Wilco, Vooruit

1. Fototoestel vergeten. Mocht er iemand zijn die foto's heeft gemaakt, en van wie ik er eentje mag lenen om deze post te illustreren: dankbaarheid. Dankuwel Bruno Bollaert.

2. Wilco heeft gisteren een plaats veroverd in de top zoveel van mijn memorabelste concerten. Stonden daar al: Costello in Paradiso, Van Morisson lang geleden in de Elisabethzaal (wegens schandelijk kort, na drie kwartier was het voorbij. En daardoor dus memorabel), Arno op Dranouter (wegens nooit eerder gezien en zwaar onder de indruk van het machien dat hem begeleidde), Beri Beri op de Dageraadplaats, John Hiatt in Levende Lijven (wegens minimale middelen en maximale swing), David Lindley in de Vooruit, Eddie Bo in Brugge en Esmé Bos en Bart Voet in Duveltjeskermis.

3. Iemand moet eens een essay schrijven over het rare ritueel dat we bisnummers noemen. Na een uur gaat Wilco het podium af, en iedereen weet wat er gaat gebeuren: het publiek zal ritmisch applaudisseren en de muzikanten zullen nog eens terugkomen. En ja, wij applaudisseren ritmisch, Wilco komt terug. Ze spelen nog een half uur. Ze gaan weer het podium af. Wij applaudisseren opnieuw. Weer ritmisch. Ze komen nog eens terug. Nog twintig heerlijke minuten. Rare gewoonte. Waarom wordt er niet gewoon doorgespeeld, met op het eind een kleine, niet gerepeteerde toegift?

4. Waarom hoor ik op Radio 1 alleen What Light uit Sky Blue Sky? Ach, ik ken het antwoord. En ik zucht.

En wat nu?

Ik had me voorgenomen verdere loopplannen te laten afhangen van het verloop van mijn 20km door Brussel. Op naar een marathon? Ik twijfel. Ik kan me niet voorstellen dat ik me aan de meet van de 20km zou omkeren om nog eens terug te lopen. En dan heb je nog ruim twee kilometer voor de boeg. Dat lukt alleen als je vele, vele trainingsuren investeert en eerlijk, ik zie dat niet zitten.

Ik maakte die bedenking daarstraks luidop, en een van de kinderen bedacht dat ik het ook anders kan aanpakken. Je kan proberen snéller te lopen, papa. Dan kan je de lengte van de trainingen behouden, en op de duur loop je dan 42 km in 2u08, inplaats van 20km nu.

Daar is geen speld tussen te krijgen. Ik denk dat ik het zo aanpak. De eerste stap is dan: de 20km in minder dan 2u.

Banaan

Ter hoogte van kilometer 14 stopt mijn dochter me een banaan toe. Ik zou gepreuteld hebben dat ze niet geschild was. Ik herinner me dat niet, maar durf niet echt te ontkennen.

Doe de stemtest

-Vader (Is uitgebreid in bad geweest en komt wat later bij de televisie zitten): Ah, bij welke partij hoort Freddy De Kerpel?
-Kind 1: CD&V geloof ik.
-Kind 2: Wie is dat eigenlijk, die Freddy De Kerpel.
-Vader: Een bokser van vroeger. Een christelijke bokser blijkbaar.
-Kind 2: Een christelijke bokser, dat klopt niet.

20 km door Brussel

2u08 is mijn handgestopte tijd. Het was file aan de finish, officiëel heb ik 2u16 nodig gehad voor de 20km van Brussel. Daar is dus 8 minuten aanschuiven bij.

De Stones heb ik niet gezien, maar Will Tura stond te supporteren.

Onderweg gevallen. Dom, heel dom accident: ik wou na 6 km weten of ik op schema zat om onder 2u10 te finishen. Wie op een papiertje loopt te kijken, kan niet tegelijkertijd op de weg letten, en ik struikelde over een betonnen paaltje. Broek kapot, vinger lichtjes bloedend, maar verder geen erg.

Groen! of Sp.a?

Als Pascal Smet erin slaagt voor 10 juni kilometer 17 en kilometer 18 van de 20km door Brussel af te vlakken, zodat we volgend jaar die dodelijke klim helemaal op het eind van de wedstrijd niet meer moeten meemaken, overweeg ik alsnog op zijn partij te stemmen.

