Anno 1951

Mijn vriend Jan heeft een oude tante, en die tante heeft een bibliotheek. Daarin stond - nu niet meer, want Jan is langsgekomen - het jaarverslag 1951 van het NIR, het Nationaal Instituut voor de Radio. Heerlijke lectuur.

In het jaarverslag worden de programma's van toen opgesomd. Een greep: Kris Kras en Krolleke, Roer-roer-romme-de-pot, Alleen Voor Mannen, Het Gesproken Aperitief, Internationale Gelukskreten, De Antenne Zingt, De Internationale Radio-Universiteit en Moderne Tijden.

In een apart hoofdstukje behandelt ene H. Engels klachten van luisteraars. Hij zegt dingen die mij bekend in de oren klinken:

Wij kunnen in het Vlaamse landsgedeelte niet bogen op wereldberoemde liedjeszangers, moppentappers en filmvedetten. Wij kunnen onze luisteraars slechts enkele volksgeliefde kunstenaars in het lichte gengre brengen. Importeren wij er via de grammofoonplaat uit het buitenland, dan gaan er alras onder U stemmen op om te protesteren tegen de jazz (voor negers!), tegen de Franse frivoliteit e.z.m. En dit is het wat maakt dat gij, luisteraars, niet de koning, niet de baas van uw eigen radio-omroep kunt zijn: gij zijt te talrijk met uw tot in het oneindige verschillende smaken t.o.v. de radiostations en de golflengten waarover deze beschikken. Gij zult nooit honderd procent tevreden zijn en altijd wel het een of het ander vinden om over te mopperen. Toen al.

Danku, Jan.