Oeps
De VRT-gang, vanochtend. Ik zag in de verte een schone madam aankomen, vaag bekend. Er werken hier 2500 collega's, dus een naam ontglipt me wel vaker. In het passeren zei ik zeer informeel "jow!" Een halve pas verder besefte ik dat het Kathleen Van Brempt was. Op mijn stappen terugkeren om "Goeie morgen mevrouw de minister" te zeggen leek me wat onnozel.
Labels: persoonlijk, vrt
9 Comments:
En nu zit mevrouw Van Brempt zich al de hele ochtend af te vragen wie die kerel in de gang van de VRT wel kan geweest zijn. Tenzij ze naar Canvas gekeken heeft natuurlijk.
Och Koen trek het u niet aan, met algemene ministerkennis komt een mens niet ver. Tenzij ge natuurlijk minister wil worden.
Ik denk dat je al ganser dagen bezig bent om de namen & gezichten van de ministers aan een functie te koppelen. Jeetjemina, wat is me dat een zooitje! Overigens getuigt je reactie van een warme samenleving, want je begroet haar als ware het een sympathieke collega. ( misschien een tip voor dhr. Leterme) En breed bekeken, zijn jullie toch collega's, niet? Is jullie broodheer voor beiden (on)rechtstreeks niet vadertje staat? Sterk bezig dus, een warm sfeertje ontwikkelend onder collega's...(idd, ik heb vandaag een beetje tijd teveel)
Haha, grappig en o zo herkenbaar :)
Ook al een paar keer tegengekomen, meestal niet erg.
Uiteindelijk zijn ministers ook mensen die vroeger ooit een periode gehad hebben waarin ze poogden "hip" te zijn.
En is ze echt zo schoon, of alleen maar geschminkt en ook nog haar geverfd om de (eerste) grijzen haren te verbergen?
Dat Kees Middelhoff overleden is, dat is pas nieuws waar ik ondersteboven van ben.
Toen ik nog in Leuven studeerde, zorgden wij ervoor dat we samen begonnen te eten na het nieuws van 13 of 18 uur om Actueel te beluisteren in de hoop Kees Middelhoff te kunnen horen en als hij er dan was, aten we in gewijde stilte om geen seconde van zijn uiteenzetting te moeten missen.
Hopelijk houdt Drs. P. het nog een tijdje vol, of anders het alles knolrapen, lof, schorseneren en prei.
Hopelijk heeft Kees nu al een ereplaats in de journalistenhemel.
Oh zo menselijk .. Ik had me toch omgedraaid (als je tenminste de hoek nog niet om was) en sorry-ik-bedoel-natuurlijk-goedemorgen-mevrouw-de-minister gezegd.. altijd het begin van een kort en leuk gesprekje met veel haha en hihi (ik spreek uit ervaring, zij het dan niet met mevrouwen-de-minister ...)
ik heb niet gestudeerd en zg toch maar dat een goedendag zeggen een elementaire vorm van beleefdheid is al is het jow of hei of gelijkwat
ik ken zlfs mensen die niks zeggen of gewoonweg wegkijken
en toch vind ik die dame wel goodlooking
en schudden met het hoofd is hip
LV
Vorig jaar heb ik iets gelijkaardigs meegemaakt. Ik was net aangekomen op de UA om deel te nemen aan Cycle for Life en kwam iemand tegen die mij bekend voorkwam. Ik hem vriendelijk aankijken en glimlachen, denkende dat het mij dadelijk wel zou dagen wie het nu weer was. (Ik dacht dat het een medewerker van een ander departement was.) Toen ik hem juist voorbij was, schoot het mij te binnen dat het Tom Lenaerts was, die, zoals later bleek, ook de peter van het evenement was. Tom Lenaerts was mij op televisie altijd al sympathiek voorgekomen en dat werd toen bevestigd.
Zo stond ik eens half beschonken te wateren tijdens een dorpsfeest. De oude vriendelijke man zag dat we er plezier in hadden en vroeg of we het een beetje naar onze zin hadden.
Ik antwoordde dan ook: 'Die jenever is lekker zenne, maar ge moet er evenveel van piesen als van bier'.
Daarna kwam ik er maar niet op wie die sympathieke man was.
Bleek achteraf dat het de toenmalige burgemeester van Beveren was. En dat die ook soms hoog water heeft ;-)
Een reactie posten
<< Home