Kraan

We waren in Londen. Iedereen was in Londen. Maar we waren te vroeg. Gelijk daar kranen staan. Die stad is nog niet af.

Sint Idesbald

Ergens op dit strand zitten twee zeehonden, hadden ze ons gezegd.

Maar waar? Maar waar?

Zonde

Er zijn zo van die programma's waar je zoveel van verwacht dat je vreest dat je bang moet zijn dat het mogelijk een heel klein beetje wie weet allez het zal toch niet tegenvallen vanavond zeker. Het zou zonde zijn. Van de zendtijd.



Krdjie. BreedbeeldYouTube. Dat past niet in mijn layout. (Danku Marc.)

Kindjes

Ik weet bijna zeker dat Miet en Wilfried bij de koning zijn binnengereden met drie kinderen Martens op de achterbank. Bij het buitenrijden een paar uur later, zijn die verdwenen. Quid kindjes?

Dit was geen nieuws in 2008

In Kenia ruziën de Maasai, de Kalenjin en de Kisii al geruime tijd over land in de Olmelilvallei. Op 1 maart vochten de Maasai en de Kalenjin een veldslag uit op de Kapuneheuvel. Met pijl en boog. Twintig doden. Foto van Yasuyoshi Chiba (AFP/Getty Images) (via Boston/The Big Picture

Thee

De laatste Knack is al vier dagen oud, en ik heb mezelf nog niet gelezen in de Weekend. Linda schreef een stuk over de overdaad aan elektrische keukentoestellen. In een bijzinnetje zei ze een theedrinker te zijn. Daar ging ik op door. Aldus.

Jij bent dus van huis uit een theedrinker, Linda. Dat verbaast me. Ik ken je als een geestige, energieke vrouw die van aanpakken weet. Het mensentype dat van hot naar haar holt, associeer ik spontaan met koffie. De dag beginnen met een stevig startschot: een kop zwart en bitter vocht waarmee je jezelf meteen het leven in katapulteert. Maar ik moet mijn mensbeeld herzien: jij neemt dus thee bij het ontbijt. Nauwelijks meer smaak dan een kop warm water. Een aroma verwant aan de geur van het warme dekentje waarvan je net afscheid hebt genomen, het ontbijt als voortzetting van de slaap.

Thee. Kijk eens hoe je dat schrijft, Linda. Die tweede letter die nergens voor dient. Een h, de slapste letter van het alfabet. Die is nog snelsnel ertussen gefoefeld, alsof de Grote Woordenbedenker geschrokken was van die stevige t waarmee thee begint en zich wil excuseren voor het overdreven enthousiasme. Koffie excuseert zich niet. Khoffie, pfff. Thee, dat is voor als je ziekjes bent.

Ik moet voorzichtig zijn met mijn harde woorden, want de kloof tussen koffie en thee loopt dwars door mijn gezin, Linda. 's Ochtends staat er bij ons én een espressomachine én een waterkoker te pruttelen. Waarmee we opnieuw bij de huishoudtoestellenovervloed zijn. Ik schaar me vanzelfsprekend achter jouw pleidooi voor soberheid. Ik zag daarnet in het foldertje van Blokker dat de kans bestaat dat er een elektrische pepermolen onder de kerstboom terechtkomt, straks. Zelf draaien hoeft niet meer. Dan toch liever een boekenbon. Tiens, een elektrisch boek dat zelf de bladzijden omslaat, bestaat dat al? En dat ze nog altijd geen elektrisch koffielepeltje hebben uitgevonden. Dat vermoeiende roeren, daar moeten we toch van verlost kunnen worden?

Een van mijn kinderen kreeg lichtjes in zijn ogen. Hij zag het al helemaal voor zich: je moet een lepeltje maken waar wieltjes aanzitten, papa. Vader was kritisch. Onderaan het kopje ligt suiker, jongen, en daar struikelt dat lepeltje over, geen goed idee dus. Neenee, papa, die wieltjes moeten bovenaan zitten. Ze rijden over de rand van het kopje en het lepeltje hangt los in je koffie - of jouw thee, Linda. Een beetje zoals een traplift voor ouderlingen die over de trapleuning rijdt, zei hij nog. Ik was helemaal mee.

Ik had het idee moeten patenteren voor ik het hier prijsgaf.

Kerstvraagje

Met hoeveel waren, volgens de Bijbel, de Driekoningen?

