Bezig

Daarstraks stond hier nog een andere tekst, getiteld Dief. Dat was een abuis. Dief is de column voor over veertien dagen. En bij Weekend Knack hebben ze niet graag dat ik de columns die ik voor hen schrijf al voor publicatie op mijn blog blog. Weggehaald dus, en de juiste uit mijn voorraadje geplukt.

Het is het antwoord op Linda, die klaagt dat ze druk druk druk is. Wie wil weten hoé druk, moet de Weekend Knack in huis halen.

Ik ken het gevoel, Linda. Maar het kan anders. Er moet namelijk niet zoveel. Er moet op de keper beschouwd bijna niks. Je kan ook niét naar de tandarts gaan. Je kan kiezen om niét te bloggen. Je persoonlijke klein onderhoud kan je een keertje overslaan, niemand die het ruikt. Geloof me, ik heb het al geprobeerd. En zelfs het groot onderhoud is minder noodzakelijk dan medische informatiefolders ons willen doen geloven. Relax. Lossen, daar gaat het om. Laat maar waaien.

Om met dat groot onderhoud van het lichaam te beginnen: ’t is waar, een mammografie en een uitstrijkje op zijn tijd kunnen het leven van een vrouw met een paar jaar verlengen. Voor mannenlevens geldt hetzelfde: ik zie de leeftijd naderen waarop ik om medische redenen voorover zal moeten buigen ten einde een arts toegang te verschaffen tot de duisterste plekken van mijn lijf. Op straffe van een voortijdige dood. Maar wat hebben we aan die gewonnen levensjaren, Linda, als we ze hebben opgesoupeerd aan haast en spoed, aan heen en weer hollen tussen gynaecoloog, respectievelijk uroloog, en radioloog? Besef dat je de uren die je investeert in het onderhoud van je lichaam, inruilt tegen extra jaren in een rusthuis, gekluisterd aan bed of rolstoel. De dood is wellicht minder erg.

Wat geldt voor ons lichaam is ook waar voor de auto: geloof het onderhoudsboekje niet. De mijne gaat enkel naar de garage voor groot nazicht. Het klein onderhoud sla ik over. Ik geef toe: dat is begonnen door nonchalance en vergeetachtigheid. Maar toen ik merkte dat een auto blijft rijden, ook als je de filters en de olie niet tijdig vervangt, werd het een bewuste strategie. Waarom zou ik ermee naar de garage gaan? Toch niet omdat het onderhoudsboekje me een schuldgevoel wil opzadelen zeker? Lossen, Linda. Lossen. En het is nog goedkoop ook.

Zo, op die manier hebben we een pak tijdrovende dingen geschrapt. Wat rest is jouw kapotte koelkast, je bad dat niet doorloopt en de vuile gordijnen die je beletten meer tijd met geliefden en familie door te brengen. Bel een broer of een neefje en vraag dat hij de sifon eens openschroeft. Zoek jezelf vrienden in de sector van de elektrohandel en los het koelkastprobleem op tijdens het voeren van een goed gesprek. En vraag je dokter of hij je knarsknie wil ingipsen. Volgens mij is je zus – heb je een zus – dan moreel verplicht je gordijnen te komen halen, en gewassen en gestreken terug te brengen.

Ik begin een adviesbureau, denk ik. Tijd zat.