Samengevat 5
Voila, daar sta ik, ook in het grijs. Als je het achteraf bekijkt lijkt het alsof de regisseur het vanaf het begin geweten heeft: laat ik Kristien en Koen maar helemaal rechts zetten, want dat zijn de afvallers.
Ik zal het Joris morgen eens vragen. We zien elkaar voor de allerlaatste keer in het Sportkot - het heet daar officiëel Faber, maar als je dat woord gebruikt weet niemand waarover je het hebt - voor interviews voor de allerlaatste aflevering. Slotbeschouwingen.
Zo zien pure koolhydraten eruit. Het smaakt naar niks. Niet dat ik ervan geproefd heb, maar de lopers moesten er voortduren van eten om brandstof op te slaan.
Er mogen geen voedingsproducten mee op het vliegtuig, maar iemand had stiekem deze pot meegesmokkeld. Acht vlieguren lang werd die doorgegeven. De lopers dronken zelfs fruitsap en koffie met koolhydraten.
Joke op Times Square. Er gebeuren rare dingen als je daar verschijnt met een cameraploeg. Toevallige voorbijgangers zagen dat er gefilmd werd en begonnen ons op slag te fotograferen, in de veronderstelling dat wie gefilmd wordt wel een beroemdheid moèt zijn.
Joke heeft starquality, dat wel. Het zou met die hoed en die sjaal te maken kunnen hebben.
Laatste gesprek. Het lopen was zwaar, maar het stilstaan voor de start was ook niet om te lachen. Heb ik van horen zeggen. Urenlang wachten - om vijf uur opgestaan, voor zeven uur al aan de start, startschot om tien uur - in ijzige kou. Een graad of vijf, vandaar die dikke kleren. De lopers gooien laag na laag weg naarmate ze opwarmen, de stadsdiensten ruimen de boel op en delen de kleren uit aan daklozen.
Geert had een oud kostuum aangetrokken dat veel te groot was geworden. Allez, hij is te smal geworden. Daaronder had hij een T-shirt aan met de Belgische kleuren. In de verkeerde volgorde weliswaar, rood-geel-zwart.
Verdoeme, wat had ik Paul ook graag om de hals gevlogen in Central Park. Ik dacht dat ik vrede had met mijn lot, had ik meegelopen ik zou er een blijvend knieletstel aan over gehouden hebben. Maar toen ik Frank, Sylvie, Geert en Joke zag finishen prikten mijn ogen. Een van de Amerikaanse cameramannen die deze aflevering mee in beeld brachten heeft daarop ingezoomd, maar ik merk tot mijn genoegen dat Joris dat uit zijn montage heeft gehouden.
Hier zijn ze nog eens. Ik heb het gevoel dat ik die mensen nog een paar keer ga terugzien.
Ik zal het Joris morgen eens vragen. We zien elkaar voor de allerlaatste keer in het Sportkot - het heet daar officiëel Faber, maar als je dat woord gebruikt weet niemand waarover je het hebt - voor interviews voor de allerlaatste aflevering. Slotbeschouwingen.
Zo zien pure koolhydraten eruit. Het smaakt naar niks. Niet dat ik ervan geproefd heb, maar de lopers moesten er voortduren van eten om brandstof op te slaan.
Er mogen geen voedingsproducten mee op het vliegtuig, maar iemand had stiekem deze pot meegesmokkeld. Acht vlieguren lang werd die doorgegeven. De lopers dronken zelfs fruitsap en koffie met koolhydraten.
Joke op Times Square. Er gebeuren rare dingen als je daar verschijnt met een cameraploeg. Toevallige voorbijgangers zagen dat er gefilmd werd en begonnen ons op slag te fotograferen, in de veronderstelling dat wie gefilmd wordt wel een beroemdheid moèt zijn.
Joke heeft starquality, dat wel. Het zou met die hoed en die sjaal te maken kunnen hebben.
Laatste gesprek. Het lopen was zwaar, maar het stilstaan voor de start was ook niet om te lachen. Heb ik van horen zeggen. Urenlang wachten - om vijf uur opgestaan, voor zeven uur al aan de start, startschot om tien uur - in ijzige kou. Een graad of vijf, vandaar die dikke kleren. De lopers gooien laag na laag weg naarmate ze opwarmen, de stadsdiensten ruimen de boel op en delen de kleren uit aan daklozen.
