Nog een blog 2

Briefje van Raf Willems gekregen. Die werkt voor Els Van Weert. Als u diep nadenkt weet u vast wie dat is. Inderdaad: onze Staatssecretaris voor Duurzame Ontwikkeling en Sociale Economie.

Of ik wil meewerken aan een weblog over duurzaam leven. Heel even dacht ik nee, omdat de parlementsverkiezingen naderen en omdat ik niet in een Spirit-campagne verzeild wil geraken. Maar het thema spreekt me aan, dus het is ja geworden.

Hier mijn kladwerkje:

Ik ben overtuigd treinreiziger. Oh, dat klinkt goed op een blog over duurzaam leven. Maar het is echt: àls ik al eens met de auto ga werken, beklaag ik me dat. Ik heb collega's die autopendelen - laat ik ze met naam noemen: Annemie Peeters en regisseur Jan Demol. Die komen dag na dag na dag gestresst en leeg en knorrig op het werk aan. Want aan de file valt niet te ontsnappen. En je kan echt niks zinnigs doen in een stilstaande auto. In je neus peuteren. Radio luisteren. Tja. Iemand die in een chocoladefabriek werkt eet toch ook geen pralines meer? GSM'en, maar dat is illegaal. In de trein kan je slapen, lezen en werken. Tussen Temse en Meiser kan ik een volledig interview voorbereiden.

En toch ben ik niet echt een fan van de NMBS. Ik erger me te vaak. Op een trein met vertraging bijvoorbeeld moet je geen kaartjes controleren. Dat is onbeleefd. Dan moet een conducteur zijn plaats kennen: "Beste klanten, wij van het spoor hebben een steek laten vallen, vandaag laten we u met rust. Het treinpersoneel excuseert zich." Grootmoedig.

Op de lijn Sint-Niklaas - Leuven rijdt heel vaak een halve trein. Niet zes, maar drie wagons. En dan zegt de treinbegeleider via de intercom dat dat komt door een defect, en dat hij ons dankt voor het begrip. Zo'n halve trein is overbevolkt en dan stelt zich een probleem: ga ik zitten in eerste klas, of blijf ik staan in tweede? Ik ga zitten. In de fluwelen zetels van eerste klas. Dat mag niet, maar ik doe het toch. En af en toe is er een controleur die daar moeilijk over doet.

Dat vind ik vreemd: de man die mij daarnet bedankt heeft voor mijn begrip, heeft er geen begrip voor dat ik een zitplaats wil voor mijn geld. Het is toch onnozel om op elkaars tweedeklastenen te staan trappen, terwijl er nog plaats vrij is in eerste? Ik pleit voor algemene burgerlijke ongehoorzaamheid: de invasie van eerste klas bij spoorcalamiteiten.

Of laat ons nog een stapje verder gaan: schaf die eerste klas toch af, Jannie Haeck. Dat is een negentiende-eeuws fenomeen. Uit de tijd van de slavernij en het cijnskiesrecht. U bent een socialist, u hebt ongetwijfeld Marx gelezen. De klasseloze trein, nu! We moeten daar toch geen revolutie voor ontketenen?

(En nu we toch bezig zijn met de reorganisatie van het spoor: 4,40 euro is teveel om je fiets mee op de trein te mogen nemen. Het is niet voor mezelf, het is voor de duurzaamheid en voor de Kyotonormen.)