Een loopje met Evy.
Gruyaert dat is. Haar eerste vijf kilometer voor Vlaanderen Sportland. Het plan is om elke week een kilometertje extra te lopen, tot ze twintig kilometer aankan. Dat is niet echt een goed idee, maar toen ze vroeg of ik af en toe wil meelopen heb ik toch maar ja gezegd. Nee zeggen tegen grijze ogen valt me zwaar.
Bert Anciaux heeft zijn kat gestuurd, maar Saartje Vandendriessche was er wel. Ik heb Yvan Sonck zien lopen en naar schatting honderdvijftig mensen van wie ik de naam niet ken. En Tony Mary, maar die was in kostuum. Dat loopt niet lekker. Zondag om half zes te bekijken op Eén.
We gingen drie keer het park van Dilbeek door, drie keer een venijnig klimmetje dat je de adem afsnijdt. Al bij al ging het lekker. In het begin was het lastig omdat je op elkaars hielen trapt. Maar na honderd meter was de groep uitgewaaierd en was dat probleem opgelost. In New York duurt de hielentrapfase naar het schijnt veel langer. Kilometers aan een stuk voetje voor voetje, vertellen mensen die het al hebben mogen meemaken.
Ik had foto's willen maken, maar mijn batterij was leeg. Ik heb een vriendelijke meneer die ook aan het fotograferen was gevraagd of hij me een paar foto's wil doormailen, en hij ging dat doen. Achteraf bleek hij de sportfunctionaris van Dilbeek te zijn. Bedankt, Boudewijn.
O, toch nog een kleine opmerking voor de organisatoren van Eén: de broodjes achteraf. Ze waren lekker, geen klachten daarover. Maar een smoske met kaas én hesp én ei én mayonaise, tja. Ilse Vaes, de diëtiste van het marathonproject, krimpt vermoedelijk in elkaar als ze dit leest.
Bert Anciaux heeft zijn kat gestuurd, maar Saartje Vandendriessche was er wel. Ik heb Yvan Sonck zien lopen en naar schatting honderdvijftig mensen van wie ik de naam niet ken. En Tony Mary, maar die was in kostuum. Dat loopt niet lekker. Zondag om half zes te bekijken op Eén.
We gingen drie keer het park van Dilbeek door, drie keer een venijnig klimmetje dat je de adem afsnijdt. Al bij al ging het lekker. In het begin was het lastig omdat je op elkaars hielen trapt. Maar na honderd meter was de groep uitgewaaierd en was dat probleem opgelost. In New York duurt de hielentrapfase naar het schijnt veel langer. Kilometers aan een stuk voetje voor voetje, vertellen mensen die het al hebben mogen meemaken.
Ik had foto's willen maken, maar mijn batterij was leeg. Ik heb een vriendelijke meneer die ook aan het fotograferen was gevraagd of hij me een paar foto's wil doormailen, en hij ging dat doen. Achteraf bleek hij de sportfunctionaris van Dilbeek te zijn. Bedankt, Boudewijn.
O, toch nog een kleine opmerking voor de organisatoren van Eén: de broodjes achteraf. Ze waren lekker, geen klachten daarover. Maar een smoske met kaas én hesp én ei én mayonaise, tja. Ilse Vaes, de diëtiste van het marathonproject, krimpt vermoedelijk in elkaar als ze dit leest.
posted by koen fillet at 18:24
5 Comments:
Groeten uit Morzine. Veel sneeuw. Ik mag echter niet skiën. Van C. Ik mag ook niet meelopen met Evy. Van C. Het is een complot, vrees ik.
Ilse liet me eergisteren weten dat ze een week lang geen mail zal lezen, omdat ze uit Aalst gevlucht is uit vrees voor carnavalgekte. Gelukkig, Koen. Haar eerste vraag had kunnen zijn: "En, heb je zo'n broodje dan daadwerkelijk gegeten ? Wéét je wel dat dat 645 KCal zijn ???"
Nu ik daarover nadenk: ik zit hier ook in Morzine om te vluchten voor de Aalsterse reuzen. Wat een goede reden om naar Morzine te rijden !!!
Wel wel wel, er mag véél niet van C.... bloggen ook al niet meer !
Ik vind het toch maar vreemd. Volgens Koen is Paul geen voorstander van de zogenaamde 'elastiekmethode'. Maar wie is volgens de website van Vlaanderen Sportland de trainingsbegeleider van Evy? Juist ja, diezelfde Paul.
En is het niet zo dat elke beginnende loper, zoals jij ook Koen, een soort van elastiekmethode gebruikt om van weinig naar veel kilometers te geraken?
Ik begrijp het niet zo goed. Zou iemand mij dat eens kunnen uitleggen?
@Koen: fantastische blog! Veel succes nog met de trainingen.
Wat is er mis met skiën? Het stuurt je loopschema wel in de war, maar het is een goede (en vooral plezante) alternatieve training, en jullie hebben nog tijd zat tot november! Ik ben 2 weken geleden gaan skiën en loop in april de marathon van Rotterdam.
Ik zag de eerste aflevering, en daar blijft het bij. Als het de bedoeling is om mensen aan te
zetteb om te sporten,is dit toch niet de manier om het aan te pakken. Een ranke den die niets conditie zou hebben, die voor de eerste gaat lopen en zomaar 4km aflegt? Dit kan alleen maar demotiverend werken voor mensen die nodig aan het sporten moeten.
Ik stel me dan vragen bij de oprechte bedoelingen van het programma.
Het is toch zo dat de gemiddelde mens toch een paar weken met regelmaat moet trainen om deze afstand vlotjes te lopen.
Voor mij een dik fake-programma!
Een reactie posten
<< Home