Geert had een oud kostuum aangetrokken dat veel te groot was geworden. Allez, hij is te smal geworden. Daaronder had hij een T-shirt aan met de Belgische kleuren. In de verkeerde volgorde weliswaar, rood-geel-zwart.
Verdoeme, wat had ik Paul ook graag om de hals gevlogen in Central Park. Ik dacht dat ik vrede had met mijn lot, had ik meegelopen ik zou er een blijvend knieletstel aan over gehouden hebben. Maar toen ik Frank, Sylvie, Geert en Joke zag finishen prikten mijn ogen. Een van de Amerikaanse cameramannen die deze aflevering mee in beeld brachten heeft daarop ingezoomd, maar ik merk tot mijn genoegen dat Joris dat uit zijn montage heeft gehouden.
Hier zijn ze nog eens. Ik heb het gevoel dat ik die mensen nog een paar keer ga terugzien.
Labels: Canvas, Marathon, samenvatting
28 Comments:
Dit was een prachtige aflevering! Zeer aangrijpend! En nog eens onderstreept met Mozart's Lacrimosa was het helemaal een kippenvelervaring. Is het belachelijk als ik zeg dat ik geweend heb van ontroering?
Zo erg voor jou dit enkel te mogen aanschouwen en niet te kunnen deelnemen.
Een volgende keer?
Helaas heb ik geen van de afleveringen kunnen zien op TV. 'k Was er echter wel bij in NY.
Komt de reeks Marathon uit op DVD?!
Nogmaals proficiat aan de 4 uitlopers + aan de lopende cameramensen
Ik heb net gezelfde gevoel gehad als ik dit jaar over de aankomst liep van mijn eerste 20 km van Brussel
Hopelijk blijven jullie verder lopen en wie weet zien we elkaar volgend jaar tijdens de 20 van brussel
kan er mij iemand misschien zeggen waar ik die potten koolhydraten kan vinden ?
want ik heb telkens een probleem tijdens de wedstrijden dat ik de man met de hamer veeeel te vroeg tegen kom --> want er is 1 probleem ik mag geen spagetti(ik lust da niet)
Verdorie! Vergeten opnemen! Dinsdag is er heruitzending, zeker?
@Lien dat komt ervan als je aan een winterslaap bezig bent :-)
Zaaaalige aflevering. Zat met tranen in de ogen te kijken. Heel ontroerend.
Heb in 2004 zelf een marathon gelopen (je kent dat wel .. voor je 40e). Ik was achteraf zo trots op mijzelf; mede omdat een heel aantal mensen nogal smilend deed over mijn voornemen. Door deze reeks heb ik trouwens opnieuw de goesting te pakken.
Christel
Koen, ik zie in je comments dat de plotse lokale regenbui van azijnpissers stilletjes aan het wegtrekken is. Een tip om mee te neuriën op je I-pod tijdens het fietsen : "Trek het je niet aan, trek het je niet aan" van Raymond.
Fantastisch ,ik buig diep neer voor Joke, Sylvie ,Geert en Frank. De reportage bracht volgnes mij de sfeer van een marathon perfect tot uiting. Respect ook voor de cameramensen ,die de hele afstand met hun handcam hebben afgelegd en zo de sfeer tijdens het lopen (wat normaal enkel voor de atleten weggelegd is ) tot in de huiskamer te brengen.
Ik volg je blog sinds het prille begin , en ik heb vervolgens ook heel erg uitgekeken naar het resultaat; en dat resultaat mag gezien worden .
Het mag gezegd worden ,dat je blog en het programma veel mensen aangespoord heeft om meer te bewegen en te begrijpen dat je maar één lichaam hebt waar je maar beter zuinig mee omspringt .
Afin , ’t was in orde , we zijn aan het hardlopen .
Ik blijf je blog volgen .
P.S. : weet iemand hoe die pure koolhydraten alweer heten?
Hoi Koen,
Ik was een weekend zonder pc, gelukkig wel met tv...weer van de uitzending genoten.
Ik had een beetje schrik om op je weblog te komen omdat al die commentaren die over de grens gingen me verdrietig maakten.
Nu ben ik blij en opgelucht dat je alles op orde hebt gezet, ik geniet weer.