Mick en Keith

De Stones zijn in België. Het concert van 5 juni is het eerste van hun wereldtour, dus repeteren ze in Vilvoorde. En logeren doen ze in Brussel. Pal op het parcours van de 20 km, beste collega lopers.

Als we straks over de Avenue Louise lopen ziet u op uw rechterkant het Conrad Hotel. Huisnummer 71. Geen idee of ze een suite aan de straatkant hebben, maar met wat geluk ziet u een van de gerimpelde stoneskoppen achter een gordijntje. Of wie weet op het balkon.

Paul en Mieke

Gisteren vierden de Grote Coach en zijn Unieke Echtgenote hun 100ste verjaardag. Van die honderd nemen ze elk exact de helft voor hun rekening.

Champagne! Wijn in diverse kleuren! Heerlijke spijzen! Waar bij de bereiding niet op een klontje boter en een scheutje room werd gelet! Gebak! Luide muziek tot een kot in de nacht!

Dit was het eerste foutje waar ik Paul kon op betrappen. Dat doe je niet, coach, zo'n geweldig feest aan de vooravond van de 20km.

Lopen met je ellebogen

Een ontstoken slijmbeursje, man dat kan pijn doen. De minste aanraking is onverdraaglijk. Slapen was een probleem en lopen zal morgen ook niet vanzelfsprekend zijn.

De dokter van wacht heeft antibiotica voorgeschreven en een zalfje en een ontstekingsremmer. Ze denkt dat mijn elleboog morgen minder pijnlijk zal zijn, maar last zal ik er zeker van hebben. Doorzettingsvermogen en wilskracht verkopen ze helaas niet bij de apotheker.

Zin/geen zin

Geen zin. Dertig minuten is een lachertje, maar het is gezellig binnenshuis. En echt trainen is het niet meer, ik geloof niet dat het miniloopje dat mijn schema afrond verschil gaat maken zondag. Puur exkatholiek plichtsbesef zou het zijn. Zal het zijn. Schoenen aan, Fillet. Nu.

Aan de koffieautomaat

-Als je loopt, Koen, waaien de muizenissen dan uit je hoofd?
Ik bevestigde.
-Zullen we dan met de voltallige Radio 1 de 20 km van Brussel lopen?

(Muizenissen is een beetje een raar woord. Niet zo vaak gebruikt, het geeft 38.000 hits in google. Kopzorgen geeft 170.000 hits, en betekent hetzelfde. Op de VRT lopen mensen rond die ongebruikelijke woorden koesteren.)

D-Dag min 4

Fijn loopke. Het voorlaatste voor zondag. Vrijdag nog een half uurtje en dan moet ik er helemaal klaar voor zijn. Alleen nog beslissen of ik de grijze hazen van 2u10 volg, of de zwarte van 2u20. Paul is voorstander van dat laatste, en als het goed gaat kan ik na tien kilometer van ze weglopen. Dat lijkt me slim, maar mijn loperstrots speelt op. De zwarte haas is de allerlaatste...

Vorig jaar heb ik, gebukt onder gruwelijke pijnen, 2u19 gelopen. Zou 2u10, pijnloos, niet haalbaar kunnen zijn?

Lap, de Bond doet het weer

De Standaard meldt dat de Gezinsbond pleit voor meer Vlaamse autonomie. Namens driehonderdduizend leden, zal de Bond wel weer beweren. Mijn oren. Ik ben lid, maar of ik voor meer Vlaamse autonomie ben, daar moet ik toch nog eens diep over nadenken.

Niet zo lang geleden heeft de Bond zich uitgespoken tegen homo-adoptie. Toen heb ik een kwaaie brief geschreven en mijn lidmaatschap opgezegd.

Ondertussen zijn we weer lid. Flauw, ik vind dat zelf ook. Maar de plaatselijke afdeling in Rupelmonde zit vol sympathieke mensen, en we willen graag vermindering op de bus, en gezinszegeltjes zijn goed gerief, en ik moet lachen met de stukjes van Jaak Dreesen in de ledengazet van de Bond. Maar het is dus niet van harte. De Bond neemt politieke standpunten in die niet de mijne zijn.

15673

Vanaf nu ben ik een nummer. Meerbepaald een borstnummer.

Windvrij ijs

Als in Wilde Geruchten een Nederlander aan het woord komt, volgen er klachten. Radio 1 luisteraars verdragen dat niet. Vandaag weer.

