zaterdag, december 08, 2007

1980


Ik zal niet beweren dat de dood van Kurt Cobain mij onberoerd heeft gelaten, maar met 8 december 1980 was het toch niet te vergelijken. Ik was achtien toen John Lennon werd vermoord, een leeftijd waarop je erg vatbaar bent voor drama.

Loudon Wainwright heeft er een lied over geschreven dat ik nog altijd niet goed kan verdragen. Not John, het staat op I'm allright.

The limousine was waiting, outside the studio, in stepped poor John Lennon and his wife Yoko, oh no, not John. Ik mag hopen dat een van mijn collega's het vandaag draait op de radio.



En nu ga ik bladeren in De Vanger in het Koren.

Labels:

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

ik was 20 bij de dood van Cobain. De tweede (en voorlopig laatste) keer dat ik huilde om de dood van een held. ik denk dat het een vrijdagavond was, toen ik het nieuws vernam via het BRTN laatavondjournaal. Die beelden zullen me altijd bijblijven: een hele hoop fans die een wake met kaarsen hielden rondom het huis van Cobain, en courtney, de actrice, die al huilend de "zelfmoordbrief" voorlas. ik geloof overigens niet in de zelfmoordtheorie. courtney heeft cobain laten vermoorden, en nadien ook de huurmoordenaar (een uit de kluiten gewassen brulaap bij ik weetnietmeer welk obscuur hardcore groepje), toen die op het punt stond te "bekennen" hoe het echt was gegaan. ach ja... *zucht*

09 december, 2007 23:03  
Anonymous Anoniem said...

Prachtig lied, flauwe woordspeling (Yoko Oh-no!)

10 december, 2007 10:02  

Een reactie posten

<< Home