Fijn dat je verderblogt.
groetjes
Anna
Dirk De Dichter wenst een laatste stukje proza te schrijven. En belooft daarna niet meer op Koen's blog te blijven.
Dirk De Dichter wenst te reageren op zijn verbanning. Zijn stukjes hadden geleid tot té veel spanning.
Want Koen echter niet weet : de soep moet lauw worden gedronken, niet heet.
De stukjes van Dirk De Dichter waren bedoeld om Koen te jennen,
niet om het grote publiek te mennen.
Dirk De Dichter wenst openlijk zijn excuses aan te bieden en belooft dat zulks nooit meer zal geschieden.
Want de waarheid komt nu aan het licht : Dirk De Dichter is beetje bij beetje gezwicht.
Hij vind Koen best een integer, intelligent en toffe man. Dirk De Dichter is zelfs een nieuwe fan.
Nogmaals zegt Dirk De Dichter : sorry. Koen, be happy, don't worry.
Hallo,
Ik hoop dat die DVD er zeker komt. Kun je wat aandringen Koen, er zal daar zeker een publiek voor zijn, toch ?
Afscheid @ Dirk De Dichter
Nou, moe !
Blijkt die Dirk De Dichter toch nog zo'n slechte pé niet te zijn.
Had ik gister m'n tijd niet moeten verdoen met het maken van onderstaand versje.
Beschouw het dan maar een beetje als een "jenversje", Dirk.
De vlerken geknipt, vleugellam,
haalt Dirk hier niet langer zijn gram (en verkoopt aldus al heel wat minder tamtam).
Een kwak plamuur, welgericht,
‘t gat van d’eindeloze modderwoordenstroom eindelijk gedicht.
Want, wie steeds op dezelfde spijker hamert, immers
Slaat zich vroeg of laat op d’eigen vingers.
Misschien ben ik hierna even gemeen,
maar een natuurwet, daar fietst zelfs Dirk niet even snel omheen
Immers, voor elke eendagsvlieg geldt,
dat haar leven slechts één dag telt !
@Ralf_Z De pure koolhydraten heten Fantomalt
Bij de apotheek te verkrijgen.
Terug van weggeweest en sinds 2 november hier niet meer gepasseerd en amai dan, ’t is danig schrikken, niet omdat “effe” bijlezen :-) veel langer duurde dan me nu eigenlijk uitkwam, maar omdat de toon van (te) veel postjes zo vreselijk giftig is en velen te laf om hun naam achter te laten. Waren zaten al die criticasters trouwens toen je met maatschappelijke beschouwingen het afgelopen jaar af en toe reactie uitlokte over echte relevante dingen? Waarmee ik je knieproblemen niet wil ridiculiseren, laat dat duidelijk zijn, maar je zei in mei al dat het afgelopen was met lopen en tenslotte ging dit experiment niet enkel over ene Koen Fillet dacht ik … diepe zucht … Gelukkig dat er toch ook meelevend commentaar was want ’t moet je ontzettend zwaar gevallen zijn, niet enkel dat zwijgen maar gewoon niet mógen meedoen en daar bovenop ‘getrakteerd’ worden op zoveel onredelijke en onterechte hate-mail, hoop dat je het ondertussen wat verteerd hebt. Bij mij rispt die nu toch op en blij dat ik onderweg niet de moeite heb gedaan om een internetcafé te zoeken, ’t zou alleen maar ergernis opgewekt hebben en het deugddoende alleen-op-de-wereld-gevoel van de pueblo blanco waar ik verbleef aangetast hebben. Zeer aan te bevelen trouwens als je eens even wil ontsnappen, in Andalusië zijn nog echt plekjes waar de tijd heeft stil gestaan en de nokia niet connected raakt :-).
Ik kan enkel maar herhalen wat ik al veel vroeger zei, hoe dit project ook afliep, een winnaar waren jullie op voorhand al allemaal en jij dus ook, je bent ondanks die knieën, een gezonder mens dan een jaar geleden. Dat verdient alleen maar respect.
Voor als ’t zo ver is, vlot lopende ;-) ingreep en snel herstel daarna. Hartelijke groet!
De comments worden hier zowaar pure poëzie! fijnfijn, da's al heel wat beter zo.
