Late adopter. Very late
Sinds zesendertig uur heb ik een Facebook profiel. Het begrip "vriend" heeft in die korte tijd een heel andere inhoud gekregen. Vroeger had ik twee echte vrienden en ik vond dat veel.
Mocht jij toevallig een ervaren facebookgebruiker zijn, dan kan je me misschien helpen. Is er een vriendelijke manier om tegen iemand néé te zeggen als ze je vragen om vriend te worden? Ik wil graag vriend worden van mijn vrienden, ook van collega's en vage kennissen, maar ik krijg verzoeken van wildvreemden. Hoe zeg je daar nee op? Of moet ik niet moeilijk doen en ja zeggen op alles?
En zou Tante Annie mij willen verklappen hoe ze het voor mekaar krijgt dat haar blogpostjes op Facebook verschijnen? Of is dat weer zoiets dat niet lukt met mijn oude, kreupele Blogger-account?
Mocht jij toevallig een ervaren facebookgebruiker zijn, dan kan je me misschien helpen. Is er een vriendelijke manier om tegen iemand néé te zeggen als ze je vragen om vriend te worden? Ik wil graag vriend worden van mijn vrienden, ook van collega's en vage kennissen, maar ik krijg verzoeken van wildvreemden. Hoe zeg je daar nee op? Of moet ik niet moeilijk doen en ja zeggen op alles?
En zou Tante Annie mij willen verklappen hoe ze het voor mekaar krijgt dat haar blogpostjes op Facebook verschijnen? Of is dat weer zoiets dat niet lukt met mijn oude, kreupele Blogger-account?
Labels: bloggen, dienstmededeling
posted by koen fillet at 14:13
16 Comments:
Vraag dat aan JP De Tender, die doet dat ook constant.
Vrienden is bij Facebook natuurlijk een zeer overschat begrip: het zijn hooguit kennissen. Het is een soort bloggen voor een beperkt(er) publiek. Nadeel: je wordt constant gevraagd om" vriend" te worden van mensen die je van haar nog pluim kent. Voordeel: je kan zelf bepalen wie jouw zielenroerselen mag delen. Ergste luizen in de pels zijn de progressieve politici, die denken zich via dit hippe medium onsterfelijk (belachelijk) te moeten maken bij hun kiespubliek.
En het is zeer verslavend.
@Marc Coenen. Verslavend? Zelfs tijdens de uren vliegen de vriendjeswordenvagen me rond de oren, baas...
mijn FB-vriendjes zijn gewoon mijn bloggervriendjes
Ik heb de laatste tijd zelfs al familie geweigerd omdat het een beetje de spuigaten uitloopt. Een voordeel is dat die mensen geen melding krijgen dat je ze geweigerd hebt, dus kan je het nog 'vergeten' noemen als ze gewelddadig worden.
Het is niet meer dan normaal dat je dat een beetje probeert te beperken, die mensen zullen daar helemaal niet boos om zijn.
Bij mensen die ik echt niet ken, zeg ik gewoon "nee". Nog nooit een kwade reactie op gehad. Zij weten ook wel dat ze me niet echt kennen.
kunt ge geloven dat ik niet meer weet hoe ik dat heb gelapt.
ge gaat naar notes, en dan naar import notes ofzo. en daar uw RSS-feed toevoegen...
@tante, @ilse, het werkt! het werkt!
Mensen krijgen geen bericht dat je heb hebt geweigerd, met een beetje geluk denken ze dat je hen gewoon nog niet hebt aanvaard... Je kan ook je vrienden in groepen indelen en dan bepalen wie wat te zien krijgt...
Toch meldenswaardig, vind ik: in Amerika heeft een groep mensen (gewone burgers) een proces aangespannen tegen Facebook. Omdat Facebook vuile manieren heeft. Facebook schendt de privacy. Facebook speelt Big Brother!
Ik blijf er ver van weg. En ik zou zo vriendelijk mogelijk willen zeggen: kom niet klagen, als ooit blijkt dat ze ook bij jou vuile manieren hebben. Zeg niet dat niemand je gewaarschuwd heeft!
Ik vermoed dat fb een soort epidemie is en nu zit ze dus echt goed in het land. Ik krijg de laatste weken quasi dagelijks vragen om vriendjes te worden, en ik zit niet eens op facebook en ik ben ook helemaal niet beroemd. Het 'tipping point' is bereikt, zou Malcolm Gladwell zeggen, die over dat Tipping point een geweldig leuk boek heeft geschreven.
Koen. Ik ben me nu al enkele dagen aan het afvragen of ik zou zwichten voor FB of niet. Is het de moeite? Voegt het iets toe ten opzichte van pakweg je blog? Of is het gewoon weer iets nieuws dat voor je het goed en wel beseft hopen tijd vreet?
@Louise P. Het vreet tijd. Inderdaad. Blijf ervan weg, zou ik zeggen. Zoals ik dat lang geleden ook van de gsm heb gezegd. En de 19de eeuwers over de trein.
aan allen
als ge grote kinderen hebt,zult ge het wel merken aan uw electriciteitsfactuur,niet alleen van het verbruik van de computer maar ze moeten nog klaar zien ook.
nachtelijke sessies.
het is een echte verslaving,waar ikzelf niet aan begin.
Doe het vooral niet zoals ik het heb gedaan, Koen. Ik heb ook pas deze zomer een profiel aangemaakt en heb intussen 650 vrienden! 650!
Ik ben te lief voor Facebook. Als er luisteraars zijn die mij wel kennen - maar ik hen niet en zij mij ook niet echt, maar goed - die me dus toevoegen, dan vind ik dat woord 'negeren' op de Facebookbutton zo hard klinken...
En dus nu gaan mijn FB-vrienden heel erg breed; van mijn broers, over mijn vrienden, collega's, kennissen, losse scharrels, tot woordvoerders en parlementairen.
Te breed dus. Tijdens de kerstvakantie heb ik weer even tijd en dan ga ik hard zijn. Dan ga ik gewoon wat "facebook-vrienden" killen! Ik heb het hier op voorhand aangekondigd hé!
Koen, zeg jij me of ik je moet houden als vriend, of niet? En Marc Coenen, hou ik hem ook? Betinna Geysen is zelfs een vriendin! (Dat is een van die losse scharrels). Wat moet ik daarmee?
Dit nog Koen; stuur je me nooit een uitnodiging voor Pillow Fight of The Most Sexy Man-contest. Dank je!
ik start een clubje van facebook haters die weliswaar wel regelmatig op facebook zijn!
Koen,
Om op je vraag te antwoorden over het importeren van Blogpostjes. Ja dat kan, met de Facebooktoepassing "Notities". Ik denk dat die daar standaard in zit en als dat niet zo is moet je ze maar toevoegen. Elke nieuwe blogpost die je dan in Blogger maakt, wordt dan een notitie in Facebook. Handig eigenlijk.
Een reactie posten
<< Home