Een dag later.

Deze morgen was mijn knie nog net zo pijnlijk als gisteren na het lopen. Van de trap naar beneden komen, naar het station fietsen, in Meiser de trap op, het deed allemaal zeer. Voor het eerst in jaren heb ik nog eens de lift genomen om op de derde verdieping van de VRT te geraken. De marathon is afgelopen voor mij, dacht de Afgeschreven Atleet.

Maar vanmiddag ging het beter. Vanavond miste ik mijn trein, en dus stond ik moederziel alleen op het perron. Ik heb daar gebruik van gemaakt om mijn spierversterkende turnoefeningetjes te doen. Dat ging, mijn knie hield zich gedeisd. Paul vindt dat ik toch maar beter een paar dagen rust neem en pas donderdag weer ga aquajoggen. Als het dan goed gaat bouwen we de training weer op.