Ontroerend mooie aflevering gisteravond, het moet idd wel pijnlijk geweest zijn om de anderen te zien toekomen.
Succes met de knie en proficiat voor de hele ploeg!
beste koen wees niet drovig om de zogezegde niet geleverd e prestatie
een blijvend knieletsel is de moeite niet waard
er komen andere dagen en tijden
en niet jammer dat er geknipt werd in de montage
waarom mag jij niet emotioneel getoond worde,n
je bent trouwens ook mens van vlees en bloed
blij om weer de menselijke kant van de comments te lezen
Voor alle volledigheid, de koolhydraten =dextrine-maltose en zijn te verkrijgen bij de apotheker onder de merknaam Fantomalt (Nutricia) maar ook Nidex (Nestlé)levert dezelfde dextrine-maltose.
Ilse Vaes
Ik ben blij dat de normaliteit is teruggekeerd op je blog en ik hoop dat ik binnenkort post krijg van Bewa en de opnames van Marathon ook eens kan bekijken. Koen kop op, en blijven lopen het wordt nu een beetje moeilijker de komende maanden met de koude.
Hoi Koen, ik heb helaas deze mooie aflevering gemist.. weet je of het ergens op internet te zien is of dat het herhaald wordt?
Schitterend!
Zoals ik kan horen aan de reacties is deze documentaire er toch maar in geslaagd om de kijker een klein beetje het gevoel te geven, wat het is om over die eindstreep te komen... Een marathon finishen geeft inderdaad een coctail van emoties. Dus @wikka: zeker niet belachelijk...
Mij is ook de bijzondere muziekkeuze opgevallen.. Mozart was er boenk op. Tot tranen toe bewogen.. maar ik ben nogal een emotioneel vat, 't zal daar wel mee te maken hebben :-)
Ik zat me ook wel af te vragen van hoe hebben die in godsnaam zo'n pot aan boord gekregen... Ik dacht dat ze privileges hadden omdat het voor een tv-programma was.. niet dus.
Ik heb ook genoten van deze uitzending. Ik hoop NY in 2010 te lopen, wat een sfeer daar! Heel leuk dat we de marathon eens konden volgen door de ogen/camera van gewone mensen, meestal krijgen we alleen de winnaar te zien! Die pot fantomalt, is dat nu echt een must? Ik heb het altijd zonder gedaan, maar als ik zie hoe gretig er geschept wordt, ben ik wel curieus...
Dag Koen,
Zelf bijna twee weken niet online en zelfs helemaal van de wereld geweest wegens, wel ja... complicaties. Anyway...schrik ik even van de heisa die is ontstaan!
Jammer van je knie en inderdaad de goede verstaander/bloglezer kon al langer vermoeden dat je blessurelast wel eens te hoog zou kunnen zijn. Ik begrijp echter ook wel de wetten van de televisie, en blijf het een goed gemaakt programma vinden. Dat jij door die noodzakelijke spannings-opbouw in het oog van de storm terechtkwam vind ik wel heel erg jammer. Maar nu ik merk dat je blijft bloggen en wel nog loop/fietsdromen koestert ben ik alweer wat gerustgesteld. Wat goed is mag niet stoppen ;-) Blijven bloggen en blijven bewegen dus. Al het beste, groetjes, An
Dat voedingssupplement is Fantomalt, bestaande uit bijna 100% maltodextrine. Ik heb er eigenlijk zo geen goede ervaring mee. Op mijn blog noem ik het "mijn fantomalt-debacle"
http://koersklak.blogspot.com/2006/10/mijn-fantomalt-debacle.html
Doe toch eens normaal, een beginnende loper heeft geen nood aan voeding van professionals. Gewoon gevarieerd en gezond eten, maar dat vinden sommige mensen te moeilijk, en dan stappen ze maar vlug een apotheek binnen, gemakzucht zou ik zeggen.
ook ik heb de aflevering van 12 november gemist, op de canvas site zag ik dat de eerste 4 afleveringen heruitgezonden werden, maar die zag ik al, enig idee of aflevering 5 ergens opnieuw kan bekeken worden, online of op canvas ?
bénédicte
haha, da poeier is gewoon gemalen spaghetti, maar véééééél duurder
Een reactie posten
<< Home