een weinig Liquid Liquid afgeknepen, zodat we sneller aan het koebelstuk komen. En het liedje van The Sweet waar Luc naar verwijst zou wel eens Little Willy kunnen zijn.



3. Once in a lifetime - Talking Heads
(Dirk Houbrechts) U hoort de live-versie uit Stop Making Sense, wegens nog meer koebellen dan op Remain in Light. Hieronder de originele versie en de briljante clip.



4. Could you be loved - Bob Marley
(Chris Dusauchoit) Niet zozeer de koebel, maar wel de koe zelve staat hier centraal. Volgens Chris. Koetje be loved. Hihi.
"The road of life is rocky and you may stumble too. So while you point a finger, someone else is judging you". Die woorden heeft Bob Marley gerecycleerd uit zijn eigen nummer Judge Not.

5. Don't fear the reaper - Blue Oyster Cult
(Piet Vandenheuvel) Piet beweert dat het More Cowbellfragment op YouTube circuleert, maar het is niet zo makkelijk terug te vinden. Werkt dit linkje nog?

6. Low rider - War
(Jan Demol) Het is sterker dan mezelf: ondanks de dreigementen heb ik de intro toch een klein ietsiepietsie beetje onder Jan's laatste woorden gefoefeld. Voor mijn klokkenspel ben ik niet bang, ik ben een kop groter dan Jan.



7. Spill the wine - Eric Burdon
(Willem Wallyn) Eric Burdon laat zich begeleiden door de groep War, die van hierboven. Willem herinnert zich een koebel, maar die is er dus niet. Een schoon voorbeeld van hoe ons geheugen werkt. Slecht.

8. Warnin' - Goebel Reeves
Mocht u aandrang voelen te gaan jodelen, volg een cursus.

9. Goin' up the country - Not Drowning, Waving
(Marc Reugebrink) Obscuur. En het zal er niet op beteren, want ik zorg zelf voor verwarring, ik noemde ze in de afkondiging Not Waving, Drowning, verdomme. Vrijwel onvindbaar, maar onderschat de VRT-vinylotheek niet. YouTube gebaart van krommenaas. Ik maak me er dus vanaf met de bekende Canned Heat versie.

10. Boch oi - Alpendub
(Barbara Rottiers) Hm, mijn bewering dat je de twee CD's van Alpendub gratis op het internet kan vinden, schijnt niet te kloppen. Hun website zit enkel nog in de cache van Google. En de mp3'tjes die je daar kon downloaden zijn dus foetsie. Dju toch. Hier een kleine troost.

11. Hey ladies - Beastie Boys
(Pieter Jan De Smet) Ik ben Pieter Jan diep en diep dankbaar omdat hij hiermee komt aandragen. Want ik leer bij. Ik ben namelijk niet into hip hop. Ik ben meer into folk enzo. Ik ben altijd in een wijde boog om rap en aanpalende straten heengelopen. Maar nu ik Hey ladies heb gehoord, overweeg ik de aanschaf van Paul's Boutique. Dat is toch hip hop, hé, Beastie Boys?



12. Steel mill - Steel Mill Peddlers
(Eddy Bilkin) Behalve wat Eddy erover heeft verteld, weet ik niks van de Steel Mill Peddlers. En het internet hult zich ook in stilzwijgen. De Peddlers zullen nogal verschieten als ze hun afrekening krijgen van Sabam. Op de radio geweest! Met een b-kantje dan nog. Champagne!

Nà. Klaar. Bedtijd. Volgende week is het thema "Dorst". Stuur uw bijdrage naar hetlaatsteuur@radio1.be. En abonneer u op de podcast. En surf eens naar de webpagina, dan kan u al nadenken over de thema's van de volgende drie weken. Dodo.

Dossin

Dat kwartiertje gastprogramma's op Radio 1, na acht uur, af en toe hoor je daar mooie dingen. Ik herinner me de Protestantse Stem over "De Lachende Jezus", waarin aan de hand van bijbelcitaten werd onderzocht of de Heiland gevoel voor humor bezat. Ja, zo bleek.

