Samengevat 1

Dit zijn wij, één jaar en vele kilo's geleden. Van links naar rechts Sylvie, Frank, Joke, Geert, Kristien en ik. (Gordijntje toe, op verzoek van één van de zes.)

Het heeft geen haar gescheeld of dit beeld zat niet in het programma. Wij waren/zijn namelijk niet trots op deze lichamen. Jan, de producer van de Marathon, heeft al zijn diplomatiek talent moeten gebruiken om ons over de streep te praten. En Joris, de regisseur, heeft op zijn communiezieltje moeten beloven dat hij niét zou inzoomen.

U ziet mij hier een beetje sterven. Fietsen tegen steeds hogere weerstand tot je echt niet meer kan, ondertussen registreert die man achter mij de hartslag.

Als daar onregelmatigheden in te zien zijn mag je niet aan de training beginnen omdat je dan in de Marathon niet een beetje, maar een beetje veel zou kunnen sterven. Mijn hart bleek ok. En lichaamsbeharing is geen tegenindicatie voor dit soort zottekesspel.

En dit is het resultaat van al die metingen. De gegevens op regel een en regel twee zijn slecht, maar de drie volgende cijfers duiden op een zeker sportief talent. Dat evenwel jarenlang verwaarloosd werd. Had ik als tienjarig jongetje mijn atletisch licht niet onder de korenmaat gezet, dan...

...had ik niet aan het Marathonproject mogen meedoen wegens niet onsportief genoeg.