Q en de BBC
In het meinummer van Q gaat het over de BBC en het succes van Radio 2. Dat is de duffe, wat ouwbollige familiezender. Of beter: dat wàs de wat ouwbollige familiezender. Tegenwoordig scoren ze beter dan de ooit hippe Radio 1.
Hoe hebben ze dat voor mekaar gekregen? Lees Q. Eén paragraaf wil ik hier graag citeren: Then he (Colin Martin, head of music) empowered DJs to play the music they were enthusiastic about. For Terry Wogan that meant Katie Melua, whereas Jeremy Vine loves his indie.
Dat zou vanzelfsprekend moeten zijn. Radiomaken gaat over passie en enthousiasme. Platen aan elkaar praten die een computerprogramma voor je heeft uitgekozen leidt tot onradio.
Dat zou vanzelfsprekend moeten zijn. Radiomaken gaat over passie en enthousiasme. Platen aan elkaar praten die een computerprogramma voor je heeft uitgekozen leidt tot onradio.
Labels: radio 1
posted by koen fillet at 12:51
4 Comments:
Ziedaar dé oplossing voor de vernieuwde Radio 1!
'k zou wel eens benieuwd zijn naar de gemiddelde koen fillet-playlist ;)
Nergens online te lezen?
@Anoniem. Ik heb gezocht maar niet gevonden. Ook hier niks. Maar misschien werkt u wel bij Radio 1? Q ligt in de kast achter de rug van Dirk. In de F-gang.
Naar het schijnt hebben vetbetaalde adviseurs van Al Gore ook die fout gemaakt. Ze hebben hem tijdens de presidentscampagne min of meer verboden om over het milieu te praten. Mocht dus niet over zijn geliefkoosd onderwerp praten en kwam over als een stijve hark zonder begeisterung.
Een reactie posten
<< Home