Selexyz

De mooiste boekenwinkel ter wereld, zeggen ze. Sinds The Guardian hem bovenaan haar lijstje wonderlijke boekhandels zette, is Selexyz Dominikanen wereldberoemd. Ik ben naar Maastricht gereden om me met eigen ogen een oordeel te gaan vormen, en alle lof die je erover hoort is terecht. Een kerk omgebouwd tot boekenhemel. Open op zondag, zoals het hoort in een kerk. Heerlijke plek. Al blijft ook Shakespeare&Co in Parijs bekoorlijk, vreemd dat The Guardian daar niks over zei.

Twee minpuntjes. Achteraan in de kerk is een koffiehuisje. Aan de kassa staat een gemeenschappelijke melkkan waaruit je op zijn Hollands naar believen een wolkje kan schenken. Er dreven vieze pluisjes op de melk.

En twee: tijdens ons bezoek was een auteur een voordracht aan het geven. Ik vernoem noch zijn naam, noch de naam van zijn boek, ik gun hem geen gegoogel. Want het betrof zo'n charlatan die het geluk belooft op voorwaarde dat je zijn boek koopt. En het bordspel dat erbij hoort. En een sessietje volgt, en nog een. Ik krijg het daarvan op mijn steskes. Spiritualiteit, noemen ze dat doorgaans in boekhandels en er zijn altijd mensen die zich laten vangen.

Ik heb mij ook laten vangen: de nieuwe MOJO, De Ondergang van Napoleon en het Congres van Wenen van Adam Zamoyski, De Stof van het Denken van Steven Pinker, Grijsgedraaid van Leo Blokhuis en De Heimweefabriek van Douwe Draaisma.