Waar ging het over? Ben & Jerry’s ijs wordt sinds kort gemaakt met melk van klimaatneutrale koeien. Dat wil zeggen: koeien die speciaal voer krijgen waardoor ze minder winden laten. Want winden bevatten mangaan methaan en dat is een broeikasgas, windarme koeien brengen ons een stap dichter bij de Kyotonormen. Wij vonden dat interessant.

Maar Ben & Jerry’s werd geadviseerd door een Nederlands bedrijf en Saskia Kluit zei aan de telefoon inderdaad dingen als duursaam in plaats van duurzaam, aais in plaats van ijs, opvarming in plaats van opwarming en sefkaat in plaats van certificaat. Het joeg luisteraar JVD de kast op: …maar ja, jullie moeten altijd kakelende neusklankende Hollanders hebben. Een echte ziekte…

Als IJsboerke klimaatneutrale koeien zou inschakelen, meneer JVD, hadden we hén gebeld. Zo’n heerlijk Kempens accent vermoedelijk, want de IJsboerkefabriek staat in Tielen. Helaas, hun koeien laten stinkscheten.

Laatste week

Gisteren 90' gelopen. Volgens schema is vandaag een rustdag, maar ik heb woensdag mijn 45' overgeslagen, dus dat ga ik vandaag goedmaken.

En volgende week zal als volgt verlopen: maandag rust, dinsdag rust, woensdag 60', donderdag rust, vrijdag 30', zaterdag rust en zondag de 20km van Brussel.

Ryan Adams

Terwijl we wachten op Easy Tiger, de nieuwe CD van Ryan Adams, is er geweldig veel te vinden links en rechts. Vooral zijn nooit uitgebrachte Suicide Handbook is een moet hebben.

Voorproef

Wilco, 30 mei, Vooruit Gent.

Nietzsche over het vergeten

De mens vraagt het dier wel eens: waarom vertel je mij niet over je geluk en staar je me slechts aan? Het dier wil ook wel antwoorden en zeggen: dat komt doordat ik altijd meteen vergeet wat ik wil zeggen - maar dan vergeet het dit antwoord ook al, en zwijgt...

Tuymans vs. Janssen

Vrijdagavond ga ik Canvaskijken. Luc Tuymans zit dan bij Luc Janssen, en het interview in HUMO voorspelt oorlog. Tuymans vindt Lux XL stroef, bij momenten zelfs flauw, en hij vindt dat de gesprekken harder mogen. Ik citeer: Maar bon, dan zullen we meneer Janssen moeten heropleiden.

Welwel. In de trailertjes zegt Luc Janssen zelf dat Tuymans "iets heeft met oorlog". De toon van dat HUMO-interview hoeft dus niet te verrassen. Maar ik ben zeer benieuwd hoe de ontmoeting op het scherm vrijdag gaat verlopen. Eigenlijk vindt de confrontatie vanavond plaats, want straks om elf uur nemen ze Lux XL op.

Ik heb Luc (Janssen dat is) gevraagd hoe hij het gaat aanpakken. Dat hij het nog niet wist. Tuymans brengt als gast een paaldanseres mee. Maar in de XL-loft staat uiteraard geen paaldanspaal. De productieploeg heeft in de gouden gids een paaldanspalenleverancier gezocht en gevonden, maar Luc vond het een verleidelijke gedachte om géén paal te bestellen. Dan staat Tuymans daar schoon met zijn danseres. Hà. Of is dat flauw. Ja, misschien is dat flauw...

Enfin, vrijdagavond. Kwart voor tien.

Q-music

Gevelwerken bij de apotheker op het Brusselse Meiserplein, tweehonderd meter van de VRT. U weet hoe dat gaat: ze verhuren de stelling om er reclame aan te hangen. Q-music liet de kans niet liggen.

Na een paar dagen heeft iemand SUCKS over is good for you gespoten. Ik heb me lopen afvragen welke collega genoeg lef heeft om dat te riskeren, en of het in opdracht van de nieuwe gedelegeerd bestuurder is gebeurd. Weer een paar dagen later was de toevoeging verdwenen.

Maar gisterennacht moet dezelfde vandaal opnieuw langsgekomen zijn. Vanochtend stond er 98.8 bijgespoten, in hetzelfde blauw. Op de foto is het moeilijk te zien, voor een grotere versie moet u klikken. 98.8 is de frequentie van FM Brussel.