Het is een vraag uit QI, de geniale BBC-quiz, gepresenteerd door Steven Fry. De redactie achter Fry maakt er een sport van vragen te bedenken waarop het antwoord poepsimpel lijkt. Telkens blijkt de waarheid niet voor de hand liggend te zijn. Het juiste antwoord is: we weten het niet. Nergens in de bijbel staat dat de koningen met zijn drieën waren. Waarom denken we dat dan? Die cadeaus zitten er voor iets tussen: goud, wierook en mirre. Drie cadeaus, ze zullen dus wel met zijn drieën geweest zijn.

Nog zo'n typische QI-vraag, opnieuw bijbels: hoeveel schapen nam Noach mee op zijn ark?

Lees het zevende hoofdstuk van Genesis. God heeft tegen Noach gezegd: Van alle reine dieren moet je zeven mannetjes en hun wijfjes meenemen, van de onreine dieren moet je er twee meenemen, een mannetje en zijn wijfje. Schapen zijn rein, als Noach gedaan heeft wat God hem heeft opgedragen, had hij dus veertien schapen op zijn ark. Quite Interesting, isn't it?

QI, maandag op BBC1. Het thema is "koude". Ha! Dat is ook het thema van Het Laatste Uur deze week.

Rapport

Opmerking van de leerkracht bij het vak biologie. Goed gewerkt. Je hebt de voortplanting onder de knie. Prettige vakantie. Kom daarmee thuis.

Hallo, met God?

Daarnet de kardinaal gehoord in De Ochtend? Feyten of Fillet had gisterenavond al geprobeerd om Danneels te interviewen over zijn groene kerstboodschap. Wij wilden dat telefonisch doen. Bot gevangen. Kardinalen telefoneren niet, liet zijn woordvoerder weten.

Ik had dat kunnen weten. Een paar maanden geleden wou ik bisschop Van Gheluwe telefonisch interviewen en dat ging ook niet. Bisschoppen telefoneren niet, liet zijn woordvoerder mij toen weten.

Twee keer ben ik vergeten te vragen: waarom eigenlijk niet?

Verlanglijstje

Een grizzlybeerzetel! Of twee!

Zamenhof

Het was vandaag Zamenhofdag, feestdag van de Esperantisten. Ludwig Lejzer Zamenhof, bedenker van het Esperanto, werd op 15 december geboren in het jaar 1895. Hij sprak van huis uit Russisch, Jidisch, Duits en Pools, leerde Frans, Latijn, Grieks, Hebreeuws en Engels, en had noties van Italiaans, Spaans en Litouws. Dat zijn twaalf talen. Zijn eigen Esperanto was taal nummer dertien en is - dus - niet echt van de grond gekomen. Maar er is iets te zeggen voor de gedachte die er achter zit: één taal waarmee iedereen uit de voeten kan.

Zamenhof wou nog verder gaan. Hij bedacht ook het homanarisme. Of zoals hij het zelf zou zeggen: el homanarismo. Een eenheidsgodsdienst. De tien geboden samengevat in het éne gebod van het homanarisme: volg je geweten. Want God heeft zijn wetten in ieders geweten gelegd. Binnenskamers mag iedereen geloven wat hij wil en de taal spreken die hij wil, maar buitenshuis beleiden we allemaal het homanarisme en spreken we allemaal Esperanto, dat was volgens Zamenhof het recept voor een betere wereld.

Dromerij. Het mag. En de hymne van de Esperantisten vind ik aandoenlijk schoon.

Been there, done that...

Oeps. Dit is al de tweede internethype waar ik intrap, deze week. De vorige was Facebook. Gedane zaken in vetjes. En cursief de activiteiten waar ik wel goesting in heb.