En Flip Feyten heeft een tijd geleden in Humo de loftrompet gestoken over een uitzending van het Centraal Israelitisch Consistorium van België over het traditionele Joodse paasmaal. Hij had er het water van in de mond gekregen. Dat heeft Betty de Leeuw erg gelukkig gemaakt, en ze nodigde ons uit voor een privé-rondleiding in de Dossinkazerne in Mechelen.

Een sinistere plek. Vanuit de Dossinkazerne vertrokken de transporten naar Auschwitz. Dik vijfentwintigduizend reizigers, door de Nazi-administratie netjes opgelijst in een tiental mappen. Ze dachten dat ze in Duitsland dwangarbeid zouden moeten verrichten. Wie ziek was moest eerst gaan aansterken in het Mechelse ziekenhuis om de hoek. Pas als je weer genezen was mocht je de trein op, recht naar je dood. 1221 hebben het overleefd.

In de Dossinkazerne is nu een piepklein maar indrukwekkend holocaustmuseum gevestigd, de rest van het complex is verbouwd tot appartementen. Vreemde plek om te wonen, uitkijkend op de binnenplaats waar de nazi's bijvoorbeeld een man lieten doodvriezen omdat hij vuile voeten had.

Ik was nogal onder de indruk van wat mevrouw De Leeuw vertelde over de zigeuners. De Joden waren untermenschen volgens de nazis, maar de zigeuners waren nog minder. Met 351 waren ze, "Konvooi Z". Ze zaten opgesloten in de kelder. De Joden mochten twee uur per dag buiten, de zigeuners nooit. De Joden kregen 600kcal per dag, de zigeuners 300. Over de Jodenvervolging zijn bibliotheken volgeschreven, van de zigeuners weten we haast niets.

Er zijn plannen om tegen 2011 tegenover de Dossinkazerne een nieuw museum te bouwen. Daarin zal ruimte voorzien worden voor de zigeuners.

Macht

Rare vraag van het Nieuwsblad. Wie heeft het volgens jou voor het zeggen in Kruibeke? Hubert Damen, Koen Fillet, Antoine Denert, Mimi Wuyts of Frank Preud'homme. Witse, ik, de burgemeester, een politica met rust of een bedrijfsleider. Er is gezinsmatig hard gelachen dat ik in dat lijstje sta. En nog harder toen bleek dat toch 2,41% van de stemmers denkt dat ik het hier voor het zeggen heb.

Toverkollenmuziek

Ik voer een discussie met een collega over die twee meiskes van Coco Rosie van gisterennacht. Of die al dan niet toverkollenmuziek maken. Waarbij die collega het oneigenlijke argument gebruikt dat ze geen toverkollenmuziek kunnen maken omdat het woord toverkollenmuziek niet eens bestaat, want google geeft geen enkele hit op toverkollenmuziek. Een argument dat met dit postje rap weerlegd zal zijn.

Het Laatste Uur 002 - Snor

Vorige week stond het zweet me in de handen terwijl ik naar mijn eigen programma luisterde. Deze week ben ik een tikkeltje geruster. Dit zijn de platen:

1. Nick Cave - Everything Must Converge
(Luc Janssen) Een bonustrack op de CD "Nocturama". Serge Simonart heeft ook een mooi Cave-verhaal. Hij is Cave ooit gaan interviewen met een valse, opgeplakte snor. Het ijs was meteen gebroken, beweert Serge.

2. Queen - I Want To Break Free
(Marc Reugebrink) Na twee afleveringen is het wat onnozel om al van statistieken te spreken, maar toch: Queen zat er vorige week ook al in. Marc herinnert zich een blonde pruik. Ze is zwart.



3. Georges Brassens - Les Passantes
(Randall Casaer) Mocht u zich afvragen waarom die naam Randall Casaer u iets zegt, wellicht is het dit.

4. Frank Zappa - Jewish Princes
(Jan Demol) Jan had het ook over het snortype genaamd een Lemmy, maar koos wijselijk geen plaat van Motörhead.

5. Loudon Wainwright III - Dilated to meet you
(Sam De Graeve) Uit de LP "Attempted Moustache". Sam zegt niks over het liedje zelf, maar jongens, wat een mooie tekst.

6. Sparks - Moustache
(Tom Hermans) Dichter bij de snor van Hitler gaan we vanavond niet geraken. Ik had graag Der Fuhrer's Face nog gedraaid, van Spike Jones. Maar een uur is te kort.



