Samengevat 6
De afrondende interviewtjes die de ruggengraat van aflevering zes vormen, zijn gemaakt net voor ik bij mijn chirurg op consultatie ging. Zowel Koen Peers als Paul en ikzelf gaan er nog vanuit dat ik wellicht misschien wieweet nog wel eens ooit een marathon zal kunnen lopen. Ondertussen weten we dat dat niet zo is.
Bij dit beeld hoorden wij Paul zeggen dat ik - ondanks de mislukte marathon - van de zes deelnemers potentiëel de beste sportman was. Uit de metingen en de uithoudingsproeven bleek een zeker atletisch talent, dat evenwel verloren is gegaan.
Ik heb me zitten afvragen of ik dat jammer vind. Ik denk het niet. Stel dat ik het onderste uit de sportieve kan had gehaald, dan was ik nu, op mijn 43ste, een ex-atleet. Ik weet niet zeker of ex-atleten de gelukkigste mensen op aarde zijn.
Wat was het mooiste moment, vroeg Berten ons buiten beeld. Voor Sylvie was dat simpel: de aankomst hand in hand met Fabrice die de hele tijd met haar heeft meegelopen.
Maar Sylvie had twee mannen aan haar zijde. U ziet nummer twee rechts achter haar, wit t-shirt en cameraatje in de lucht. Dat is Peter. Peter gaat binnenkort de Spartathlon lopen. Van Athene naar Sparta, 246 km. Als je het in 24u kan ben je een hele flinke. Voorwaarde om deel te mogen nemen: 100 km lopen in minder dan 10u30. Niets voor Joke. En niets voor mij.
Dit is het family meeting point op Central Park West. Frank is al aangekomen en heeft zijn medaille om, je ziet hem tussen Paul zijn madam en de mijne. Daarnaast in het wit Nadia, dat is mevrouw Geert. Een traan wegvegend, want Geert is vermist. Volgens de organisatoren was hij aangekomen, maar nergens te vinden. Nadia vreesde het ergste.
Het viel allemaal nogal mee. Na 42 km kon Geert niet helder meer denken: inplaats van bij de B van België stond hij bij de V van Vanvaerenbergh te wachten. Ook wel eens de V van Vanzelevenimeer genoemd.
Voor het slotbeeld hebben ze moeite moeten doen. Herinner u het laatste beeld van aflevering 5: de vier marathonlopers arm in arm met Paul. Kristien en ik stonden daarop te kijken met gemengde gevoelens. Blij en gelukkig enzo, maar ook ontgoocheld in onszelf. En toen wilden ze ons erbij. We twijfelden. We lieten ons overhalen. Heel eventjes, in de montage heeft Joris de beelden moeten vertragen.
Ik heb me zitten afvragen of ik dat jammer vind. Ik denk het niet. Stel dat ik het onderste uit de sportieve kan had gehaald, dan was ik nu, op mijn 43ste, een ex-atleet. Ik weet niet zeker of ex-atleten de gelukkigste mensen op aarde zijn.
Maar Sylvie had twee mannen aan haar zijde. U ziet nummer twee rechts achter haar, wit t-shirt en cameraatje in de lucht. Dat is Peter. Peter gaat binnenkort de Spartathlon lopen. Van Athene naar Sparta, 246 km. Als je het in 24u kan ben je een hele flinke. Voorwaarde om deel te mogen nemen: 100 km lopen in minder dan 10u30. Niets voor Joke. En niets voor mij.
Het viel allemaal nogal mee. Na 42 km kon Geert niet helder meer denken: inplaats van bij de B van België stond hij bij de V van Vanvaerenbergh te wachten. Ook wel eens de V van Vanzelevenimeer genoemd.
Labels: Canvas, Marathon, samenvatting
posted by koen fillet at 19:55
14 Comments:
Spijtig dat je ze je gezegd hebben dat je nooit meer een marathon zal lopen. Hoe kunnen ze dat trouwens zo zeker weten?
Ik merk aan je manier van schrijven dat het je ergens wel raakt.
Dat zal voornamelijk het gevolg zijn van het feit dat de hele sfeer rond het Canvas programma, met in het bijzonder de mensen, nog vers in het geheugen zit.
Wie weet sta jij binnen een jaar of twee aan de finish van een marathon. Alles is mogelijk, zolang je maar voldoende aandacht schenkt aan de pijnsignalen. ;-)
Rust is de boodschap.
Ik wens je alleszins een spoedig herstel! Hou ons op de hoogte van je vorderingen. Dit kan een troost zijn voor mensen die ook een zware loopblessure, een kapotte meniscus of dergelijke hebben.