1. Started your own blog
2. Slept under the stars (Scouts. Bedachtzame Ever.)
3. Played in a band (Yep. Rockrally halfweg de jaren '80. Eruit in de eerste ronde.)
4. Visited Hawaii
5. Watched a meteor shower (Zie 2.)
6. Given more than you can afford to charity (En geen schuldgevoel.)
7. Been to Disneyland (Efteling, telt dat ook?)
8. Climbed a mountain (Maar niet met touwen en gevaar enzo hé.)
9. Held a praying mantis (Wel gewone sprinkhanen.)
10. Sang a solo (Zie 3.)
11. Bungee jumped (Zot!)
12. Visited Paris (Onderandere tijdens die hete zomer. Ik wil terug.)
13. Watched a lightning storm at sea
14. Taught yourself an art from scratch (Zie 3.)
15. Adopted a child
16. Had food poisoning (Zie 2.)
17. Walked to the top of the Statue of Liberty (Enkel voorbij gevaren.)
18. Grown your own vegetables (Pompoen gaat dus echt vanzelf, he. En aardpeer is onkruid.)
19. Seen the Mona Lisa in France (Ze is kleiner dan in de boekskes.)
20. Slept on an overnight train
21. Had a pillow fight (Op den duur werden het pantoffels en er sneuvelde een spiegel.)
22. Hitch hiked (Met de rugzak achterop een moto is geen goed idee.)
23. Taken a sick day when you’re not ill (Op school. Om mijn lief af te halen op haar school.)
24. Built a snow fort
25. Held a lamb (Nee. Maar wel een kalfje. En een babytijger.)
26. Gone skinny dipping
27. Run a marathon (Never. Niks voor mij.)
28. Ridden in a gondola in Venice (Ik leer iets bij: ridden a gondola.)
29. Seen a total eclipse (De vogels vielen stil.)
30. Watched a sunrise or sunset (In de winter dagelijks.)
31. Hit a home run (Zou dit een Amerikaans lijstje zijn?)
32. Been on a cruise
33. Seen Niagara Falls in person
34. Visited the birthplace of your ancestors (Tiens. Ik weet niet waar mijn vader is geboren...)
35. Seen an Amish community
36. Taught yourself a new language (De peetaal.)
37. Had enough money to be truly satisfied (Ben even arm geweest. Born in the sixties, dus werk zoeken in the eighties. Dat lukte niet.)
38. Seen the Leaning Tower of Pisa in person
39. Gone rock climbing
40. Seen Michelangelo's David
41. Sung karaoke
42. Seen Old Faithful geyser erupt
43. Bought a stranger a meal at a restaurant
44. Visited Africa (De Maasai leerden mij een leeuw, en ik hen een haai vangen.)
45. Walked on a beach by moonlight
46. Been transported in an ambulance (Niet als slachtoffer. De verpleger bleek een oud-klasgenoot.)
47. Had your portrait painted
48. Gone deep sea fishing
49. Seen the Sistine Chapel in person
50. Been to the top of the Eiffel Tower in Paris (Daar was ik te gierig voor. Verdieping drie vond ik hoog genoeg. Ik ben er wel afgesprongen, van de Eifeltoren. Tree per tree.)
51. Gone scuba diving or snorkeling
52. Kissed in the rain (Mogelijk. Allicht.)
54. Gone to a drive-in theater (Qué?)
55. Been in a movie (Televisie, telt dat? Nee zeker?)
56. Visited the Great Wall of China
57. Started a business (Ik ben administratief gehandicapt.)
58. Taken a martial arts class
59. Visited Russia (Leningrad staat op het verlanglijstje.)
60. Served at a soup kitchen
61. Sold Girl Scout Cookies
62. Gone whale watching
63. Got flowers for no reason (Dat is nooit echt zonder reden.)
64. Donated blood, platelets or plasma (Nee. Schuldgevoel.)
65. Gone sky diving (zie 11.)
66. Visited a Nazi Concentration Camp (Wel de Dossin-kazerne.)
67. Bounced a check
68. Flown in a helicopter
69. Saved a favorite childhood toy (Ik reken op mijn ouders. Lego. Niet wegdoen, mama.)
70. Visited the Lincoln Memorial
71. Eaten Caviar (En morgen voor het eerst truffel.)
72. Pieced a quilt (Echt waar. Gedaan. Maar slechts een paar steekjes.)
73. Stood in Times Square (Er waren camera's bij. De passanten staarden, en vroegen zich af waar ze me van moesten kennen.)
74. Toured the Everglades
75. Been fired from a job (Ik nam het initiatief, maar de bank was wel blij dat ik weg was.)
76. Seen the Changing of the Guards in London (Overgeslagen.)
77. Broken a bone (Een kleintje.)
78. Been on a speeding motorcycle (Achterop. Zie 22.)
79. Seen the Grand Canyon in person
80. Published a book (Twee. Nee, drie.)
81. Visited the Vatican (Ik wil terug.)
82. Bought a brand new car (Altijd occasie, altijd contant betaald.)
83. Walked in Jerusalem
84. Had your picture in the newspaper (Part of the job)
85. Read the entire Bible (Ben ik allang van plan.)
86. Visited the White House
87. Killed and prepared an animal for eating. (Mosselen)
88. Had chickenpox (Zijn dat de windpokken?)
89. Saved someone’s life (Gelieve er rekening mee te houden dat ik niet goed kan zwemmen.)
90. Sat on a jury (Ellende.)
91. Met someone famous (Part of the job.)
92. Joined a book club
93. Lost a loved one (...)
94. Had a baby (Drie.)
95. Seen the Alamo in person
96. Swam in the Great Salt Lake
97. Been involved in a law suit (Maar het bleek een slag in het water. Ik geloof dat de juridische terminologie was: zaak zonder voorwerp.)
98. Owned a cell phone (Nu je het zegt, vroeger hadden we dat niet.)
99. Been stung by a bee
100. Read an entire book in one day (Suske en Wiske, De Dulle Griet, in 1969. Het eerste boek waarvan ik alle lettertjes las. Ik was trots.)

