0110

Ik moest te vroeg weer naar huis om me naar de live-uitzending van Zeg nu zelf te spoeden. Stef Kamil was met schone dingen bezig terwijl ik me door de massa richting fietsen wurmde.
Ik had meer Antwerpenaren met mediterane trekken op de kaaien verwacht. Ze waren er, maar niet massaal.
En ik heb mezelf betrapt op die typische concert- en festivalergernis: kerels die zich naar voor wringen en net voor mij blijven staan. Gadver! Gadverdraagzaam!

Het Blok heeft een tijd geleden Vlaamseleeuwenstickers gebust. Op 0110 werden identieke stickers uitgedeeld, maar nu met de slogan "Vlaanderen tegen racisme". Een sympathiek idee, maar ik ga die sticker toch niet naast mijn nummerplaat plakken.
De leeuw is er mij te veel aan: een bezoedeld symbool, generaties geleden gekaapt door extreem rechts. De swastika is ook al lang geen gewoon zonnewiel meer. Adolf is een mooie naam, vendelzwaaien een gezonde vorm van lichaamsbeweging, maar ik moet er niet van hebben.