Een boek per week
Nog over Zogezegd. De luisteraars van Radio 1 hebben de voorbije weken een spelletje gespeeld: ze zochten naar hét boek dat de nieuwe premier moet gelezen hebben. Dat werd 'Het Verdriet Van België'.
Yves Leterme kwam het in ontvangst nemen. Ik kreeg medelijden met hem, tijdens de plaat die liep net voor we samen op antenne gingen vroeg hij me Wat is dat hier eigenlijk? Een soort boekenbeurs of zo? Ik moest hem in twintig seconden proberen uit te leggen wat de Literaire Lente is en welke rol Radio 1 daarin speelt.
Arme man, macht te over, maar niet de baas over zijn eigen agenda. De afspraak hebben wij niet met hemzelf, maar met zijn woordvoerder gemaakt. Peter, wat doen we vandaag, vraagt Leterme 's ochtends. U rondt de Navo-top af, u dinert daarna met de Franse premier, maar hou het kort want we moeten om half elf in Gent zijn, in de Vooruit. En wat gaan we daar doen, Peter? Dat weet Peter ook niet precies, maar het komt erop aan vriendelijk te blijven, te glimlachen en op de vragen te antwoorden. Het is iets cultureels, 
dus vervelende politieke kwesties zullen vermoedelijk niet ter sprake komen. In orde Peter.
En de premier doet wat van hem verlangd wordt. Dat is de realiteit van toppolitiek: overal je gezicht laten zien. Niet je echte gezicht, maar dat vriendelijke. En ondertussen denken: ik ben moe, lag ik maar in mijn bedje.
Dit allemaal terzijde want eigenlijk wil ik het hebben over het aantal boeken dat Yves Leterme leest. Eén per week. En ondertussen het land besturen. Ik kan het moeilijk geloven. Hier legt hij het uit, 22u39, Leterme ontvangt boek.
Yves Leterme kwam het in ontvangst nemen. Ik kreeg medelijden met hem, tijdens de plaat die liep net voor we samen op antenne gingen vroeg hij me Wat is dat hier eigenlijk? Een soort boekenbeurs of zo? Ik moest hem in twintig seconden proberen uit te leggen wat de Literaire Lente is en welke rol Radio 1 daarin speelt.
Arme man, macht te over, maar niet de baas over zijn eigen agenda. De afspraak hebben wij niet met hemzelf, maar met zijn woordvoerder gemaakt. Peter, wat doen we vandaag, vraagt Leterme 's ochtends. U rondt de Navo-top af, u dinert daarna met de Franse premier, maar hou het kort want we moeten om half elf in Gent zijn, in de Vooruit. En wat gaan we daar doen, Peter? Dat weet Peter ook niet precies, maar het komt erop aan vriendelijk te blijven, te glimlachen en op de vragen te antwoorden. Het is iets cultureels,
En de premier doet wat van hem verlangd wordt. Dat is de realiteit van toppolitiek: overal je gezicht laten zien. Niet je echte gezicht, maar dat vriendelijke. En ondertussen denken: ik ben moe, lag ik maar in mijn bedje.
Dit allemaal terzijde want eigenlijk wil ik het hebben over het aantal boeken dat Yves Leterme leest. Eén per week. En ondertussen het land besturen. Ik kan het moeilijk geloven. Hier legt hij het uit, 22u39, Leterme ontvangt boek.
posted by koen fillet at 14:38
2 Comments:
Ik vind dat toch een beetje triestig, dat je niet zelf kunt beslissen wat je in je agenda schrijft, en daar bijgevolg niet zelf over kunt beslissen. Ook een beetje triestig: Hugo Claus is dood. We gaan hem missen, dat is zeker. Waarom wist ik daarom van tevoren dat het boek dat de premier MOET lezen, "Het verdriet van België" zou worden?
misschien omdat "Het verdriet van Belgie" het best verkochte boek maar het minst gelezen boek van Belgie is
Een reactie posten
<< Home