Over dat Maasaiverhaal moet ik eens een blogje schrijven.

1980

8 december vandaag. Triestige dag. Oh no, not John.

Het Laatste Uur 014 - Ik was 14

Ik werd 14 eind 1976. Boney M stond op één in de BRT top dertig. Ik sloot me elke zaterdag op in de auto om ongestoord te kunnen luisteren. De rest van de week moest ik het stellen met de platen van mijn ouders. Nana Mouskouri, Deutsche Grammophon, James Last. Ge moogt van James Last zeggen wat ge wilt, maar In the mood en American Patrol heb ik voor het eerst gehoord dankzij hem. Dank u, James.

Bon. Het thema van Laatste Uur, zondagavond om 13u op Radio 1, is dus de muziek waar je van hield op je veertiende, twijfelend tussen kind en puber.

Eén singeltje hadden we. In huis gekomen toen de zus van mijn moeder trouwde en er dus een act voorbereid moest worden. De tantes en de nonkels deden iets grappigs op de melodie van Shame & scandal van Shawn Elliott. Dat moet rock 'n' roll zijn, dacht ik. Dat was bijna juist. Het was calypso.



Shame and Scandal zit er zondag niet in. Maar wel veertien andere platen van veertien andere mensen die in veertien andere jaren veertien waren. Ofwel luisteren, ofwel een abonnement nemen op de podcast.

Ik had ook nog graag "De Bremerstadsmuzikanten" laten horen, een sprookjesplaatje uit mijn kindertijd. Op de b-kant stond een liedje dat "Het Bremer rock en rollkwartet" heette. Salonrock'n'roll, gezongen door Martine Bijl, en lange tijd de opwindendste muziek die ik ter beschikking had. Ik ben er van de week speciaal voor naar mijn ouderlijke zolder geklommen. Helaas bleek het plaatje kapot. Op de zijkant gevallen en een stuk eruit. Of zoals mijn mama zei: een plaatje met een hoek af.

Volgende week is het thema "Steden". Zoek in uw platencollectie een lied dat in dat thema past, bedenk er een wervende intro van maximaal zestig seconden bij, neem die op met uw computer en stuur het werkstukje naar hetlaatsteuur@radio1.be. Zo komt u op de radio.

Late adopter. Very late

Sinds zesendertig uur heb ik een Facebook profiel. Het begrip "vriend" heeft in die korte tijd een heel andere inhoud gekregen. Vroeger had ik twee echte vrienden en ik vond dat veel.

Mocht jij toevallig een ervaren facebookgebruiker zijn, dan kan je me misschien helpen. Is er een vriendelijke manier om tegen iemand néé te zeggen als ze je vragen om vriend te worden? Ik wil graag vriend worden van mijn vrienden, ook van collega's en vage kennissen, maar ik krijg verzoeken van wildvreemden. Hoe zeg je daar nee op? Of moet ik niet moeilijk doen en ja zeggen op alles?

En zou Tante Annie mij willen verklappen hoe ze het voor mekaar krijgt dat haar blogpostjes op Facebook verschijnen? Of is dat weer zoiets dat niet lukt met mijn oude, kreupele Blogger-account?

De Morgen

Iemand zei het gisteren nog, toen we hoorden van de 26 ontslagen bij De Morgen: ze willen die krant kapot krijgen zeker?

Ik dacht ach, zo'n vaart zal het wel niet lopen. Ik denk veel te vaak ach, zo'n vaart zal het wel niet lopen.

Maar vanochtend, toen ik het redactie-exemplaar zag, piepte ik anders. Ze is kapot, die krant.

Muis

Vandaag in de Weekend Knack.

