Taalergernissen

Linda Asselbergs heeft een stukje geschreven waarin ze zich opwindt over de uitdrukkingen opleuken en afzeiken en kostenplaatje en ervoor gaan enzo. Dit is mijn antwoord.

Je had me bijna te pakken, Linda. Bijna had ik je volmondig gelijk gegeven. Want ja, ik erger mij ook geweldig steendood aan opleuken en afzeiken en kostenplaatje en ervoor gaan. En ik let ervoor op dat ik op de radio niet te pas en te onpas alvast zeg of beweer dat er sprake is van een heuse dit of dat. Collega’s die Bart Peeters een creatieve duizendpoot, Marc Eyskens een eminence grise of Tom Lanoye een enfant terrible durven noemen, beschouw ik als (geschrapt door de hoofdredactie). Zeg alsjeblieft nooit absoluut als ik in de buurt ben en als je gewoon ja bedoelt. Ik huiver als ik hoor dat er weer iets in de lift zit - ik heb Fred Brouwers eens horen beweren dat het kerkorgel in de lift zat. Ik heb ooit willen navragen of het gebruik van ik heb zoiets van voldoende reden is voor een echtscheiding. En mensen die kids hebben, aaargh! Ontzetting uit de ouderlijke macht, nu! Stante pede!

Je had me dus bijna meegesleept in je ergernissenverhaal, Linda. Bijna had je me zover dat ik je stukje aan ging vullen met mijn eigen privé-taalergernissen. Maar ik heb er een nacht over geslapen en ik heb besloten het oneens met je te zijn.

We stellen ons aan, we moeten daar eerlijk in zijn. Het is de moeite niet waard. Taal is een communicatiemiddel, zolang we elkaar begrijpen is er niks aan de hand, toch? Wie tijd en energie heeft om zich aan taal te ergeren, is een mens met weinig echte zorgen. Prijs je gelukkig, Linda.

Apropos, weet je waarvan ik de muren oploop? Van het verkeerde gebruik van het woord letterlijk. Laatst hoorde ik iemand beweren dat hij van de schilderijen van Fred Bervoets letterlijk pijn aan zijn ogen kreeg. Nee verdomme, hoe lelijk die cultuurbarbaar die schilderijen ook vindt, die pijn blijft figuurlijk.

En er is ook iets aan de hand met integendeel. “Nee, ik wind me niet op, integendeel” zou ik kunnen beweren. Dat is heel gewoon Nederlands maar je moet daar eens over nadenken. Nee, ik wind me niet op, integendeel, ik wind me dus wél op. Ik bedoel, probeer die kromme logica als welwillende francofoon maar eens onder de knie te krijgen.

Zal ik dit stukje afsluiten met een enthousiaste Doei?

Vandaag in de Weekend Knack.