Poëzie!
De Ninoofse stadsdichter Willy Verhegghe heeft ooit een marathon gelopen. Parijs 1985, hij was toen 38 jaar. Hij had er 3u02m voor nodig, een prestatie die ik zeker niet ga evenaren. En ik ga er achteraf ook geen gedicht schrijven. Verhegghe wel:
Uren, dagen, pijn en zweet
in spieren opgekropt
van kramp tot kracht
en dan het schot
in de lucht van je hoofd:
een beetje robot,
rilling en razernij
over het grauw asfalt
en met open mond
kilometerslang de streling,
het malen van de afstand.
Tot de naald in dij en kuit
haar wurgend werk doet:
elke meter weer wat sterven,
eenzaam als een kind
van niemand
naar de finish,
van kramp tot kracht,
de grote traan
in je schaterende schedel.
Uren, dagen, pijn en zweet
in spieren opgekropt
van kramp tot kracht
en dan het schot
in de lucht van je hoofd:
een beetje robot,
rilling en razernij
over het grauw asfalt
en met open mond
kilometerslang de streling,
het malen van de afstand.
Tot de naald in dij en kuit
haar wurgend werk doet:
elke meter weer wat sterven,
eenzaam als een kind
van niemand
naar de finish,
van kramp tot kracht,
de grote traan
in je schaterende schedel.
Labels: poëzie
posted by koen fillet at 13:11
5 Comments:
Zo'n marathon lopen, da's toch iets om naar uit te kijken :-)
En zeggen dat ik me ook nog wel wilde inschrijven... maar dat had meer met New York dan met die marathon te maken...
Motiverend gedicht.
dit gedicht verklapt veel!!!!
Het belooft niet veel goeds, hé Geert. Vooral dat tweede deel, die naald, ik heb ze gevoeld tijdens de 20km door Brussel. Niet in dij en kuit, wel in knie. Enfin, we zien wel. Nog 18 dagen. En dat wurgen, zou dat iets met die kilometer-slang te maken hebben op het eind van de eerste strofe?
Marathon is eigenlijk maar 7 km lang (zie link onderaan)
Hey, niet zo ongerust, jongens! Ik drukte op de commentknop om te zeggen dat ik mijn marathondebuut in Eindhoven op 8.10 helemaal niet zo ervaren heb - en toen las ik jullie vertwijfeling. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik wel wat meer tijd nodig had dan de dichter om de 42,195 K uit te lopen; 3u43min51sec om precies te zijn (brutto: 3.44.28)
Een raad: zorg voor voldoende drank en energie onderweg. Zelf had ik één zakje gel mee van een 350-tal Kcal om honger te voorkomen(hoewel ik er tijdens training nooit mee geexperimenteerd had); daarvan heb ik een paar slokjes genomen na de eerste 1/2 M, en weer twee, drie slokjes na 30 km, en uiteindelijk mezelf geforceerd om ook rond 36 km nog eens te tutteren (telkens als ik dacht dat de volgende drankpost niet veraf meer was). Het gewicht van het laatste kwartje van het gelzakje heb ik bij 39 km overboord gegooid (ik die nooit afval op straat of in de natuur gooi, heb die dag wel heel vaak gezondigd!). Bovendien heb ik elke drankpost aangenomen wat er te krijgen was: sportdrank én water én sinaasappel (dat laatste als ik tijdig een hand vrij had), ook al vraagt het soms een extra inspanning om iets te drinken (je geraakt er even van buiten adem). De vrouw met de hamer ben ik wel niet tegengekomen.
Een artikel in verband met het belang van energie tijdens een marathon:
http://www.volkskrant.nl/sport/article358942.ece/Marathon_is_eigenlijk_maar_7_kilometer_lang
KOP OP! en Succes in NY!!!!
Denk eraan: we will be watching you! en mannen presteren beter als vrouwen kijken, toch?
Ann Alice
Een reactie posten
<< Home