Zwart kan je het niet meer noemen, de kleur van de hemel achter het dakvenster. Het donkerste donker van de nacht is voorbij. Aan de andere kant van het glas twijfelt het al richting blauw, maar de ochtend is nog ver weg. Het huis en zijn bewoners slapen, maar mij lukt het niet meer. Slapen is woelen geworden en vervolgens langdurig naar het plafond staren en peinzen peinzen peinzen. Dat mag je jezelf niet toestaan, nachtelijk peinzen kan eigenaardig uitdraaien. Dus ben ik uit het bed gestapt. Geen licht aangeknipt, de bijna volle maan volstaat om de trap af te geraken. Beneden steek ik het leeslampje aan. En dan zie ik ze.

De muis.

Ze bestaat dus echt. Daarover werd in de huiselijke kring sinds een paar dagen gespeculeerd. Iemand had iets horen ritselen. En er woei een raar luchtje door de kelder. Er moest dus een muizenval worden gekocht, besloten we. Dat is geen eenvoudige kwestie, Linda. De verkoper probeerde ons een val aan te smeren waarmee je muizen levend kan vangen. Je kan ze dan volkomen diervriendelijk weer vrijlaten in de tuin, zei hij. Zeven euro vijfenvijftig. We kochten het ouderwetse modelletje met een klapijzer dat het muizennekje breekt. Eén vijfennegentig, kaas niet inbegrepen.

Het stukje kaas bleef ongemoeid en de muis bleef onzichtbaar. We begonnen aan onszelf te twijfelen. Misschien was dat geritsel inbeelding en de geur in de kelder zou van een zwerfkat kunnen zijn. Tot een van ons een gat vond in de muur tussen het berghok en de wc. Een echt tekenfilmmuizenholletje. Mooi halfrond. De toon van het commentaar aan de ontbijttafel evolueerde van verontwaardigd naar respectvol. Dwars doorheen baksteen en cement, met als gereedschap
enkel muizentandjes. Mooi werk.

Maar we besloten niet flauw te doen. Muizen zijn plaagdieren, zegden we tegen elkaar en we legden een zakje vergif. Difenacoum, een anticoagulant. Het telefoonnummer van het antigifcentrum staat groot op de verpakking.

Het muisje dat ik zag lopen vannacht gaf niet de indruk dat het zich tegoed had gedaan aan difenacoum. Het heeft me zelfs heel even aangekeken met haar bolle, glinsterende oogjes. Zij net zo verbaasd over mijn aanwezigheid, als ik over de hare. Dat schept meteen een band, we hadden iets gemeenschappelijks, muis en ik. Het was wellicht een blik van verstandhouding, zoogdieren onder elkaar.

Ik heb het gif weggedaan, Linda. En morgen haal ik die diervriendelijke val van zeven euro vijfenvijftig.

Piet

Gespot in de koffiekamer van de VRT. Hij koos een yoghurtje, een broodje kaas en erwtensoep. Ik ben niet helemaal zeker, maar ik geloof dat ik Piet twee zakjes Roycosoep in één beker zag leegschudden.

Sinterklaas

De heilige Nicolaas was zo verschrikkelijk vroom, dat hij als baby al vastte. Twee dagen per week weigerde hij de borst. Op woensdag en op vrijdag.

Ik kwam hem vandaag op het werk tegen tijdens een plaspauze. Hij was een beetje gegêneerd, zei de Sint, omdat hij zonder mijter rondliep.

De ware stem

Eén van de gelegenheidpresentatoren van Het Laatste Uur heeft zijn beklag gemaakt over de klank van zijn stem als hij op zondagavond op de radio komt. Hij herkent zichzelve niet en vraagt zich af wat voor filters ik er allemaal op zet.

Weleuh, dat hangt ervan af. Soms ruist of bromt een inzending, soms ploffen de p's en de b's, soms sissen de s'en. Dan durf ik er nogal stevig tegenaan te filteren.

Maar in het geval van de klager - hij klaagt vriendelijk en beleefd, dat moet gezegd - heb ik nauwelijks gefilterd. En toch blijft hij vinden dat hij niet klinkt als zichzelf.

Vroeger, toen ik nog niet op de radio werkte, vond ik ook dat mijn stem raar klonk op de zeldzame momenten dat ik een opname van mezelf hoorde. Dat heeft iedereen. En dat komt omdat je stem, zoals die in je eigen oren klinkt, je stem niet is. De klank wordt vervormd door de akoestische eigenaardigheden van je eigen schedel.

Het slechte nieuws voor de klager is: die rare klank die je op de radio hoort, is je ware stem.