Nog wat nog wat Engeland.
Ik heb getwijfeld of ik deze bekentenis wel zou posten. Maar allez komaan, het kan schone comments opleveren. Ik reis niet graag. Tada! Altijd opnieuw komt dat moment: wat doe ik hier eigenlijk? Waarom ben ik niet gewoon thuis? Mijn eigen bed, mijn boeken, de krant 's ochtends, de vertrouwde badkamer. Waar vlucht ik voor?
Een ding weet ik zeker: ik ben niet alleen. Massa's mensen reizen omdat dat nu eenmaal bij vakantie hoort. Ik ben daar zeker van omdat ik ze af en toe tegenkom. Soms, tegenover heel goeie vrienden, durf ik mijn reisafwijking ter sprake brengen. En een paar keer gaf de gesprekspartner toe: hé, ik heb dat ook, maar ik dacht dat ik alleen was. Nee vrienden, we zijn niet alleen.
U hoeft me commentgewijs niet te overtuigen dat ik ongelijk heb. Ik weet dat ik ongelijk heb. Maar als u ook lichtjes tegen uw zin reist en u hebt zin om dat wereldkundig te maken: ga uw gang.
Een ding weet ik zeker: ik ben niet alleen. Massa's mensen reizen omdat dat nu eenmaal bij vakantie hoort. Ik ben daar zeker van omdat ik ze af en toe tegenkom. Soms, tegenover heel goeie vrienden, durf ik mijn reisafwijking ter sprake brengen. En een paar keer gaf de gesprekspartner toe: hé, ik heb dat ook, maar ik dacht dat ik alleen was. Nee vrienden, we zijn niet alleen.
U hoeft me commentgewijs niet te overtuigen dat ik ongelijk heb. Ik weet dat ik ongelijk heb. Maar als u ook lichtjes tegen uw zin reist en u hebt zin om dat wereldkundig te maken: ga uw gang.
Labels: persoonlijk, reizen
posted by koen fillet at 23:08
12 Comments:
Voila, goed gezegd Koen. Wat is er leuker dan tijdens de vakantie thuis lekker lang lui te kunnen zijn.
Een vakantie moet je voorbereiden, je hebt allerlei documenten nodig een reisbijstandsverzekering, enz... Weer een hoop stress en je komt dan nog ergens waar je niet thuishoort (ik weiger trouwens pertinent om naar landen te gaan waar ik de taal niet van spreek: getuigt van weinig respect vind ik: bijv. naar Bulgarije gaan en geen Bulgaars spreken)
Ik ben nu 2 jaar aan het reizen kunnen ontsnappen door ons huis te verkopen en een nieuw te bouwen. Normaal wil mijn vrouw elk jaar op reis, maar nu was het bouwproces een geldige reden om thuis te blijven, maar volgend jaar heb ik het weer aan mijn been. Ai
Maar mijn broer gaat altijd voor een maand weg en hij zegt: als ik thuis ben, klus ik en op reis ben ik eens een maand op mijn gemak. Tja, elk zijn gedacht zeker.
Koen,
Laat ons zeggen dat ik wel graag reis. Al was het maar om te beseffen hoe graag ik weer naar huis ga, hoe goed mijn eigen bed slaapt, hoe plezant het is dat ik weet wat ik eet, hoe proper onze wc thuis is, ... Of, zoals we het hier al eens durven te zeggen: "Zoals het potje thuis zit, zo zit het nergens"!
Het gaat niet goed met de passer domesticus. Soigneer diegenen die nog overblijven!
we moeten onze partners samen op reis sturen en zelf gezellig thuisblijven! ik ga ook gewoon op vakantie omdat manlief het zooo heel graag wil, voor mij hoeft dat niet.
We moeten dringend samen plannen maken voor de volgende vakantie!
Vreemd vind ik dat. Het lijkt wel een collectieve dwanggedachte bij de mensen om me heen: vakantie = reizen. En ik stel vast dat ik me daar ook aan bezondig. Met een dag vrijaf in het vooruitzicht denk ik vrijwel meteen "tiens, waar zullen we eens naartoe?".