Maandagavond onder het strijken ook naar die laatste aflevering gekeken. En het viel op dat de niet-lopers weliswaar mee in NY waren, maar eigenlijk discreet minder in beeld waren. Uitvallen wegens blessure is geen schande beste Koen (en Kristien), het is gewoon pech ! Als je ontgoocheld bent in jezelf, denk dan ook eens aan de ongetwijfeld velen (ikke ben er eentje van) die zich in jouw afkeer van niet-functionele bewegingen herkenden, zagen hoe je het leuk ging vinden, door weer en wind doorzette. Door jou en de 5-mede-marathon-proefkonijnen heb ik mijzelf al een paar keer de spreekwoordelijke schop onder de kont gegeven, hop uit de zetel en lopen ! En ik had het negen weken geleden nooitvanzeleven gedacht of durven dromen, had je mij gezegd dat ik voor de lol 5km zou (kunnen) lopen, ik had je heel hard uitgelachen of laten colloqueren. Overmorgen is D-day, dan loop ik vijf kilometer ! Een kleine stap voor een marathonloper maar een gigantische stap voor Ann ! Dus ook met dank aan Koen, Kristien, Geert, Frank, Sylvie, Paul en niet te vergeten mijn traag-maar-zeker voorbeeld Joke ! :-)
ik zie niet in waarom niet iedereen op de foto zou mogen zelfs de mensen die het niet gehaald of uitgevoerd hebben
iets missen onwille van een blessure of het gewoonweg niet aankunnen dat is geen schande
ik zie ganse dagen mensen met fysische problemen en zij voelen zich soms ongelukkig en met rede
dan is het aan ons om hen op te fleuren en het is een situatie waaraan ze zelf niets kunnen aan doen
beste koen wees blij dat je het hebt kunnen meemaken en je hoort toch bij de groep dus allen samen geen probleem
veel succes morgen
lucV
Een spartathlon ... man man man .. Ik zal al blij zijn als ik de 20k van Brussel eens kan uitlopen.
Hou ons gedurende de zes weken arbeidsongeschiktheid op de hoogte Koen, en veel sterkte !
Ik heb aflevering zes gemist! Zenden ze die ook nog eens uit? De eerste 5 afleveringen heb ik van begin tot einde gezien, maar voor de laatste was ik belet (en spijtig genoeg hebben wij geen videorecorder).
tjoff heeft gelijk! Mijn man had een steeds weerkerende kwetsuur aan de pezen rond zijn voet & enkel. De specialist had hem na een operatie in de hiel ook gezegd dat hij de lange afstanden kon vergeten. Toch heeft hij 2 jaar later de marathon uitgelopen zonder pijn of kwetsuur. De juiste schoenen en zolen, een goede verzorging en luisteren naar je lichaam, dat is het belangrijkste. En het niet te snel willen. Als ik mij niet vergis is morgen de grote dag... Succes en spoedig herstel de volgende dagen, Ann
Wat ik me, weliswaar gewoon uit nieuwsgierigheid afvroeg, liep er bij elk van de vier Marathon-canvassers iemand met een cameraatje mee of enkel met Sylvie en Joke ? En eventueel waarom niet bij iedereen.
@alainm: Ze hadden allevier een cameraatjeman/vrouw in hun kielzog.
dank je wel voor de reactie koen ik hoop dat het goed gaat met je operatie morgen
dank je voor het weigeren van mijn reactie op je blog
LV
@LV. Ik vind het altijd heel vervelend om op de rejectknop te drukken, LV. Maar soms produceer je van die leestekenloze lappen tekst waar ik werkelijk mijn weg niet in vind. En dan weiger ik...
En wat gebeurt er eigenlijk met mijn reacties ? Ziet ge mij nimeer graag ? Of komen ze niet aan ?
In elk geval: sterkte morgen ! En ik hoop dat we je snel weer op de radio mogen horen. EN je blog mogen lezen.
En kan - nu het crapuul hier verdwenen is - de comment moderation gedisabled worden?
Veel succes voor morgen. Neem een cameraatje mee. Kunnen we mee genieten.
Jammer dat de uitzendingen voorbij zijn, ik genoot er echt van, ook van de commentaarstem.
Ook ik ben door het enthousiasme dat je uitstraalde beginnen lopen, een totale leek op sportgebied...de 20 km haal ik nooit, maar wat meer beweging in mijn leven is al heel wat.
Dat allemaal door het lezen van je blog Koen.
Ik ben op dit moment aan het duimen voor jou, veel revalidatiesucces!!!!
Dag Koen , het programma wordt momenteel heruitgezonden op canvas op maandag , gisteren aflevering 2 gezien...loop je nog ?
Vriendelijke groeten , Marc
Een reactie posten
<< Home