Dat was lang geleden.
Ik mocht van Paul vandaag voor het eerst weer lopen. Stel u daar niet te veel bij voor: tien minuutjes, heel voorzichtig. Niet als training maar gewoon om die pijnlijke knie te testen. Het stelt sportief niet veel niks voor, maar het maakt me toch blij: ik miste het lopen.
(Ik heb getwijfeld of tien minuten de moeite is om mijn sporttenuetje aan te trekken. Of het niet efficiënter is om rap rap mijn loopschoenen te pakken en gewoon in mijn hemd en mijn jeans te lopen. Maar uiteindelijk toch van kop tot teen in sportuitrusting vertrokken want het ritueel van het omkleden hoort er bij.)
Ik denk dat het goed ging. Nee, laat ik maar beslissen dat het écht goed ging. U hoort me twijfelen. Dat komt omdat ik heb gelopen met een negatieve ingesteldheid: zo van ik ga pijn voelen, en als ik pijn voel mag ik de 20 km van Brussel definitief vergeten. Natuurlijk voel je dan vanalles. Ik heb mij tien minuten lopen afvragen: is dit iets? Nee, het is niks, het is weer over... Maar uiteindelijk voor mezelf besloten dat ik géén pijn meer gevoeld heb.
-update- Paul gebeld. Morgen weer rusten, zegt hij, en die knie laten recuperen. Vrijdag 30' lopen en zondag 75'. Als dat lukt zonder pijn is de crisis voorbij. Héhé.
(Ik heb getwijfeld of tien minuten de moeite is om mijn sporttenuetje aan te trekken. Of het niet efficiënter is om rap rap mijn loopschoenen te pakken en gewoon in mijn hemd en mijn jeans te lopen. Maar uiteindelijk toch van kop tot teen in sportuitrusting vertrokken want het ritueel van het omkleden hoort er bij.)
Ik denk dat het goed ging. Nee, laat ik maar beslissen dat het écht goed ging. U hoort me twijfelen. Dat komt omdat ik heb gelopen met een negatieve ingesteldheid: zo van ik ga pijn voelen, en als ik pijn voel mag ik de 20 km van Brussel definitief vergeten. Natuurlijk voel je dan vanalles. Ik heb mij tien minuten lopen afvragen: is dit iets? Nee, het is niks, het is weer over... Maar uiteindelijk voor mezelf besloten dat ik géén pijn meer gevoeld heb.
-update- Paul gebeld. Morgen weer rusten, zegt hij, en die knie laten recuperen. Vrijdag 30' lopen en zondag 75'. Als dat lukt zonder pijn is de crisis voorbij. Héhé.
posted by koen fillet at 21:48
3 Comments:
toch bijzonder hoe je door het lopen terug een beetje "kinds" wordt met betrekking tot pijntjes. Het doet me soms wat denken aan mijn dochter van drie die zich ook altijd heel bewust is van al haar pijntjes (en daar dan ook consequent een pleister op moet hebben). Maar het is inderdaad zo dat je bij een (bijna) blessure soms bijna obsessief kan geconcentreerd zijn op wat je nu al dan niet denkt te voelen of niet te voelen, is het wat je denkt dat het is of is het weer een ander onschuldig pijntje.
bekent gevoel. gisteren exact hetzelfde gedaan na anderhalve week rust: 8km aan slakkentempo om te zien hoe het met mijn achillespees ging. en ondertussen elk pijntje analyseren. hopelijk voor ons beide zijn we er volgende week in brussel bij.
Koen,ik volg uw blog al van in het begin en wil in de eerste plaats zeggen: chapeau voor uw inzet om als niet-sporter een omschakeling te maken naar een sportiever leven.Toch kan ik niet laten om u nog eens te herinneren aan de brief van RxxDxxG van enige tijd geleden.Wat zij toen een beetje ongezouten verkondigde blijkt toch niet helemaal"bull-shit"te zijn zoals in de comments werd vermeld.Zelf ex-loper praat ik uit ervaring dat lopen toch niet zo gezond is als algemeen aangenomen.Ik kan mij niet herinneren ooit zoveel blessures en kwaaltjes gehad te hebben dan in mijn loop-periode(een goeie 2jaar).Dokter-bezoeken,pijnstillers en ontstekeingsremmers aan de lopende band en dit om gezonder te worden?!? Ik sport nog steeds 4à5 x/week (fitness,zwemmen,home-trainer)maar sedert ik het lopen achterwege gelaten heb bleven(blijven)de blessures ook achterwege.De druk om overal voorzichtig te zijn en om bij het minste pijntje te panikeren om een wedstrijd minder te lopen vielen als een blok van mijn schouders.Ook mijn werk lijd niet meer onder mijn sportieve bezigheden terwijl ik vroeger regelmatig mankend of stijf de dag moest zien door te komen.Zo heb ik bij jou nu ook de indruk dat de negatieve kant van lopen zich ook frequent laat voelen. Nu zet je nog door met de uitdaging voor de boeg maar eens deze voorbij zal zijn vrees ik dat het lopen ook voor jou zijn charmes zal verliezen. Ik wil u zeker niet ontmoedigen want ik raad u ten zeerste aan om in de toekomst te blijven sporten waarbij uw recente aankoop u daar fantastisch bij kan helpen.Ik ken geen enkele andere individuele sport(als hobby uitgeoefend)met zo'n hoge blessure-gevoelighied als lopen. Vandaar dus dat ik geneigd ben om mij aan te sluiten bij de woorden van RxxDxxGxx.Vergis u niet,ik heb echt wel het beste met u voor en hoop van harte dat je slaagt in uw uitdaging!
Een reactie posten
<< Home