7. Road to Peace - Tom Waits
(Geert Buelens) Over Abdel Mahdi Shahmay, the thin boy with the whispy moustache.

8. Two Man Sound - Disco Samba
(pdw) Stukje Telefacts over Lou Depryck, de snor achter Two Man Sound.



9. Gloria - Patti Smith
(Willem Wallyn) What a man! Patti bedoel ik. En Willem ook natuurlijk, dat spreekt.

10. Jim Croce - Operator
(Rolly Smeets) Op 20 september vijfendertig jaar dood. Jim, niet Rolly.



11. Black Friday - Coco Rosie
(Barbara Rottiers) Sierra is die met haar petje. En met de snor.



Volgende week is het thema "De Koebel". Nabeluisteren kan hier. Maar veel handiger is abonneren op de podcast van HLU.

Rien

Qua column is het nog altijd vakantie in de Knack Weekend. Columns worden ruim vooraf geschreven, vandaar. Voor de repliek van Linda moet u de papieren versie in huis halen en naar pagina 100 bladeren.

Ik ben afgedaald van de berg die we twee weken lang de onze mogen noemen, tot onder de platanen op het Franse dorpsplein, place de la Libération. Het is halfeen, het heetste moment van de dag. De lucht trilt en de autochtonen verschuilen zich. Enkel de bronzen generaal Jean-Jacques Basilien Gassendi negeert de siësta. Vanaf zijn marmeren zuiltje kijkt hij monumentaal voor zich uit. Vier leeuwen spuwen eau non potable ter zijner eer en glorie te zijner ere en glorie. Gassendi, inspecteur van de Napoleontische artillerie en held van de slag bij Marengo. Verder twee duiven, een magere kat die een oog mist en ik. Voor de rest is het plein leeg.

Ik sla een vlieg van mijn benen. Dat is al heel wat, Linda, want ik heb me voorgenomen niets te doen vandaag. Rien. De plannen voor morgen: rien. Vakantie is vakantie. Dit dorp lijkt het daar volmondig mee eens. Ici ne se passe rien du tout. Dat blijkt ook in de krantenwinkel. Tot in het kleinste Franse gat is Het Laatste Nieuws te koop, hier niet. Hier zelfs geen nationale Franse krant, de Tabac Presse levert enkel La Provence, een lokale krant die uit doorgaans welingelichte bron kan bevestigen dat er gisteren in de wijde omgeving volstrekt niets is gebeurd. Er werd gevoetbald, dat wel, en er werd petanque gespeeld. Henri Martin is overleden, de horoscoop voorspelt hoofdpijn voor het sterrenbeeld schorpioen en men overweegt airco te installeren in de metro van Marseille. Je zult het met me eens zijn, Linda, dat valt allemaal onder de categorie rien. De vlieg is halsstarrig. Als ik ze doodsla, staat dat morgen in de krant.

Ik nip aan mijn Ricard en met het oog op een pointe hoop ik dat er toch iéts gaat gebeuren op de place de la Libération. Een klein burenruzietje. Of dat er een auto over de eenogige kat rijdt. Hollandse toeristen die in hun soort Frans de weg vragen. Of dat desnoods de garçon, die me in ruil voor mijn zitje een tweede Ricard komt verkopen, aan zijn ballen zou krabben.

Maar niets van dat alles. Zelfs geen zuchtje wind, de driekleur aan de gevel van de Mairie is al die tijd bewegingloos gebleven. Ici ne se passe absolument rien. Parfait!

Het Laatste Uur 001 - Start!

Met extreme dank aan de mensen die ingezonden hebben. Hieronder het lijstje.

1. Start! - The Jam
Omwille van de titel en meer nog voor “What you give is what you get”, een zin die perfect samenvat wat Het Laatste Uur wil zijn.

2. No Opportunity Necessary, No Experience Needed - Yes
(Eddy Bilkin) Openingsnummer van de LP Time And A Word. Eddy zegt het zelf: het is goed voor één keer.



3. 20th Century Boy - T.Rex
(Frank Vander Linden) Het allereerste singletje dat Frank kocht. Een coolere startplaat om een platenverzameling mee te beginnen is niet te vinden.

