donderdag, juni 01, 2006

Aan de slag.

Paul heeft gebeld. Lopen mag niet meer, maar zolang er een sprietje hoop is op de marathon, moet ik vermijden dat ik mijn conditie kwijt geraak. Dus zoveel mogelijk alternatieve trainingen doen. De hometrainer gaat intensief gebruikt worden, de komende weken.

Paul dringt erop aan dat ik mijn dieet streng volg. Elke kilo belast de knieën. Ik had beloofd dag na dag mijn ochtendgewicht te posten, maar vanmorgen ben ik de weegschaal vergeten. Morgen dus.

Na elke training ijs op de knie. Stretchen zodat de spierband die me parten speelt wat langer wordt. En krachttraining voor de bovenbeenspieren. Dat is een beetje problematisch: de meeste krachtoefeningen zijn belastend voor de knieën. Eéntje mag ik doen. Ik moet er weer voor naar Pat's Activity Center. Paul heeft me zo goed en zo kwaad als telefonisch mogelijk het toestel beschreven. Nu is het te laat, morgen ga ik kijken of het in Pat zijn assortiment zit.

Zou ik nu nog even de hometrainer bestijgen? Om kwart voor elf?

9 Comments:

Blogger Lou said...

Bewonderenswaardig, dat doorzettingsvermogen van u. Ik kruis elke vinger die ik kruisen kan dat het allemaal goedkomt.

01 juni, 2006 23:20  
Blogger kris said...

Harrison Fryette, een osteopaat-doktor die in lang vervlogen tijden zich vooral bezighield met ruggegraatproblemen schreef in zijn boek 'principles of osteophatic technic' : "Gravity is killing your patient. Gravity is the inexorable factor. It is the factor which places a constant load on the supporting structure". Geldt ook voor je kniëen en iedere kilo die erbij komt... Eigenlijk is de miserie begonnen toen we als viervoeters perse rechtop wilden lopen, maar dat moet je niet persoonlijk nemen, hiervoor is een andere aap verantwoordelijk. :-)

01 juni, 2006 23:48  
Anonymous Anoniem said...

Niet elke dag op de weegschaal, Koen! Kan nogal demotiverend zijn... 1x per week is o.k.!

02 juni, 2006 06:40  
Anonymous Anoniem said...

Ik kan mij eigenlijk weinig voorstellen bij een krachttraining voor de bovenbeenspieren zonder je knieën te belasten... Maar ik ben dan ook geen specialist in die zaken. Met lede ogen (bwa, niet echt, maar daardoor kan ik die uitdrukking eens gebruiken :-) ) zie ik je stilaan mijn eigen gewicht naderen. Nog een kilo en ik ben ingehaald. En met uw doorzettingsvermogen en mijn gebrek eraan verwacht ik dat ik gepasseerd zal blijven...
Alleszins, ik duim voor uw knie!

02 juni, 2006 08:43  
Anonymous Anoniem said...

Doe de stretchingoefeningen geconcentreerd en met veel inzet. Je zal er op lange termijn veel baat bij hebben. Succes, en ik duim voor jou.

02 juni, 2006 12:04  
Anonymous Anoniem said...

Amaai Koen,
nu zal je die oefeningen wel moeten doen hé :-) bah en die hometrainer...ook al bah...en wij die dit weekend nog zo over die oefeningen aan het zeuren waren. Hou er toch de moed maar in... New York is nog lang en je komt er wel. Blijven in geloven en vertrouwen in "de Paul".

02 juni, 2006 12:17  
Anonymous Anoniem said...

Beste Koen,

Ik sluit mij volledig aan bij het berichtje van ekoj,laat Paul maar doen hij krijgt je wel in optimale vorm in New York.

Goede moed, Peter kigali

02 juni, 2006 13:41  
Anonymous Anoniem said...

Hallo Koen. Ook even een woordje van een - laat ons zeggen - ervaringsdeskundige. Ik heb een tijdje geleden als actief atleet een exact gelijkaardige ervaring gehad: een goede trainingsopbouw, gevolgd door dezelfde symptomen met alle bijhorende frustaties tot gevolg. Alleen had ik niet het geluk een snelle en correcte diagnose te hebben, waardoor ik vele maanden ben blijven sukkelen met de kwaal. Nochtans is er geen reden tot paniek, meer zelf: met de juiste behandeling ben je binnen de kortste keren verlost van het onheil. Ten eerste intensief stretchen, maar dat wist je al. Vooral de hamstrings en de abductoren. Maar wat mezelf vooral heel erg geholpen heeft is accupunctuur. Nu weet ik niet of je hierin gelooft - zelf had ik enig voorbehoud - maar als pragmaticus kan je er pas over oordelen nadat je het geprobeerd hebt. Accupuntuur zal de kwetsuur op zich niet wegnemen, maar kan je spieren ontspannen door de juiste "knopen?" te stimuleren. Hierdoor valt de oorzaak van je kwetsuur (overspannen spier) weg, evenals het vervelende gevolg: de pijn. De accupunctuur zelf voelt een beetje als een elektrisch stroompje dat door de been kriebelt. Het resultaat van de behandeling bij mezelf was vrij spectaculair te noemen. Na 2 weken en een 4-tal behandelingen (tesamen met intensieve stretching) was de pijn volledig verdwenen. Surrealistisch was dat, na enkele maanden afzien. Het is natuurlijk maar een tip... Vanuit mijn ervaring zou ik het iedereen aanraden. En ook van zeker niet stoppen: dat helpt toch niet en je verliest er alleen je zuur opgebouwde conditie mee. Alleen nog even de juiste mensen vinden die de kunde beheersen. Ik zou eens een kijkje gaan nemen waar alle grote topsporters van België en omstreken zich laten behandelen ;-). Succes alvast! Peter

02 juni, 2006 14:37  
Anonymous Anoniem said...

Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

10 juni, 2006 11:20  

Een reactie posten

<< Home