9/10

Had ik het niet gedacht? Ik ben een vrijzinnig humanist. Dat blijkt uit dit simpele testje.

Ik heb een punt laten liggen op vraag zeven: Ik denk dat de kerk zinnige bijdragen kan leveren aan politieke of ethische debatten. Na uitgebreid wikken en wegen heb ik nee geantwoord. Dat blijkt tegen de vrijzinnige humanistigheid te zijn.

Dat uitgebreide wikken en wegen ging alsvolgt. In principe vind ik dat iedereen moet mogen een bijdrage leveren aan politieke of ethische debatten. En ja, gelovige mensen leggen vaak andere nuances, daar kunnen wij maar beter rekening mee houden. Dus laat ze alsjeblief meedebatteren. Mijn cursor stond klaar om ja aan te vinken.

Maar ik heb me bedacht. Het ultieme argument van de gelovige zal zijn: God wil het zo, het staat in Het Boek! Of De Grote Manitoe is in een droom tot mij gekomen en heeft het me zelf ingefluisterd! Dat kunnen wij onmogelijk ernstig nemen, dat kan je onmogelijk een "zinnige bijdrage" noemen aan het debat, zoals in de vraag staat.

Mijn goddeloze cursor bewoog zich bijgevolg naar de nee, en klikte.

Onmiddellijk sloeg de humanistische banbliksem op mij in, want wat lees ik in de verklaring op de volgende webpagina? Het vrijzinnig humanistische antwoord is hier ja. Elke levensbeschouwing kan een meerwaarde bieden, zolang ze niet probeert om andersdenkenden te beknotten in hun vrijheid en haar eigen inzichten voor te stellen als absoluut en onveranderlijk.

(PS. Ik heb het testje ook eens gedaan alsof ik Godfried Daneels was. Ik heb mij echt helemaal proberen inleven en de tien vragen beantwoord op zijn Kardinaals. Godfried Daneels, beminde parochianen, is tien op tien vrijzinnig humanist.)