Cat Yusuf Islam Stevens

Annemie kondigde daarnet in Wilde Geruchten Midday (Avoid city after dark) af, en zei dat dat goede raad was van Yusuf. Vrijwel onmiddellijk kreeg ik een mailtje van Marc Vanfraechem:

"Dierbaren, ik hoor onbekommerd een zekere Yusuf afkondigen, die ons nog wel goede raad zou hebben gegeven. Hierbij valt op te merken dat die Yusuf Islam een stuk crapuul van het zuiverste water is: hij heeft wel degelijk de fatwa tegen Salman Rushdie expliciet goedgekeurd en heeft dat nooit uitdrukkelijk willen herroepen. (...) Ik hoorde hem bezig op een Engelse zender en hij (...) neemt géén afstand van het bevel tot moord! Wel zegt hij dat hij slecht en kwaadwillig begrepen is, slecht geciteerd ook. (...) Die mijnheer Islam zou simpelweg niet gedraaid mogen worden, tenzij onze muziekkiezers oordelen dat er dagelijks, of toch wekelijks ook een Nazi-stapliedje moet bijkunnen." (*)

Yusuf heette voeger Cat Stevens. In 1978 bekeerde hij zich tot de islam en koos Yusuf Islam als nieuwe naam. Hij heeft inderdaad ooit de volgende woorden gesproken: "If Rushdie turned up at my doorstep looking for help, I might ring somebody who might do more damage to him than he would like. I'd try to phone the Ayatollah Khomeini and tell him exactly where this man is."

Verwerpelijk, daarover ben ik het met Marc Vanfraechem eens, crapuleus. Moet Radio 1 bijgevolg in een wijde boog om het repertoire van Cat Stevens en Yusuf Islam heenlopen? Moet je een liedje op zijn muzikale verdienste beoordelen, of moet je het gebrek aan deugdzaamheid van de kunstenaar in rekening brengen? Lees de tekst van Midday:

I like to take a walk out in the midday
Checking life out in the park
I like to take a walk out in the midday
Ah, but I avoid the city after dark

Oh, I love to see the children playing in the rain
Splashing books and kicking mud
Oh, I love to see the kids playing in the rain
Ah, but I avoid the city after dark

I love to feel the ocean blowing in my face
Wave as the old boats depart
I love to feel the wind blowing in my face
But avoid the city after dark

Of het grote poëzie is, doet er even niet toe. Een oproep tot heilige oorlog is het zeker niet. Was het dat maar. O, wat zou het leven dan simpel zijn: als die nieuwe CD vol strijdliederen had gestaan waarin Yusuf Islam opriep tot moord en doodslag, dan konden wij schande spreken en hem negeren.

-----------------------------------------------------------

(*) Marc Vanfraechem laat me weten dat hij volledig geciteerd wil worden. De stukken die ik overnam zet ik vetjes.

Mij dierbaren,

ik hoor onbekommerd zekere Yusuf afkondigen, die ons nog wel goede raad zou hebben gegeven.
Hierbij valt op te merken dat die Yusuf Islam een stuk crapuul van het zuiverste water is: hij heeft wel degelijk de fatwa tegen Salman Rushdie expliciet goedgekeurd toen... en (heeft) dat NOOIT uitdrukkelijk willen herroepen. Iedereen vergeet dat graag, maar ik heb een geheugen: lees misschien hieromtrent mijn blogje van februari eens, als ik dat mag vragen: http://victacausa.blogspot.com/2006/02/drie-pakken-slaag.html.
Wat betreft die Yusuf hebben wij het niet over vooroordelen, wel over feitelijke oordelen. Het zou trouwens volstaan om hem nu, op de dag van vandaag, de vraag te stellen wat hij over die oude kwestie vindt... en of met andere woorden Rushdie het verdiende én verdient om ritueel geslacht te worden zoals van Gogh.
Mijnheer Islam zal op die vraag niet antwoorden: ik hoorde hem bezig op een Engelse zender en hij blaast koud en warm, denkt aan zijn verkoopcijfers wellicht, maar neemt géén afstand van het bevel tot moord! Wel zegt hij dat hij slecht en kwaadwillig begrepen is, slecht geciteerd ook (al staat alles op band - in dit opzicht lijkt hij op De Gucht die ook eens verklaarde dat er géén interview was geweest over Harry Potter ;-)
Die mijnheer Islam zou simpelweg niet gedraaid mogen worden, tenzij onze muziekkiezers oordelen dat er dagelijks, of toch wekelijks ook een Nazi-stapliedje moet bijkunnen. En als Islam toch moet zingen om de een of andere reden: dan, in naam van de menselijke waardigheid, met een duidelijke vermelding van zijn nooit ontkende moordplannen, of minstens van zijn nieuwe familienaam.
Beste democratische groet,
M.