Stilstand
Als Linda gedaan heeft wat ik ze hieronder heb aangeraden, staat er vandaag een halve bladzijde wit in de Weekend Knack. Straks eens checken.
Verbiest heet hij, geloof ik. Hij is advocaat en hij heeft een vlammende toespraak gehouden waarin hij heeft gepleit voor stilstand. De leden van het parlement, zei Verbiest, moeten vier jaar lang stoppen met hun wettenmakerij. Vorig jaar zijn er zeventigduizend bladzijden nieuwe wetten en reglementen bijgekomen. Dat is overdreven vlijt, in het Belgisch Staatsblad vindt geen kat haar jongen terug. Het is genoeg geweest. Ter plaatse, rust !
Een zucht van opluchting gaat door het land. Als het parlement ophoudt, kunnen ook de Ivan Devadders en Luc Vanderkelens achteroverleunen. Op de radio komt ruimte vrij voor mooie muziek, de kranten worden dunner en op de trein en in het café hoeven we niet langer van mening te verschillen. De mensen kijken elkaar glimlachend aan en beseffen dat eindelijk, eindelijk het leven kan beginnen. Het wordt tijd.
Zelden krijgt iemand een standbeeld omdat hij niéts heeft gedaan, Linda. Slechts hij die ingrijpt, wordt een Groot Man genoemd. Ten onrechte. Blijven stilzitten is vaak de efficiëntste manier om een probleem de wereld uit te helpen. En als je mij niet gelooft, Linda, moet je het maar eens aan je huisarts vragen. Hij zal het je bevestigen: op een paar lastige aandoeningen na, verdwijnen medische klachten vanzelf. Het is de patiënt die de arts dwingt tot handelen. Maar een voorschriftje maken is economie, geen geneeskunde.
Ik wil nog een stap verder gaan : dadendrang leidt tot rampen. De uitroeiing van de indianen, de Tweede Wereldoorlog, het Heizeldrama, de opwarming van de aarde, FC De Kampioenen, de kredietcrisis, stuk voor stuk het gevolg van overdreven ijver. De mensheid zou heel wat onheil bespaard zijn gebleven als we met zijn allen ons huis niet waren uitgekomen, als we gewoon onze tenen hadden geteld.
Laat ons zelf het goede voorbeeld geven, Linda. Hou je in, laat je toetsenbord onberoerd en zeg tegen je hoofdredacteur dat er een halve witte pagina in Weekend Knack zal staan, deze week. Ze zullen je van luiheid beschuldigen, ze zullen dreigen met ontslag. Maar jij en ik zullen weten: het is omdat we het goed voorhebben met de mensheid.
Verbiest heet hij, geloof ik. Hij is advocaat en hij heeft een vlammende toespraak gehouden waarin hij heeft gepleit voor stilstand. De leden van het parlement, zei Verbiest, moeten vier jaar lang stoppen met hun wettenmakerij. Vorig jaar zijn er zeventigduizend bladzijden nieuwe wetten en reglementen bijgekomen. Dat is overdreven vlijt, in het Belgisch Staatsblad vindt geen kat haar jongen terug. Het is genoeg geweest. Ter plaatse, rust !
Een zucht van opluchting gaat door het land. Als het parlement ophoudt, kunnen ook de Ivan Devadders en Luc Vanderkelens achteroverleunen. Op de radio komt ruimte vrij voor mooie muziek, de kranten worden dunner en op de trein en in het café hoeven we niet langer van mening te verschillen. De mensen kijken elkaar glimlachend aan en beseffen dat eindelijk, eindelijk het leven kan beginnen. Het wordt tijd.
Zelden krijgt iemand een standbeeld omdat hij niéts heeft gedaan, Linda. Slechts hij die ingrijpt, wordt een Groot Man genoemd. Ten onrechte. Blijven stilzitten is vaak de efficiëntste manier om een probleem de wereld uit te helpen. En als je mij niet gelooft, Linda, moet je het maar eens aan je huisarts vragen. Hij zal het je bevestigen: op een paar lastige aandoeningen na, verdwijnen medische klachten vanzelf. Het is de patiënt die de arts dwingt tot handelen. Maar een voorschriftje maken is economie, geen geneeskunde.
Ik wil nog een stap verder gaan : dadendrang leidt tot rampen. De uitroeiing van de indianen, de Tweede Wereldoorlog, het Heizeldrama, de opwarming van de aarde, FC De Kampioenen, de kredietcrisis, stuk voor stuk het gevolg van overdreven ijver. De mensheid zou heel wat onheil bespaard zijn gebleven als we met zijn allen ons huis niet waren uitgekomen, als we gewoon onze tenen hadden geteld.
Laat ons zelf het goede voorbeeld geven, Linda. Hou je in, laat je toetsenbord onberoerd en zeg tegen je hoofdredacteur dat er een halve witte pagina in Weekend Knack zal staan, deze week. Ze zullen je van luiheid beschuldigen, ze zullen dreigen met ontslag. Maar jij en ik zullen weten: het is omdat we het goed voorhebben met de mensheid.
Labels: column
6 Comments:
yes yes yes (sic)
Luiheid is een deugd want wie lui is begaat geen zonden.
wie te lui is om te zappen, kijkt op een verloren vrijdagavond wel eens naar 'singing bee' obbeveeteeëm.
dàt is een zonde.en lui.
en natuurlijk niet echt gebeurd!
Hola, Simonis! Luiheid is des duivels oorkussen!
@ Geert, effe toevoegen: ik ben niet gewoon om iemand met de achternaam aan te spreken, maar in het geval van iemand met de achternaam van een katholieke excellentie, als die wat over zonden vertelt... ;-)
Verbist, zo heet die advocaat, Stijn Verbist.
Een reactie posten
<< Home