dinsdag, oktober 30, 2007

Krop

Koen, is je column af? 't Is crisis met de drukkerij, we zijn altijd veel te laat, zeggen ze. Kan je je tekst al doorsturen?

Mail van Linda. Nee, ik kan hem nog niet doorsturen want ik moet er nog aan beginnen. Doorgaans neem ik twee dagen voor mijn column: denken, schrijven, nachtje laten liggen, schrappen, schrijven, doorsturen.
Maar als het crisis is, is het crisis. Ik grijp naar de noodoplossing van de stukjesschrijver in tijdsnood: de nevenschikking.

Het betreft hier een antwoord op een tekst van Linda Asselbergs over ontroering. Wie haar stuk wil lezen, kope morgen de Knack. Afdeling Weekend.


Wat me een krop in de keel bezorgt? Eén enkele schoen, verloren langs de kant van de weg. Verslenste bloemen. 1 september. De volledige maand februari. Redemption Song. Platgereden dieren, op voorwaarde dat ze pels hebben. Zieke vogeltjes. Supernany. Mechelen na sluitingstijd. Middelbare vrouwen die te hard hun best doen. De zin I’m looking at the river but I’m thinking of the sea uit In Germany before the war van Randy Newman. Terugdenken aan grootmoedergebreide kinderbroekjes en hoe die prikten. Terugdenken aan meerijden op de fiets van vader, vooraan op de buis. Love Hurts in de versie van Gram Parsons. Alles wat met schoollopen te maken heeft. Late schilderijen van Vincent Van Gogh. Daniel Johnston. Alex Chilton. Evenals een moede hinde. Vergeten decorstukken in de catacomben van de omroep. De gedachte aan Wim en hoe hij is gestorven. Spoorwegstations en luchthavenhallen. Deathrow. Zwartwitfoto’s van kapotte fabrieken. Monkie. Die mussenmoeder die haar jongen zocht op de plek in het ijle waar even daarvoor de dakgoot nog was van het tuinhok dat we aan het afbreken waren. Met zijn tweeën precies hetzelfde denken op hetzelfde moment. Chinese opera. Joelende kinderstemmen op een speelplaats in de verte. Een oud echtpaar op een bankje in het park. Ex-topsporters. De Noordzee in de winter. De cellosuites van Bach. De geur van Ovolmaltine. De waterval van Coo. De zin Was ze toch maar hier, dan kon ik nukkig zijn, gevolgd door Nukkig zijn dat gaat niet goed alleen. Die arme Elisabeth, Gabriël en Emmanuel. Jan Decleir die Notte bella margarita zingt. Non ho l’eta van Gigliola Cinquetti. Vliegen op gezwollen kinderbuikjes. Of nog erger: rond hun oogjes. Sam en Rosie die trouwen in The Lord of the Rings 3. Kampvuur. Motregen. Twee mannen die samen door één microfoon zingen, liefst met een voet op de monitor. Een slapend kind, als het het mijne is. De A12. Jonge sla natuurlijk. Paters. Daklozen met een hond. Radio Spes. Eilanden waar alleen gras en mos groeit met een enkele struik en het gelach van meeuwen.

Maar echte tranen? Zelden. Als ik heel hard moet geeuwen bijvoorbeeld, dan wel. Of als ik een neushaartje uittrek. En een paar keer toen het écht raak was. Maar dat wil ik niet in Knack zien staan.

Labels:

10 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Weet je wat mij een krop bezorgt? Als in het programma "Spoorloos" (op KRO) de verloren gewaande zus, broer, vader of moeder toch herenigd wordt met de zoekende familieleden. En tegelijkertijd ergert me dat ook: van dat op de sentimenten werkende gedoe. Maar ja, die vochtige ooghoeken zijn wel echt.

30 oktober, 2007 15:17  
Anonymous Anoniem said...

spelen met woorden.....
gratuit of niet gratuit -
indien nodig........*

*correct woordgebruik
misschien een ideetje voor het zaterdagmiddaguurtje???

grtjs

30 oktober, 2007 16:06  
Blogger LiesbethR said...

is moet supernany niet supernanny zijn?

30 oktober, 2007 16:42  
Blogger koen fillet said...

@Liesbeth. Oei. Wij rekenen op de eindredactie van Weekend Knack.

30 oktober, 2007 16:58  
Anonymous Anoniem said...

Eindelijk iemand die de lijn durft trekken met het private, waarvoor dank! Niet dat ik niet geïnteresseerd ben, maar soms soms kijken we teveel binnen in iemands gedachten waardoor het mysterie volledig verdwijnt en dat, dat is nu eens jammer (volgens mij). Ik kijk er al naar uit om de Knack morgen te lezen, want stiekem wil ik het stuk voorafgaand aan de vraag kennen.

30 oktober, 2007 19:28  
Anonymous Anoniem said...

- een bolletje ijs dat van een hoorntje valt. (als het ijsje van een kindje is, anders moet ik lachen)
- Lassie die nog net op tijd komt (toen ik zelf nog een kindje was)
- Nkosi sikelel' iAfrika (in 3 of 4 stemmen)
- Dirk De Wolf die Luik-Bastenaken-Luik wint (ook alweer 15 jaar geleden)
- mijn mama die - toen ik nog een kleutertje was - "vogeltje gij zijt gevangen" zingt. Elke keer moest ik huilen, uit medelijden met het vogeltje. (Ze deed het erom, ook als er andere mensen bij waren)

30 oktober, 2007 20:59  
Blogger koen fillet said...

Oeja, Nkosi Sikelil'i, dat ik daar niet aan gedacht heb. Ze hebben dat gezongen op Wim zijn begrafenis. Maar ik had al zoveel muziek.

30 oktober, 2007 22:11  
Anonymous Anoniem said...

2 dagne lijkt me nogal lang om op een column te broeden. Kan dat niet in een minuutje of 10-12?

31 oktober, 2007 11:04  
Anonymous Anoniem said...

konijn bestellen in een restaurant dat 't konijntje heet

31 oktober, 2007 11:44  
Anonymous Anoniem said...

Krijg je iedere keer een verplicht ondrwerp of mag je zelf een onderwerp kiezen?
Bij een verplicht onderwerp is 2 dagen toch wel nodig, denk ik.

oxgljlf: in de Engelse les ooit geleerd: The plural of ox is oxen.
Maar voor de rest nooit moeten gebruiken, maar nu wel :-)

en dankzij Koen: http://kijkluis.skynetblogs.be/

31 oktober, 2007 13:57  

Een reactie posten

<< Home