zondag, december 25, 2005

En nu op café!

training 3
Paul is een merkwaardige trainer. Na de groepstraining van gisteren sprak hij de volgende, weinig trainerachtige woorden: "En nu op café!". En hij meende het. Want belangrijker nog dan samen trainen, is het gesprekje achteraf. Hij wil weten hoe we ons voelen, of alles lukt en of we geen probleempjes hebben.

Ja, we hebben probleempjes. S. is van een trapladdertje gevallen, J. haar rug wil niet mee, G. heeft teveel zakenlunches aan zijn been, K. vecht tegen een griepje...

En ik trapte op mijn adem, gisteren. Het lukte me niet om gezellig te kletsen tijdens het joggen. Dat zou eigenlijk moeten kunnen, anders train je te intensief. De praattest noemen ze dat.

Het vreemde is dat, ondanks die ademnood, mijn hartslag laag bleef, lager dan die van de anderen. De verklaring is die verdomde astma van mij. Maandag ga ik voor het eerst mijn puffertje gebruiken waar ik al eerder over schreef.

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

beste koen,

het een tijdje geleden,ik ben nog intrinsiek aan het herstellen van mijn kerstmis in new york.toen ik de weg vroeg aan een dakloze vermelde ik terloops uw naam,hij bracht mij naar de verrazano-narrows brigde daar stond uw geschreven in krijt letters,daarna begon het te regenen.we zijn gaan schuilen in het café en ik moest de rekening betalen.

26 december, 2005 17:54  

Een reactie posten

<< Home