Nondedju toch.

Ik geraak maar niet opgestart. Toch nog even wachten met lopen, zei Paul Van Den Bosch. Er moeten eerst nog hulpstukken gemaakt worden: sportsteunzolen. De brug van mijn voet ligt wat laag, mijn grote tenen geven te weinig steun, lange afstanden lopen is om moeilijkheden vragen. Dat lijf van mij deugt niet.

Lopen mag nog niet, fietsen wel. Paul stelt voor om naar een fitnesscentrum te gaan en daar de hometrainer te gebruiken. Geen goed idee: een fitnesscentrum, daar durf ik niet binnengaan. Het loopt daar vol bruine gespierde lijven, ik kan me daar onmogelijk ongemerkt tussen mengen.

Ik neem mezelf voor om overmorgen een fietstocht te maken. Aan een rustig tempo, zegt Paul, en niet meer dan twintig minuten, drie keer per week. Waarom wachten tot overmorgen? Omdat ik morgen samen met Phara de slotshow van De Grootste Belg presenteer, en dat zal al mijn tijd en energie opslorpen.

Mail gekregen van F.: in het Kruidvat verkopen ze thermisch ondergoed. Zeven euro, dat is geen geld. Ik begrijp uit die boodschap dat mijn collega's ondertussen een paar keer per week door de vrieskou rennen.