4. Let's Start A Band - Amy McDonald
(Patrick Roefflaer) Popster worden, een jongensdroom. Tennisracket voor de spiegel enzo. Amy had blijkbaar ook zo'n euh... jongensdroom.

5. Let There Be Rock - AC/DC
(Rick De Leeuw) De spanning in de coulissen, vlak voor de aanvang van het concert. Let there be drums, let there be guitars... En dan bwarst het los. Zo zegt Rick het: bwarst!

6. Good Company - Queen
(Jan Demol) Ook al een startplaat van de verzameling. Gekocht door vader Demol, misleid door de titel "A Night At The Opera".



7. De Zotte Morgen - Zjef Vanuytsel
(Toos Smeets) Na een worsteling met de computer is het haar toch gelukt: meedoen aan HLU. Danku Toos. En zo geraak ik toch aan een nederlandstalige plaat. Margriet Hermans en Geert Bourgeois zullen content zijn.

8. An End Has a Start - The Editors
(Marc Reugebrink) Je zou toch denken dat het leven één en al vrolijkheid wordt als je de Gouden Uil hebt gewonnen? Niet dus. Ik ben niet zot van de plaat, maar de tekst van Marc was schoon schoon schoon.

9. Begin the Beguine - Ella Fitzgerald
(Geert Buelens) Met uitspraakadvies van een hoogleraar Nederlandse Letterkunde.

10. It's All Over Now - The Faces
(pdw) Uit de liveplaat "Coast to Coast/Ouverture for Beginners". We hebben de vinylversie gezocht maar niet gevonden. Daar hoor je Rod Stewart zeggen: This is a set for four sets of fingers and one throat. Tenminste, zo herinnert (pdw) het zich. Op versie die in de VRT-discotheek zit, is die intro er afgeknipt. Een spijtigheid.



11. Mandinga - Ruben Gonzalez
(Kurt Overberg) Hij ziet hem nog de Ancienne Belgique binnenschuifelen, gekromd door de reuma. Ruben Gonzalez, debutant op zijn 78ste.



12. Start Me Up - Rolling Stones
(Stijn Meuris) Valse start op het Stonesconcert dat Stijn meemaakte in Philadelphia. De stroompanne die je hoort is een reconstructie, moet ik bekennen. Ik heb er werk aan gehad.

Voila. De kop is eraf. Volgende week is het thema "Snorren". Er rust al een claim op Zappa, Nick Cave, Patti Smith en Jim Croce. Maar voor de rest: ga je gang. Hier meer uitleg. En hier nog meer. En u bent ook maar enkele klikken verwijderd van de podcast.

Een nieuw lied

Van Jeff Tweedy.

Wakker

Ik zou graag hebben dat u zondagnacht laat opblijft. Om naar de radio te luisteren. Het Laatste Uur, om 23u. Ik heb het er hier al zo vaak over gehad dat ik bijna niet meer durf.

Ik kan me voorstellen dat u elf uur 's nachts op een zondag geen uur vindt om naar de radio te luisteren. Daar hebben we aan gedacht: u kan zich abonneren op de podcast. Dan gaat het enkel ten koste van mijn luistercijfers, niet van uw nachtrust of uw relatie.

Spurtje

Het reclameblok aan het eind van Feyten of Fillet zou beginnen om 19u58'40". Dat gaf me zes minuten en twintig seconden om de studio uit te spurten, mijn rugzak mee te gritsen, de lift te pakken, op mijn plooifietsje te springen, uit te badgen, het Meiserplein over te steken, de Leuvense Steenweg te bergoppen, mijn fietsje weer op te plooien, de trap naar het perron af te stormen en neer te ploffen op de banken van de trein van 20u05.

Het is mislukt. Misschien omdat het regende.

Suikerheuvel

De dood van Jean Marie Berckmans is niet alleen voor de literatuur een groot verlies, ook voor de radio. Berckmans luisterde intensief naar Radio 1. Dat bleek uit zijn veelvuldig gemail, en af en toe belde hij ook.

Een eresaluut. Zijn laatste boek heette Je kunt geen twintig zijn op Suikerheuvel. Die zin had Neil Young eerder al gebruikt.