maandag, juli 16, 2007

Ethisch dilemma


Er zit een vogeltje voor de kat onder de druivelaar. Ik denk dat het een jonge duif is. Twee meter verder staat een grote pruimelaar, maar ik zie geen nest. En al zag ik het nest, vermoedelijk heeft het weinig zin om het jong er weer in te zetten.

Het jong piept. Honger vermoedelijk. Of grote schrik. Of alletwee. Wat doen we? Hopen dat de kat snel doet wat katten doen met babyduifjes? Of de spade uit het tuinhuis halen en met een forse klap zelf een eind maken aan het leed? Of hoe wreedheid plots genadig kan lijken. Helaas, voor duivenmoord ontbreekt me de moed.

Labels: ,

17 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Goh, Koen, da's zielig...
Als het vogeltje nog leeft - we zijn inmiddels 4,5 uur later - zijn er enkele opties. Je zou het naar een opvangcentrum voor gekwetste vogels kunnen brengen. In Deurne is er zo één: Socio, Lakborslei 282, tel.: 03/325.26.70., maar misschien ken je er dichter in jouw buurt een ander.
Verder zou je kunnen overwegen om het duifje binnen te nemen en te verzorgen. Wij hebben dat recent met succes met een kuiken gedaan (aanvankelijk onder een warme lamp), waarvan de moeder was gestorven. Ten slot zou je het diertje ook uit zijn lijden kunnen verlossen. Niets doen is misschien wel de gemakkelijkste, maar volgens mij de minst goede oplossing...

Succes ermee en laat 'ns weten hoe het is afgelopen.

Aline

16 juli, 2007 19:04  
Anonymous Anoniem said...

ja ,ik denk ook dat je het beestje beter naar een opvangcentrum kunt brengen of zelf proberen te helpen overleven.Zo krijgt dat duifje een tweede kans.

16 juli, 2007 20:09  
Blogger Mme Zsazsa said...

Mmm, zou het iets over u zeggen dat: Het vogeltje redden, niet in u opkomt? ;-)

Naar een opvangcentrum brengen tiens!

16 juli, 2007 20:17  
Blogger koen fillet said...

Mannen, een duif naar een opvangcentrum brengen, is dat niet wat overdreven? In elke stad vinden ze duif onkruid.

16 juli, 2007 20:20  
Anonymous Anoniem said...

Heer Fillet,
Ja, 't is een dilemma. Ik zou het als stoere man eigenlijk ook niet weten. Een hulpeloos beest doodmaken kan ik okk moeilijk over mijn hart krijgen.
Gelukkig zit het vogeltje niet in mijn tuin.
Met vriendelijke groeten,
De Drs.
P.S. Pas maar op hoe U die zaak verder afhandelt, Heer Fillet, uw succes bij de vrouwen hangt er vanaf...

16 juli, 2007 20:28  
Blogger koen fillet said...

Nu u het zegt, beste Drs, het zijn stuk voor stuk dames die mij aanmanen naar een opvangcentrum te stappen. Ik had daarstraks dus moeten tikken:
Vrouwnen, een duif naar een opvangcentrum brengen, is dat niet wat overdreven? In elke stad vinden ze duif onkruid.

16 juli, 2007 20:34  
Blogger Mme Zsazsa said...

Ja sé, ge hadt eens indruk kunnen maken op ons vrouwen, een gemiste kans, spijtig. ;-)

16 juli, 2007 22:10  
Anonymous Anoniem said...

'k Heb het ook ooit meegemaakt: poes is met een jong mereltje aan het spelen. Mereltje leeft nog, anders is het niet interessant meer voor de poes. Ik stond toen ook voor een dilemma: ingrijpen of de poes nog minutenlang met het mereltje laten spelen. Van mijn hart een steen gemaakt en mereltje met borstel doodgeklopt. Dat doet een mens geen deugd. 'k Ben er niet goed van geweest, nu nog niet als ik eraan terugdenk.

16 juli, 2007 22:49  
Anonymous Anoniem said...

Tja, Koen, dat vind ik dan weer een beetje dubbel :-) Je maakt je wel druk om dat diertje - je neemt er zelfs een foto van, begot - maar iets ondernemen (opvangcentrum of fatale dreun) vind je dan weer overdreven of durf je niet.
Dan - en ik zeg het opzettelijk een beetje polemiserend - heb ik liever de reactie van de vrouwen, die misschien wat emotioneel is, maar die tenminste tot handelen aanspoort :-)

Overigens: leeft dat beestje nu inmiddels eigenlijk nog wel of is deze discussie haar eigen leven beginnen leiden?

