Sprietje hoop.

Gisteren leek het afgelopen met mijn marathonplannen, vandaag is er een sprietje hoop. Paul vermoedt dat mijn lopersknie het gevolg is van compensatie. Ik leg het uit.

Ik had al langer last van pijn in mijn linkerknie. Ze was gezwollen, ik heb daar al een paar keer over gepost. Het vreemde van die pijn was dat ik hem nooit voelde tijdens het lopen. Maar het zou wel eens kunnen dat ik tijdens de 20 km onbewust mijn linkerknie heb willen sparen en daardoor mijn rechterknie heb overbelast. Dat zou dat tractus iliotibialis frictiesyndroom hebben veroorzaakt.

Als het verhaal zo in elkaar zit, is het probleem opgelost als mijn twee knieën volledig genezen zijn. Het is dus van kruis de vingers.