Wel, niet, wel, niet.
Knie niet gezwollen vandaag. Dat wil zeggen dat ik zondag misschien toch loop. Wel, niet, wel, niet, 't is om zot te worden.
Ik heb al lang spijt van mijn zelfzekerheid van een paar weken geleden. Toen zag het er naar uit dat er maar een paar Canvas-marathonlopers de 20 km zouden kunnen lopen. Ik leek toen de enige certitude. En kijk waar we nu staan.
Ik vond dat toen heel verstandig van Paul Van den Bosch: bij de minste twijfel niet lopen in Brussel, want het zou stom zijn je te forceren en zo de kansen op New York te verspelen. Ik vond het raar dat mijn geblesseerde collegalopers dat niet zomaar aan konden nemen zonder licht tegensputteren. Nu snap ik hen perfect. Het is ellendig om zo'n tussendoel te missen.
(Is er iemand die me kan vertellen hoe je categoriën kan maken? Of gaat dat niet in Blogger?)
Ik heb al lang spijt van mijn zelfzekerheid van een paar weken geleden. Toen zag het er naar uit dat er maar een paar Canvas-marathonlopers de 20 km zouden kunnen lopen. Ik leek toen de enige certitude. En kijk waar we nu staan.
Ik vond dat toen heel verstandig van Paul Van den Bosch: bij de minste twijfel niet lopen in Brussel, want het zou stom zijn je te forceren en zo de kansen op New York te verspelen. Ik vond het raar dat mijn geblesseerde collegalopers dat niet zomaar aan konden nemen zonder licht tegensputteren. Nu snap ik hen perfect. Het is ellendig om zo'n tussendoel te missen.
(Is er iemand die me kan vertellen hoe je categoriën kan maken? Of gaat dat niet in Blogger?)
posted by koen fillet at 18:00
4 Comments:
Categoriën kunnen niet in blogger... Daarvoor kan ik wordpress aanraden!
Ach, als het zondag niet lukt kan je toch meelopen met Evy in Gent op 10 juni?
Koen, rustig, blijven. Misschien kan het allemaal nog wel. We hebben nog enkele dagen om te beslissen!
in ieder geval: de cameraploeg staat gereed!
Beste Koen,
Join the club of athletes! Ik merk dat je last krijg van de vervelende nevenwerkingen van doorgedreven sportbeoefening: egocentrisme, wedstrijdstress, blessures,... Tja, het zijn de risico's van het vak. It's part of the game, maar je leert ermee leven WANT er staat veel tegenover...!
Alleen al voor je weblog hoop ik dat je je marathonproject tot een geod einde kan brengen. Ik heb op mijn website alvast een link naar je dagboek gelegd: ik hoop dat er zo nog vele anderen af en toe eens komen meegenieten van je ervaringen.
En als ik ook nog effe mag terugkomen op die "9+1'-train ingsmethode", zeg maar, van enkele dagen terug: persoonlijk - maar je doorwinterde coach mag me uiteraard tegenspreken - dat het er allemaal eigenlijk niet zo toe doet hoe je je klaarstoomt. "Niet alle, maar toch de meeste wegen leiden naar Rome", laat ons zeggen. "Training" is groots in zijn eenvoud: de basis is en blijft dat je het lichaam geleidelijkaan gewoon moet maken aan een grotere belasting, maar dat je daarbij de rust(dagen) nooit uit het oog mag verliezen. Wat de belasting, de inspanningen of trainingen, betreft: zoveel trainers, zoveel trainingsschema's bestaan er. Een beetje variatie in het trainingsvoer (qua intensiteit of snelheid, en afstand...) is volgens mij wel nastrevenswaardig. Weken, laat staan maanden "9+1'" gaan trainen: ik wens je veel succes, nog meer plezier, en vooral geen blessures! Het is misschien voer voor een volgend OverLeven-project: een marathonserie "Op zoek naar de grenzen van de monotonie".
Ik zie dat het voor deze atleet tijd is om te gaan slapen, maar morgen (OHH) mag ik uitslapen (heb geen radioprogramma te presenteren), en een middagdutje heb ik vandaag ook al gehad!
Ik hoop dat de nacht intussen voor jou raad brengt. Succes en tot de volgende !
Een reactie posten
<< Home