Napoleon 2

Het Napoleonboek van Martin Bril is een bron van lering en vermaak. Over de terugtocht uit Rusland:

De paarden gingen aan de lopende band dood en werden opgegeten door hongerende soldaten - zo erg was het op het laatst, en zo koud, dat soldaten van voor hen lopende paarden de billen afsneden om te eten. Dat vlees hoefde je niet te koken of te braden (het was al warm, nou ja, niet bevroren) en je kon het zo opeten, als je snel was - anders sloeg de soldaat die naast je liep je schedel in. De wonden van de paarden bevroren intussen zo snel dat de dieren gewoon doorliepen, als je tenminste geen spieren doorsneed.

Als Bril beschrijft hoe gretig Napoleon op zijn nieuwe bruid zit te wachten terwijl Marie-Louise van Oostenrijk naar Compiègne rijdt, gebruikt hij een zin uit 'Je Veux de l' Amour'.

Napoleon wilde Marie-Louise, 'maintenant, tout de suite, heute nog, verdomme', om met Raymond van het Groenewoud te spreken.

Bijna correct, op het woordje nog na. Raymond zingt 'maintenant, tout de suite, heute godverdomme'. Mogelijk heeft Martin Bril dat écht verkeerd verstaan. Het kan ook dat hij bang is voor de Bond tegen het Vloeken.

Vanavond moet dat boek uit. Ik wil aan Moby Dick beginnen.