Ballen

Morgen zal ik in Weekend Knack onderstaande mededeling doen. Tussen het schrijven en het publiceren van dit stuk zitten twee weken. In die tijd heeft De Morgen zijdelings verwezen naar hetzelfde onderwerp. Wat mij even deed zuchten. Twee weken is lang. Te.

"Wat zien ballen er toch raar uit, gevangen in een onderbroek". Ik citeer een verslaggever van de Nederlandse Volkskrant. Daarin ging het vorige week over de beveiliging van Schiphol. Ze hebben daar vijftien machines staan waarmee ze passagiers uitkleden. Elektronisch en ongeweten. De verslaggever mocht even meekijken. Het effect schijnt nogal wonderlijk te zijn.

Ik herinner me prepuberale speelplaatsgesprekken waarin jongetjes hun verbeelding de vrije loop lieten over brillen waarmee je door kleren kon kijken. Onze stemmetjes klonken hoog en ongebroken. Een van ons vermoedde dat zoiets met ultraviolet licht mogelijk moest zijn. X-stralen, dacht een ander, zijn vader werkte in het stedelijk ziekenhuis. Vijfendertig jaar later is die jongensdroom uitgekomen. Het is een nachtmerrie.

Ik kom zelden mijn huis uit. Op Schiphol ben ik slechts één keer geweest. Dat was diep in de jaren tachtig, ik geloof niet dat de technologie toen al zover was dat reizigers virtueel in het kruis gekeken konden worden. De securitycheck was nog handwerk. Ik ben er gerust in, niemand weet hoe mijn ballen – ach laat maar.

Maar jij stapt op vliegtuigen met het gemak waarmee ik de tram neem, Linda. Ga je wel eens via Schiphol? Wellicht is je daar de vreemde glans in de ogen van de securitymensen opgevallen. Wat nu? En let op: binnenkort is ook Zaventem niet meer veilig, gans Europa volgt het Schipholse kijkexperiment met buitengewone interesse. Als het werkt en er is voldoende draagvlak, kan het Europabreed worden ingevoerd, zegt de Volkskrant. Enkel loden ondergoed kan je beschermen.

En passant probeert men ons gerust te stellen. De beelden zijn zwart-wit en negatief. Gezichten worden weggemozaiekt. De computers waarmee de passagiers worden bekeken hebben geen printeruitgang, geen save-functie en geen usb-aansluiting. De kans dat je na je vlucht bloot op het internet terecht komt is onbestaande.

Wellicht is het met kijken naar geknelde ballen in onderbroeken precies zoals met werken in een chocoladefabriek: op de duur kan je geen chocolade meer zien of ruiken. Nee, die agenten houden geen wedstrijdje dikste tetten of merkwaardigste penis. Die geeuwen en die kijken op de klok hoelang nog.