En dat terwijl ik absoluut niet graag koffers inpak en ze met nog meer tegenzin uitpak bij mijn thuiskomst. Ook het transport heen en terug vind ik altijd ergerlijk. Ik ben wel graag weg, maar ik reis niet graag.
Maar eender waar we heen gaan of hoe lang we blijven onvermijdelijk dringt zich een vraag op in de trant van "waarom ben ik hier? en"wat zit ik hier te doen?"
En wat ik dan het meeste mis is mijn goeie ouwe zetel die zich al perfect naar mijn zitgewoonten heeft gevormd. Of een terras waar ik urenlang ongestoord een boek kan lezen zonder dat een ober me om het kwartier verwijtend aankijkt omdat ik nog geen tweede drankje heb besteld.
En toch, amper terug van vakantie ben ik al druk aan het dagdromen over waar we volgende keer ons jaarlijkse verlof zullen doorbrengen. En passant, ideetjes verzamelend voor enkele verlengde weekends.
Enfin, het bewijst vermoedelijk alleen maar dat de marketing van de reisindustire zijn werk doet. Voor meer filosofische beschouwingen moet je er eens "The Art of Travel" van Alain de Botton op naslaan.
Nog een boek voor Sven :-)
Mijn manier van reizen is gelukkig genoeg een fijne onderneming .. We vertrekken ( met de tandem & remork ) van huis weg !
Vorig jaar hebben we N Engeland en een deel van Schotland gedaan en inderdaad Eng is geen fietsvriendelijk land ..overal glas ! En je kan er fietsen op de autosnelweg .. Schapen gaan lopen omdat ze niet weten wat er aan komt .. bij voorbijsnorrende auto's blijven ze gewoon liggen !
Laat je misschien uitrusten met een fietskar en ontdek alles wat binnen de 200 km bevindt ! B&B's genoeg alsook campings .. pff .. K wou dat ik terug kon vertrekken ! ( en k ben nog maar een week terug thuis )
reizen...het moment om homeward bound (simon and garfunkel)in je i-pod te duwen, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik vind Gent verlaten al lastig!
Ha, eindelijk! Een lotgenoot!
Als ik toch door mijn vrouw meegesleurd word naar één of andere exotische locatie, maak ik me steeds de bedenking: 'En er is nog zoveel dat ik nog niet in Gent zelf gezien heb!'. En 'Eigenlijk is dat hier toch gewoon hetzelfde als thuis.'
We lopen ons de ziel uit het lijf op zoek naar authenticiteit ('daar zijn nog geen toeristen'), zonder te beseffen dat authenticiteit in het oog van de waarnemer zit. Als je als toerist rondtrekt, zal je het nergens vinden, noch thuis, noch in een ver land.
Koen, ook ik herken me in jouw lichte tegenzin voor reizen. Op reis naar en in Oostenrijk heb ik me ook wel eens afgevraagd wat ik daar deed zo ver van thuis. De stress van de in- en uitpak, de ellenlange drukke autoreis, reiszieken, hoogtevrees, veel geld kwijt. Maar wel schitterende landschappen en heel vriendelijke mensen.
Eén van de plezierigste dingen aan reizen is inderdaad het terug naar huis komen. Vreemd hoe een mens op reis de eenvoudige dingen des leven kan missen, zoals de dagelijkse krant, zelfgemaakte koffie of gewoon het zicht op de eigen straat. Genieten we er wel genoeg van en staan we er bij stil hoe goed we het hebben? Velen niet, maar ik probeer! Reizen is voor mij geen must en stiekem doe ik het ook niet zo graag. Echter tenzij we hier met een grote bende gelijkgezinden in opstand komen tegen al degenen die ons hierin niet aux serieux (partner, familie, vrienden, ...), vrees ik dat we weinig kans maken. Hoedanook zouden ze ons enerzijds raar vinden dat we het niet graag doen, anderzijds vinden ze het onbegrijpelijk als we er niet meer van genieten. Want thuis zo een koffie drinken, of urenlang in de zetel liggen voor je TV of dat pakje friet mayonaise van de frituur om de hoek, wat is daar nu aan? Veel, zeg ik. Ik krijg al meteen zin in mijn soort vakantie8
Trouw met mij, Koen! En dan gaan we nooit meer weg. Zelfs niet op huwelijksreis.
Een reactie posten
<< Home