Muis

Vandaag in de Weekend Knack.

Zwart kan je het niet meer noemen, de kleur van de hemel achter het dakvenster. Het donkerste donker van de nacht is voorbij. Aan de andere kant van het glas twijfelt het al richting blauw, maar de ochtend is nog ver weg. Het huis en zijn bewoners slapen, maar mij lukt het niet meer. Slapen is woelen geworden en vervolgens langdurig naar het plafond staren en peinzen peinzen peinzen. Dat mag je jezelf niet toestaan, nachtelijk peinzen kan eigenaardig uitdraaien. Dus ben ik uit het bed gestapt. Geen licht aangeknipt, de bijna volle maan volstaat om de trap af te geraken. Beneden steek ik het leeslampje aan. En dan zie ik ze.

De muis.

Ze bestaat dus echt. Daarover werd in de huiselijke kring sinds een paar dagen gespeculeerd. Iemand had iets horen ritselen. En er woei een raar luchtje door de kelder. Er moest dus een muizenval worden gekocht, besloten we. Dat is geen eenvoudige kwestie, Linda. De verkoper probeerde ons een val aan te smeren waarmee je muizen levend kan vangen. Je kan ze dan volkomen diervriendelijk weer vrijlaten in de tuin, zei hij. Zeven euro vijfenvijftig. We kochten het ouderwetse modelletje met een klapijzer dat het muizennekje breekt. Eén vijfennegentig, kaas niet inbegrepen.

Het stukje kaas bleef ongemoeid en de muis bleef onzichtbaar. We begonnen aan onszelf te twijfelen. Misschien was dat geritsel inbeelding en de geur in de kelder zou van een zwerfkat kunnen zijn. Tot een van ons een gat vond in de muur tussen het berghok en de wc. Een echt tekenfilmmuizenholletje. Mooi halfrond. De toon van het commentaar aan de ontbijttafel evolueerde van verontwaardigd naar respectvol. Dwars doorheen baksteen en cement, met als gereedschap
enkel muizentandjes. Mooi werk.

Maar we besloten niet flauw te doen. Muizen zijn plaagdieren, zegden we tegen elkaar en we legden een zakje vergif. Difenacoum, een anticoagulant. Het telefoonnummer van het antigifcentrum staat groot op de verpakking.

Het muisje dat ik zag lopen vannacht gaf niet de indruk dat het zich tegoed had gedaan aan difenacoum. Het heeft me zelfs heel even aangekeken met haar bolle, glinsterende oogjes. Zij net zo verbaasd over mijn aanwezigheid, als ik over de hare. Dat schept meteen een band, we hadden iets gemeenschappelijks, muis en ik. Het was wellicht een blik van verstandhouding, zoogdieren onder elkaar.

Ik heb het gif weggedaan, Linda. En morgen haal ik die diervriendelijke val van zeven euro vijfenvijftig.