Tafelgesprek

Kind 1: (verontwaardigd) Papa, ze gaan het bord afschaffen!
Papa: ...?
Kind 1: Het schoolbord, ze gaan het schoolbord afschaffen.
Kind 2: Pfoe, in mijn school hebben we al lang een computerbord.
(Volgt een enthousiast onderonsje tussen kind 2 en kind 3 waarin termen als touch screen en smart board en beamer vallen.)
Kind 1: Ik wil een ouderwets bord en krijt en een bordveger. En een inkpot en een pen.
Papa: En de builenpest, die hebben ze ons ook al afgepakt.

De Wilde Week, aflevering Biebie

De Wilde Week, de podcast van Wilde Geruchten, gaat deze keer over het veldje waar ooit de geboortehut van BB King heeft gestaan, de wedergeboorte van de 2pk, historische olifanten en hun drankmisbruik, ooggymnastiek, de zichtseinder, Freddy De Kerpel en nog een paar andere dingen.

Liever automatisch?

Wilco

Op het nippertje gelukt. De laatste kaartjes zijn evengoed als de eerste.

Ik vreesde dat ik naar Dour moest voor Wilco, maar de Vooruit bleek ook een mogelijkheid. 30 mei.

Place Musique?

Iemand een goed idee voor een titel van een dagelijks muziekprogramma?

De Wilde Week, aflevering Harry

De Wilde Week, de podcast van Wilde Geruchten, gaat deze keer over de hoge hakken van Annemie en de belasting daarop, de oren van prins Harry, de sneeuwloze Noordpool, snooker en de opwarming van de aarde, de mobiele wietkar en humor bij de politie.

Voor een abonnementje moet je hier zijn.

Prioriteiten

Ik heb een paar dagen niks gepost. Dat heeft met mijn prioriteitenlijstje te maken. (1) Thuis. (2) Werk. (3) Allerlei. Bloggen valt onder (3).

Puf

Ik hoor collegalopers wel eens beweren dat ze de hele dag barsten van energie als ze 's ochtends gelopen hebben. Ik deel die ervaring niet; Ik heb anderhalf uur in de benen en ik ben geen cent meer waard. Een postje posten gaat nog net, als het draadloos vanuit de sofa kan.

Lopen denken

Lopen leidt tot denkwerk. Daarnet 90 minuten lopen twijfelen tussen interviewen of een muziekprgramma, interviewen of een muziekprogramma, interviewen of een muziekprogramma...

Niet dat ik te kiezen heb, anderen moeten die knoop doorhakken. Stel u bij doorhakken niet een forse bijl voor die in één stevige haal die knoop doormidden klieft. Nee, in dit geval wordt de knoop telijf gegaan met een nagelvijltje. Dat duuuuurt.

De zes, een half jaar later

Frank blijft de strafste. Hij heeft zijn tweede marathon achter de rug: die van Antwerpen in 4u20, 18 minuten sneller dan New York. De 20km van Brussel laat hij dit jaar aan zich voorbij gaan.

Joke heeft last van allerlei pijntjes en is nog maar net opnieuw in staat om korte eindjes te lopen. Brussel is te hoog gegrepen.

Sylvie sukkelt ook. Ze heeft een chronische scheenbeenvliesontsteking en loopt voorlopig niet meer nog een beetje (zie haar comment).

Geert heeft de fiets ontdekt. Hij loopt nog wel, maar zijn ware ambitie is de Mont Ventoux bedwingen. Op korte termijn zelfs: half juni rijdt hij de Kale Berg op.

Van Kristine heb ik geen nieuws.

De nieuwe baas

Dirk Wauters is de nieuwe gedelegeerd bestuurder van de VRT, het was zijn eerste dag vandaag. Ik ben hem twee keeer tegengekomen maar er was iets raars met die ontmoetingen. De eerste Dirk Wauters, 's ochtends in de plantentuin, had een bruin kostuum aan, de tweede, vanmiddag in de lift, een donkerblauw. Heb ik dag meneer Wauters gezegd tegen een collega die hard op hem lijkt?

Prettige pijn

Daarstraks netels uitgetrokken zonder handschoenen. Dat is balanceren op de grens van de pijn, een plek waar het prettig toeven is. Nog voorbeelden? Prutsen aan een korstje in je haar nadat je je hoofd hebt gestoten. Heet kaarsvet over je huid. Stijve spieren de dag na een duurloop. Of wat abstracter: het vooruitzicht op de opluchting als je een halve dag lang je portefeuille kwijt bent. En luisteren naar de ketelmuziek van Tom Waits.