Aline
(huidige biotoop: waar de duiven onkruid zijn)

16 juli, 2007 22:51  
Blogger Geert Gitaar said...

and now the real horror: hoe gaat het intussen met de babyduif?

17 juli, 2007 08:07  
Anonymous Anoniem said...

hou je stad proper
EET EEN DUIF

17 juli, 2007 08:13  
Anonymous Anoniem said...

Gezien het tijdsverloop heeft het probleem zichzelf waarschijnlijk reeds opgelost (lees : door toedoen van de kat).
Op een vorige job was er een medewerker die van oordeel was dat als men de problemen lang genoeg liet liggen en/of wegmoffelde, die problemen zichzelf oplosten (hij werkte bij de klachtenbehandeling van de klanten : ik weet wel niet of die daar nu nog werkt).
Ik zou u deze techniek ook niet aanraden voor het indienen van uw belastingsbrief.
Ter zake : als zoon van een ex-duivemelker (ex- hier niet door overlijden van de duiven, wel van de melker)weet ik dat een duifje, van de leeftijd op de foto niet zelfstandig levensvatbaar is (is niet te vergelijken met een kippekuiken).
Het duifje moet nog lange tijd gevoerd worden door de moeder (deze braakt het door haar opgenomen voedsel uit in de bek van het jong).
De enige oplossing is dus het jong terug in het nest te zetten, of het in een ander nest te plaatsen met een jong van dezelfde leeftijd (let wel : dit geeft geen garantie : afstoting door de potentiële adoptieouder is steeds mogelijk : het jong wordt dan meestal doodgepikt (ja ja mensen, niet alleen de mensenwereld kan wreedaardig zijn !).
Mijn vader had ook een techniek - laat het ons actieve euthanasie noemen - welke ik hier echter niet uit de doeken ga doen daar ik vanavond bij thuiskomst aan de voordeur me liever niet door een cordon Gaia-sympatisanten wil heenmurwen om het avondeten te kunnen nuttigen (neen, geen duif, wel kip op het menu !).

17 juli, 2007 09:45  
Anonymous Anoniem said...

"En al zag ik het nest, vermoedelijk heeft het weinig zin om het jong er weer in te zetten."

Daar ben ik niet zo zeker van. Kijk maar eens op: http://www.vogelbescherming.be/index.php?option=content&task=view&id=286&Itemid=79

Daar staat nl. het volgende (let op de allerlaatste zin): "Wanneer je een jonge vogel 'hulpeloos' aantreft in het bos of in je tuin, betekent dit nog niet dat hij ook werkelijk zo hulpeloos is. Zo vliegen de jongen van broedvogels in open nesten (merels, lijsters, turkse tortels, houtduiven, ...) meestal te vroeg uit. Zij leren stapsgewijs vliegen, van tak tot tak. De ouders zijn dan nog altijd in de buurt en best laat je het jong met rust. Indien het jong zich echter in een benarde situatie bevindt (op straat bijvoorbeeld) of nog te jong is om voor zijn eigen veiligheid en voedselvoorziening in te staan (verenkleed onvolledig, geen staart, nog in donskleed, ...), zoek dan naar het nest en plaats het jonge gewoon terug. De ouders zullen het niet verstoten, zoals dat bij zoogdieren meestal wel het geval is."

17 juli, 2007 16:48  
Anonymous Anoniem said...

niemand een oplossing?
ik heb hier bijna dagelijks hetzelfde probleem. mijn kat brengt levende kikkers en muizen binnen. de kikkers gooi ik meestal in mijn zwembad (ik maak er toch geen gebruik van), maar wat doe ik met de muizen? ze een beest dood doen is hartverscheurend en nogal een vieze boel, maar ze ergens in de tuin gaan vrijlaten heeft ook weinig zin (als ze nog niet half kreupel zijn is de kat er binnen de 5 minuten weer mee weg)
iemand een idee, aub?

20 juli, 2007 21:58  
Anonymous Anoniem said...

Nogal pretentieus de natuur te helpen. Dat kan ze uitstekend zelf. Handelen is niet nodig. Moeder Natuur handeld zelf. Niet naar hysterische dames luisteren en de natuur zijn gang laten gaan is mijn advies. (wat dan al is opgevolgd)

23 juli, 2007 13:15  
Blogger Unknown said...

Juist ook een jong gevonden in de tuin,... Mijn eerste reactie "voor opvang zoeken"... Van het vogelcentrum komen ze het ophalen... 1 telefoontje volstaat...
groetjes,
Marie

02 augustus, 2007 16:08  
Anonymous Anoniem said...

Ik heb ook een klein duifje gevonden maar ik verzorg hem gewoon hij leeft nog steeds

06 juli, 2012 16:32  

Een reactie posten

<< Home